บทที่ 270 สู้พิษด้วยพิษ ดูดต่อดูด (ฟรี)

หลิน เซียวมองมือขวาของเขา และเขายังสามารถเคลื่อนไหวได้ ถ้าเขาใช้อาณาจักรปีศาจเปลี่ยนตำแหน่ง มันก็ไม่ใช่เรื่องเป็นไปไม่ได้ แต่นั่นหมายความว่าเขาต้องละทิ้งพลังเวททั้งหมดที่เขาปล่อยออกไปก่อนหน้านี้

ตอนนี้เขาสูญเสียพลังเวทไปครึ่งหนึ่งแล้ว และแม้ว่าจะหนีได้ เขาก็จะแพ้ในการต่อสู้ครั้งต่อไป ดังนั้นจนถึงตอนนี้ เขามีทางเลือกเพียงทางเดียว นั่นคือ สู้ไฟด้วยพิษ ดูดต่อดูด

หลิน เซียวชำเลืองมองแฮร์รี่และพยักหน้าให้เขา โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย แฮร์รี่ใช้ไม้กายสิทธิ์ปล่อยหมอกสีขาวที่หนาขึ้น

ไม้กายสิทธิ์ของหลิน เซียวปล่อยลำแสงสีแดงอีกครั้ง และลำแสงสีแดงเหล่านี้เปลี่ยนเป็นงู และพันรอบทุกส่วนของร่างสัตว์ประหลาดหนวดในทันที ลง และค่อยๆ หยุดลง

มีแสงสีเขียวจากไม้กายสิทธิ์ของแฮร์รี่ มุ่งไปที่หัวใจของสัตว์ประหลาดหนวด ไม่มีทาง สัตว์ประหลาดหนวดไม่มีหัว แฮร์รี่ใช้คาถาสตูปิฟาย หลี่ หนิงหนิงไม่สามารถหลบได้ คาถาสตูปิฟายตกลงบนสัตว์ประหลาดหนวดแล้ว และมันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ชั่วคราว

อย่างไรก็ตาม เงางูของหลิน เซียวและวงกลมสีขาวบนสัตว์ประหลาดหนวงกลับเข้าสู่สภาวะวิตกกังวลอีกครั้ง และมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลุดพ้นภายในระยะเวลาสั้นๆ ของผลสตูปิฟายนี้

แต่โชคดีที่หลิน เซียว ตั้งแต่แรกเริ่ม ไม่มีความตั้งใจที่จะหลุดพ้น

หลิน เซียวจินตนาการถึงโคลนในใจของเขา

ร่างที่พลิกกลับไม่มีหนวดพันรอบ และในตอนนี้ เขายังคงอยู่ในสภาวะมึนงง

ตามธรรมชาติ การกระทำของโคลนไม่สามารถถูกหยุดได้

ฉึ่บ

โคลนดันร่างของหลิน เซียวไปที่ศูนย์กลางของร่างสัตว์ประหลาดหนวด แต่โคลนระมัดระวังมาก ร่างของหลิน เซียวไม่ได้สัมผัสกับร่างของสัตว์ประหลาดหนวดโดยตรง แต่ถึงกระนั้น หลิน เซียวก็ยังรู้สึกได้ว่า สัตว์ประหลาดหนวดแผ่แรงกดดันอันแข็งแกร่ง

นี่คือหลิน เซียว ไม่มีทางเลือก ระบบของเขาสามารถดูดซับพลังทั้งหมด ยกเว้นเงางูของเขา สิ่งที่เขาใช้ดูดซับพลังจริงๆ คือระบบที่ทรงพลัง

หลิน เซียวเข้าใจว่านี่คือโอกาสเดียวของเขาที่จะขยายพื้นที่ระบบอย่างไม่มีที่สิ้นสุด และพลังการดูดซับอันน่าสะพรึงกลัวภายในระบบจะแผ่กระจายในทันที

เวลามึนงงนั้นสั้น แต่มันเพียงพอสำหรับหลิน เซียว เขาวางสัตว์ประหลาดหนวดภายในระยะของระบบของเขาเป็นครั้งแรก จากนั้น พลังการดูดซับที่เหนือชั้นของระบบก็ส่งพลังของสัตว์ประหลาดหนวดไปยังทุกมุมของระบบในทันที

ร่างของสัตว์ประหลาดหนวงเหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว และพื้นที่ของระบบขยายใหญ่ขึ้นไม่มีที่สิ้นสุด

หลิน เซียวใช้พลังเวททั้งหมดเพื่อดูดซับระบบ และหมอกสีขาวของแฮร์รี่เต็มไปด้วยพิษ และเขาใช้ประโยชน์จากผลของอาการมึนงงเพื่อส่งไปยังภายในร่างของสัตว์ประหลาดหนวด

ผลของคาถาสตูปิฟายมีระยะเวลาสั้น แต่พลังเวทที่หลิน เซียวดูดซับจากสัตว์ประหลาดหนวดที่ถูกสตูปิฟายเทียบเท่ากับพลังเวทที่เขาดูดซับอย่างรวดเร็วก่อนหน้านี้ และในเวลาเดียวกัน พิษก็เข้าถึงร่างของสัตว์ประหลาดหนวงสำเร็จ

ทั้งหลิน เซียวและแฮร์รี่รู้ว่าสัตว์ประหลาดหนวดมีความสามารถในการใช้พิษ และความต้านทานต่อพิษของมันก็แข็งแกร่งมาก การโจมตีที่ไม่ยั้งคิด

รอบๆ หัวใจ หนวดเหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็วและแผ่กระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง

เมื่อหลี่ หนิงหนิงตื่นจากสภาวะมึนงง เธอตกใจ

เธอรู้สึกถึงพลังของร่างสัตว์ประหลาดหนวง ซึ่งกำลังผ่านไปอย่างรวดเร็ว และผ่านความรู้สึกเจ็บปวด ร่างของสัตว์ประหลาดหนวงก็แผ่กระจายอย่างรวดเร็วบนร่างกายของเธอ

เธอรู้สึกว่าร่างกายครึ่งหนึ่งเป็นอัมพาต และเธอไม่สามารถควบคุมสัตว์ประหลาดหนวงได้เลย แม้แต่การปล่อยคาถาของเธอก็ช้าลง และหลังจากนั้น เธอก็รวมสมาธิในการปล่อยคาถาได้ยากขึ้น

ตอนแรก เธอแค่คิดว่าระบบของหลิน เซียวนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงที่น่ากลัวเช่นนี้

เธอดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง บิดร่างกายอย่างต่อเนื่อง พยายามรักษาระยะห่างระหว่างหลิน เซียวกับร่างของสัตว์ประหลาดหนวด

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ สัตว์ประหลาดหนวดอยู่ภายในขอบเขตของระบบอย่างสมบูรณ์แล้ว และยิ่งเธอดิ้นรน เงางูก็ยิ่งพันรอบร่างของสัตว์ประหลาดหนวงแน่นขึ้น ยิ่งเธอดิ้นรน พลังเวทของเธอก็ยิ่งสูญเสียเร็วขึ้น

ตรงกันข้ามกับสถานการณ์ของหลี่ หนิงหนิง ด้วยระบบ ยิ่งดูดซับพลังมาก พื้นที่ที่ล้อมรอบด้วยระบบก็ยิ่งใหญ่ขึ้น และพลังภายในระบบก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น หลังจากพลังเวทกลับคืนมาอย่างรวดเร็ว พลังเวทที่หลิน เซียวและแฮร์รี่สูญเสียไปก่อนหน้านี้ก็กำลังฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว

เงางูค่อยๆ กดดันหนวดที่ค่อยๆ สูญเสียพละกำลัง

ต้องบอกว่า หลิน เซียวและแฮร์รี่ การโต้กลับครั้งนี้เป็นวิธีที่ถูกต้องที่สุด ด้วยระบบที่เพิ่มประสิทธิภาพอย่างต่อเนื่อง เขาได้กลับมาเป็นฝ่ายรุกและควบคุมสถานการณ์การปะทะไว้ในมือของตนเองอย่างมั่นคง

หลี่ หนิงหนิงรู้สึกเพียงว่าร่างกายของเขาค่อยๆ เป็นอัมพาต แต่เขาไม่รู้สึกอะไรเลย

แม้ว่าความสามารถในการซ่อมแซมของสัตว์ประหลาดหนวดจะแข็งแกร่งมาก แต่เมื่อเผชิญกับพิษ โดยเฉพาะพิษในร่างกาย มันก็ไม่มีทางทำอะไรได้จริงๆ

เธอพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อทำให้การแพร่กระจายของพิษช้าลงเล็กน้อย แต่เธอไม่สามารถหยุดหนวดได้เลย

การผ่านของพลังแปลกประหลาด

การต่อสู้มาถึงจุดนี้ และแทบจะไม่มีความตื่นเต้นเลย หลิน เซียวช่วยแฮร์รี่ แฮร์รี่ยืนอยู่หลังหลิน เซียว

ช้าๆ หนวดทั้งหมดของสัตว์ประหลาดหนวดห้อยลงราวกับสูญเสียชีวิต

วงกลมสีขาวบนหนวดไม่ปล่อยหมอกสีขาวอีกต่อไป และแม้แต่ร่างของสัตว์ประหลาดหนวงก็กำลังหดตัวด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

พลังทั้งหมดของหลี่ หนิงหนิงถูกใช้เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของพิษในร่างกาย

"ผู้อำนวยการหลี่ยอมแพ้เถอะ!" ในขณะนี้ หลิน เซียวหยุดโจมตีชั่วคราวและไม่ได้ทำต่อ

เขาสามารถได้ยินเสียงหัวใจเต้นของสัตว์ประหลาดหนวงและหลี่ หนิงหนิงได้ชัดเจนแล้ว ซึ่งค่อยๆ ช้าลง

การเต้นของหัวใจที่ช้าลงหมายความว่าทั้งหลี่ หนิงหนิงและสัตว์ประหลาดหนวงไม่ได้ป้องกันพลังของตัวเองอีกต่อไป

ถ้าพวกเขายังคงดูดซับต่อไป ฉันกลัวว่ามันจะก่อให้เกิดผลที่ไม่สามารถย้อนกลับได้

"ได้ ฉันยอมแพ้" หลี่ หนิงหนิงพูดอย่างอ่อนแรง

พูดตามตรง หลี่ หนิงหนิงรู้สึกไม่เต็มใจเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้ต่อต้านการจบลงเช่นนี้มากเกินไป หลังจากทั้งหมด วัยรุ่นสองคนนี้มีโอกาสที่แตกต่างกัน

หลิน เซียวไม่ได้ถอนระบบทันที แต่คืนพลังของสัตว์ประหลาดหนวงและหลี่ หนิงหนิงที่เขาดูดซับก่อนหน้านี้กลับสู่ร่างกายของเธอ

นอกจากนี้ หลังจากปล่อยให้แฮร์รี่ใช้งูขาวถอนพิษสัตว์ประหลาดหนวง หลี่ หนิงหนิงก็ฟื้นฟูระบบหลังจากแยกจากร่างของสัตว์ประหลาดหนวง

สัตว์ประหลาดหนวงกระตุกอย่างรวดเร็ว ถอนพิษตัวเอง และหลี่ หนิงหนิงก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม

"พลังที่เธอใช้โจมตีฉันเมื่อครู่นี้ นั่นคือระบบใช่ไหม?" ร่างกายของหลี่ หนิงหนิงยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ และเสียงของเธอฟังดูแหบมาก

หลิน เซียวพยักหน้า "ใช่แล้ว"

หลี่ หนิงหนิงถอนหายใจและพึมพำว่า "สมแล้วที่เป็นระบบ พวกเธอเป็นคนแรกที่สามารถเอาชนะสัตว์ประหลาดหนวดของฉันได้"