บทที่ 272 การเตรียมตัว, การต่อสู้ครั้งสำคัญ (ฟรี)

หลังจากหลิน เซียวและแฮร์รี่กลับมาที่หอพัก พวกเขาต่างแยกย้ายกลับห้องโดยไม่พูดอะไร

ไม่มีใครรบกวนอีกฝ่าย

การต่อสู้อีกสองวันข้างหน้าเป็นการสิ้นสุดการทดสอบสำหรับพวกเขา ไม่ว่าพวกเขาจะสามารถผ่านการทดสอบ ออกจากพ่อมดจีนและกลับไปฮอกวอตส์ได้หรือไม่ ทั้งหมดจะถูกตัดสินในคราวเดียว

หากล้มเหลว ตามกฎของพ่อมดจีน ผลลัพธ์จะเป็น...

ดังนั้น สำหรับพวกเขา ระดับของต้นไม้ฟีนิกซ์มีความสำคัญมากสำหรับทั้งคู่ หลี่ หนิงหนิงบอกว่าพวกเขามีโอกาสเพียงครั้งเดียวและไม่มีที่ให้ถอย หลิน เซียวคิดว่าด้วยโชคบางอย่าง เมื่อมีการประเมินเช่นนี้ เขาต้องผ่านวิธีการประเมิน

หลิน เซียวนั่งหน้าหน้าต่าง มองออกไปนอกหน้าต่าง คิดทบทวนทุกคำที่หลี่ หนิงหนิงพูดก่อนหน้านี้อย่างจริงจัง โดยเฉพาะประโยคที่ว่า "ต้นไม้ฟีนิกซ์จะไม่ใช้พลังที่พวกเขาไม่รู้จัก" หลิน เซียวไม่เคยเข้าใจประโยคนี้ มันหมายความว่าอย่างไร

หลิน เซียวครุ่นคิดซ้ำแล้วซ้ำอีก แล้วคิดถึงจุดแข็งของเขาและแฮร์รี่

จุดแข็งของฟีนิกซ์ซีซีเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่รู้จัก

ดังนั้น ทั้งหมดที่หลิน เซียวคิดได้คือวิธีใช้จุดแข็งของทั้งเขาและแฮร์รี่

ให้ถึงขีดสุด เพื่อให้ได้สถานะที่ดีที่สุด

ไม่มีโอกาสชนะ พวกเขาต้องผ่านการทดสอบ การฝึกและอดทนเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง

ด้วยความชาญฉลาดเท่านั้น

หลังจากพักผ่อนหนึ่งคืน หลิน เซียวและแฮร์รี่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น และพวกเขาต้องหารือเรื่องกลยุทธ์

หนึ่งชั่วโมงไม่ใช่เวลานาน แต่ก็ไม่สั้นแน่นอน โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่มีอยู่ระดับสูงสุดอย่างต้นไม้ฟีนิกซ์ หนึ่งชั่วโมงเพียงพอสำหรับเขาที่จะทำอะไรกับพวกเขาได้มากมาย

วิธีที่พวกเขารอดชีวิตหนึ่งชั่วโมง วิธีที่พวกเขาต่อสู้กับต้นไม้ฟีนิกซ์ในชั่วโมงนี้ หลังจากหนึ่งคืน เขาก็ยังไม่มีความมั่นใจมากนัก

มีเพียงสิ่งเดียวที่แน่นอน นั่นคือ ครั้งนี้ พวกเขารู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเตรียมแผนเพียงแผนเดียวเหมือนก่อนหน้านี้ และยิ่งมีมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น โอกาสที่พวกเขาจะผ่านการทดสอบอาจจะมากขึ้น

แม้ว่าการทดสอบครั้งสุดท้ายยังไม่ได้เริ่มต้น แต่แรงกดดันที่ปกคลุมในใจของทั้งสองคนก็มากกว่าการทดสอบครั้งก่อนๆ เมื่อเผชิญกับสถานการณ์นี้ สมองของทั้งหลิน เซียวและแฮร์รี่ทำงานไม่หยุด

"ดูนี่สิ แม้ว่าการทดสอบจะพูดถึงพวกเราสองคน แต่ไม่ได้บอกว่านอกจากพวกเราสองคนแล้ว ไม่มีใครอื่นสามารถเข้าร่วมได้

ฉันไปหาผู้อำนวยการหลิน หลี่ กุยเหริน และคนอื่นๆ และขอให้พวกเขาเข้าร่วมต่อสู้กับเราต่อต้านที่อยู่อาศัยของฟีนิกซ์

ต้นไม้ ถ้ามีคนมากขึ้น พลังของเราจะแข็งแกร่งขึ้นและโอกาสชนะจะเพิ่มขึ้น"

แฮร์รี่มองหลิน เซียวและพูด

"ไม่"

หลิน เซียวปฏิเสธข้อเสนอของเขาทันที "แม้ว่าภารกิจการทดสอบนี้จะยาก แต่เราไม่สามารถเล่นสนุกกับอนาคตของพวกเขาได้

พวกเราสองคนเป็นผู้ทดสอบ ดังนั้นต้นไม้ฟีนิกซ์จะปฏิบัติตามการทดสอบสำหรับเรา

แต่คนอื่นไม่ใช่ และถ้าต้นไม้ฟีนิกซ์ไม่รักษากฏไว้ มันจะฆ่าพวกเขา"

ยิ่งไปกว่านั้น ในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย การทดสอบนี้ก็เป็นการทดสอบ และไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับผู้คน

แฮร์รี่ขมวดคิ้วและพูดว่า "แต่ถ้าเราไม่สามารถผ่านการทดสอบของต้นฟีนิกซ์ เราจะอยู่ที่นี่ตลอดไป แล้วการทดสอบที่เราผ่านมาก่อนหน้านี้จะมีประโยชน์อะไร หลิน เซียว อย่าลืม เรายังต้องกลับไปฮอกวอตส์ ดัมเบิลดอร์ยังรอเราอยู่ และโวลเดอมอร์ตก็ยังไม่ตาย"

"ฉันรู้ แต่ เราสามารถใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ในกฎภายในขอบเขตของกฎได้ แต่เราต้องไม่ละเมิดกฎโดยเด็ดขาด นี่คือเส้นแบ่ง แฮร์รี่!" หลิน เซียวมองแฮร์รี่และพูดว่า "เราต้องคิดถึงตัวเองก่อน ในสถานการณ์ใดที่ต้นไม้ฟีนิกซ์จะไม่โจมตีเรา

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เพิ่งรุ่งอรุณ ทั้งสองมาที่สำนักงานของหลี่ หนิงหนิง และหลี่ หนิงหนิงพาพวกเขาไปดูต้นไม้ฟีนิกซ์

ในคำพูดของหลี่ หนิงหนิง นี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะนำพวกเขา

แม้ว่าหลี่ หนิงหนิงจะไม่พูดอะไร แต่หลิน เซียวและแฮร์รี่ก็ยังเห็นการให้กำลังใจในดวงตาของเธอ

หลี่ หนิงหนิงพาพวกเขาไปยังที่โล่งที่พวกเขามาถึงสถาบันพ่อมดจีน และทุกอย่างยังคงคุ้นเคย สิ่งต่างๆ ที่พวกเขามีเมื่อมาถึงสถาบันพ่อมดจีนปรากฏขึ้นทีละเฟรมต่อหน้าทั้งสองคน

หลิน เซียวชำเลืองมองแฮร์รี่และพูดกับเขาว่า "อย่าเครียดมากเกินไป อย่าหุนหันพลันแล่น ทำทุกอย่างตามที่เราพูดเมื่อวาน แม้ว่าเราจะล้มเหลว อย่างน้อยเราก็ได้พยายามอย่างดีที่สุดแล้ว

แฮร์รี่พยักหน้า แล้วพูดว่า "ไม่ต้องกังวล ฉันรู้"

"พร้อมหรือยัง?" คำพูดที่พลิ้วไหวมาจากระยะไกล ทำให้ใบหน้าของทั้งสองคนเคร่งขรึม ทั้งสองยืนเรียงแถวและมองไปที่ต้นไม้ฟีนิกซ์ตรงหน้าพวกเขา

ร่างสีขาวลอยลงมาจากท้องฟ้า ไม่มีใครรู้ว่ามันปรากฏขึ้นมาได้อย่างไร และต้นไม้ฟีนิกซ์ก็ลงจอดตรงหน้าพวกเขาแล้ว ต่างจากการพบกันครั้งล่าสุด ใบหน้าของเขาในตอนนี้มีรอยยิ้มและความเมตตาน้อยลง และจริงจังมากขึ้น เขามองหลิน เซียวและแฮร์รี่ด้วยดวงตาเย็นชา

"พวกเธอมีโอกาสเพียงครั้งเดียว และฉันจะไม่แสดงความเมตตา ถ้าเธอไม่สามารถทำการทดสอบให้สำเร็จ ฉันเชื่อว่าพวกเธอทุกคนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

สิ่งที่หลี่ หนิงหนิงพูด และต่อมาพูดจากปากของต้นไม้ฟีนิกซ์ หลิน เซียวและแฮร์รี่รู้สึกทันทีว่าอากาศหยุดนิ่ง และหัวใจของพวกเขาหนักอึ้ง ทำให้พวกเขารู้สึกหายใจไม่ออก

สายตาของต้นไม้ฟีนิกซ์อยู่ที่หลิน เซียว หลิน เซียวจ้องมองเขาและก้าวไปข้างหน้า "พวกเราพร้อมแล้ว!"

ต้นไม้ฟีนิกซ์มองเขาและพูดอย่างเย็นชา "ดี คนที่ไม่เกี่ยวข้องกับการทดสอบออกไปจากที่นี่ เราจะเริ่มทันที" ขณะที่เขาพูด หลี่ หนิงหนิงก็บินหายไปจากสายตาของพวกเขา

ต้นไม้ฟีนิกซ์ชำเลืองมองหลี่ หนิงหนิง หลี่ หนิงหนิงพยักหน้า ไม่รู้ว่าหยิบนาฬิกาออกมาจากไหน "หลังจากระฆังดัง นาฬิกาจะเริ่มจับเวลา และจะหมดเวลาในหนึ่งชั่วโมง ไม่ว่าจะเป็นระฆังใด

เมื่อมองนาฬิกาจับเวลาในมือของหลี่ หนิงหนิง ทั้งสองคนก็เริ่มตื่นเต้นมาก

เมื่อระฆังดัง หลิน เซียวตะโกนใส่แฮร์รี่ "ไป!"

ทันทีที่เสียงหยุด ร่างของทั้งสองคนก็เคลื่อนไหวพร้อมกัน และภายใต้สายตาของต้นไม้ฟีนิกซ์ ทั้งสองคนบินขึ้นสู่อากาศพร้อมกัน และบินไปคนละทิศละทาง

ต้นไม้ฟีนิกซ์ตกตะลึงเป็นครั้งแรก แต่ในชั่วพริบตา เขาก็เข้าใจแผนของพวกเขา

หลิน เซียวและแฮร์รี่บินห่างจากต้นฟีนิกซ์ไปหลายร้อยเมตรก่อนที่พวกเขาจะตอบสนอง และความเร็วของพวกเขาก็เร็วขึ้นเรื่อยๆ

เนื้อหาของการทดสอบนี้คือต้องยืนหยัดอยู่ภายใต้ต้นไม้ฟีนิกซ์เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง แต่ไม่ได้พูดถึงความจำเป็นที่จะต้องยืนหยัดภายใต้การโจมตีของต้นฟีนิกซ์ตั้งแต่ต้นจนจบ ดังนั้น แผนของหลิน เซียวและแฮร์รี่ ในตอนแรก คือการถ่วงเวลา

ในการทดสอบครั้งนี้ ต้นไม้ฟีนิกซ์ไม่สามารถใช้สิ่งที่พวกเขาไม่รู้และพลังของพื้นที่ของเขาได้