บทที่ 206 ความคิดอันกล้าหาญ

"สวัสดีคุณเฟรด" ได้ยินเสียงเฟรด เฉินห่าวกระปรี้กระเปร่าขึ้น นั่งลงบนเก้าอี้ริมหน้าต่างทันที

เฉินห่าวไขว่ห้าง มองวิวนอกหน้าต่าง มุมปากยกขึ้นพูด "พวกเรามีคำโบราณว่า 'ไม่มีธุระไม่ขึ้นศาลเจ้า' คุณเฟรด ผมคิดว่าคุณคงมาเพราะจอภาพโฟตอนใช่ไหม?"

ไม่พูดถึงเฟิงลี่ สำหรับตัวเฟรด เฉินห่าวค่อนข้างชอบ พูดได้ชัดเจนว่า ไม่ใช่ทุกบริษัทอยากได้ฮาบูซี แต่แน่นอนทุกบริษัทอยากได้เฟรด คนนี้เป็นผู้จัดการที่มีความสามารถมาก เป็นคนบ้างาน เฉลี่ยอยู่บริษัท 12-13 ชั่วโมงต่อวัน แม้แต่เลิกงานกลับบ้านก็ยังจัดการอีเมล

เฟรดเหมาะมากที่จะเป็นผู้จัดการใหญ่ น่าเสียดายที่เขารู้ว่าอีกฝ่ายคงไม่ออกจากเฟิงลี่

"ใช่ครับ ผมหวังว่าเฟิงลี่จะได้ร่วมมือกับมหาวิทยาลัยของท่านอย่างลึกซึ้ง" เฟรดพูดอย่างภาคภูมิ "ทุกคนรู้กันว่ามือถือเฟิงลี่เป็นอันดับหนึ่งของโลก และจอภาพโฟตอนของมหาวิทยาลัยท่านก็เป็นจอภาพอันดับหนึ่งของโลก อี้หัว + เฟิงลี่จะเป็นมือถือที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก"

"อ้อ? แล้วจะร่วมมือกันแบบไหนล่ะ?" เฉินห่าวยิ้ม เขาไม่ปฏิเสธทันที แต่ถามต่อ

ได้ยินน้ำเสียงของเฉินห่าว เฟรดอดขมวดคิ้วไม่ได้ ในฐานะผู้มีอำนาจของเฟิงลี่ IQ ของเขาไม่ต้องพูดถึง จากคำพูดของเฉินห่าวเมื่อกี้ เขารู้สึกไม่ดี แม้รู้ว่าความเป็นไปได้นั้นสูง แต่เขาก็อยากพยายามดู

เฟรดคิดครู่หนึ่ง พูด "เรื่องราคาจอภาพโฟตอน เราอาจจะลดราคาให้นิดหน่อย"

"แค่นี้เหรอ?" เฉินห่าวส่ายหน้า ถอนหายใจพูด "คุณเฟรดรู้ไหมว่าบริษัทเฟิงซิงต้องจ่ายเท่าไหร่เพื่อได้จอภาพโฟตอน?"

เฟรดสงบสติอารมณ์ พูด "เชิญว่ามา"

เฉินห่าวพูดอย่างมีนัยสำคัญ "คุณเหรินประธานเฟิงซิงจ่าย 20 พันล้านหยวนสนับสนุนการสร้างโรงงานอี้หัว"

20 พันล้านนี้แน่นอนไม่ใช่สนับสนุนอี้หัวฟรีๆ แต่เป็นค่าจองจอภาพโฟตอนล่วงหน้า เรื่องนี้เขาไม่ได้บอกเฟรด

20 พันล้านหยวน = 3.086 พันล้านเงินสหพันธรัฐ ตัวเลขนี้ทำให้เฟรดเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วค่อยพูด "เฟิงลี่สามารถจ่ายค่าจองล่วงหน้าให้มหาวิทยาลัยท่านได้"

"จ่ายล่วงหน้า? แค่ไม่กี่ร้อยล้านเงินสหพันธรัฐเหรอ?" เฉินห่าวเลิกคิ้ว พูดอย่างไม่แยแส "ไม่กี่ร้อยล้านเงินสหพันธรัฐยังไม่พอสร้างโรงงานเลย! แล้วตอนนี้กำลังการผลิตของอี้หัวมีจำกัด แค่ส่งให้เฟิงซิงยังไม่พอ อย่าว่าแต่เฟิงลี่พวกคุณเลย"

เฟรดปวดหัว การปฏิเสธในคำพูดของเฉินห่าวชัดเจนแล้ว แต่เขายังอยากลองอีกครั้ง เขาเรียบเรียงคำพูด แล้วถาม "เรื่องราคาจัดซื้อ เราคุยกันได้ แม้ราคาจะสูงหน่อยก็รับได้"

"ขอโทษครับ ผมว่าไม่จำเป็น" เฉินห่าวปฏิเสธแล้ว เปลี่ยนเรื่องพูด "แต่ผมมีข้อเสนอ คุณเฟรดลองฟังไหม?"

"ว่ามา"

"ถึงจะให้จอภาพโฟตอนเฟิงลี่ไม่ได้ แต่ผมชื่นชมตัวคุณเฟรดมาก คุณเฟรดมาเป็น CEO ที่อี้หัวไหม?"

"อะไรนะ???" เฟรดหน้าเครื่องหมายคำถาม? "ขอโทษ ผมว่าเราไม่ต้องคุยกันแล้ว!" พูดจบเฟรดก็วางสายทันที

ล้อเล่นเหรอ? ให้ผม CEO บริษัทมูลค่า 2 ล้านล้านเงินสหพันธรัฐย้ายไปที่นั่น?

เฉินห่าวอยากบอกว่าเขาจริงจัง ถ้ารวมบริษัทที่คุณปู่ทิ้งไว้ไม่กี่บริษัท บวกกับอนาคตของเซมิคอนดักเตอร์อี้หัวและวงจรรวมอี้หัว กลุ่มบริษัทแบบนี้ อนาคตมูลค่าหลายแสนล้านเงินสหพันธรัฐไม่มีปัญหา

แต่ใครฟังก็คงคิดว่าเขากำลังดูถูกอีกฝ่าย

เฟรดที่อยู่บ้านหน้าตาบึ้งตึง หลังวางสาย เขาไม่ได้ด่าเฉินห่าว แต่ในใจตัดสินประหารเฉินห่าวแล้ว ถ้าประธานบริษัทฟานซินหรือบริษัทเคาะประตูพูดแบบนี้ อย่างน้อยยังเห็นความจริงใจ แต่อีกฝ่าย? แค่อธิการบดีมหาวิทยาลัยเท่านั้น! คำพูดนี้ ไม่ต้องสงสัยว่าเป็นการดูถูกเขา!

เรื่องจอภาพโฟตอนล้มเหลว ก็ต้องใช้วิธีอื่นต่อไป

…….

เมื่อเจิ้งเทียนอวี้เห็นข่าวพวกนี้ ในฐานะนักศึกษาคอมพิวเตอร์ ก็รู้สึกไม่พอใจ โดยเฉพาะสองอันหลัง ทั้งหมดนี้ละเมิดความเป็นส่วนตัว ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ

เจิ้งเทียนอวี้นั่งหน้าคอม พึมพำ "ถ้ามีซอฟต์แวร์ที่ปกป้องความเป็นส่วนตัวก็ดี"

ปี 2020 พร้อมกับการพัฒนาอินเทอร์เน็ตความเร็วสูง บิ๊กดาต้า คลาวด์คอมพิวติ้ง AI IoT กลายเป็นเทรนด์ฮอต แต่ยุคบิ๊กดาต้า กลับทำให้ข้อมูลส่วนตัวผู้ใช้เหมือนคนเปลือยวิ่งอยู่บนเน็ต

บางครั้งคุณคุยกับเพื่อนในจวี่ซีว่าอยากไปเที่ยวเกาะฉิง เปิดแอพอวี๋โอวท่องเที่ยว จะพบว่าหน้าแรกมีทัวร์ 3 วัน 4 วันแนะนำ แม้แต่ตอนคุยโทรศัพท์กับครอบครัวบอกว่าอยากซื้อคอม ทันทีที่แอพตงเถาของคุณจะแนะนำคอมแต่ละแบรนด์อัตโนมัติ

ใช้มือถือค้นในร้านแอพรอบหนึ่ง ครู่ต่อมาก็ล้มเลิก เจิ้งเทียนอวี้ถอนหายใจ พูดอย่างจนปัญญา "ดูเหมือนในตลาดจะไม่มีแอพแบบนี้เลย"

ก็จริง ตอนนี้เป็นยุคบิ๊กดาต้า ทุกแอพแอบเก็บข้อมูลส่วนตัวผู้ใช้ ใครจะโง่ทำแอพต่อต้านบิ๊กดาต้า? อย่าว่าแต่จะหาเรื่องใส่ตัว ยังเหนื่อยเปล่าด้วย

ตอนนี้ เจิ้งเทียนอวี้เกิดความคิดกล้าหาญขึ้นมา "หรือว่าผมจะทำแอพต่อต้านบิ๊กดาต้าดู?"