บทที่ 194: สหรัฐอเมริกา สมาชิกทุกคนออกจากรายการ!

บทที่ 194: สหรัฐอเมริกา สมาชิกทุกคนออกจากรายการ!

ไม่เพียงแต่ผู้ตรวจสอบรายการที่อยู่รอบๆ จะคิดว่าเป็นไฟไหม้เมื่อเห็นภาพนี้

แต่แม้แต่เอเวอริคและทีมของเขาก็คิดว่าเป็นไฟไหม้ในตอนแรก

“รีบหน่อย… อะไรนะ! มีระเบิดเหรอ?”

ก่อนที่เอเวอริคจะพูดจบ เสียงของเจ้าหน้าที่ก็ดังขึ้นในหูของเขา

เอเวอริคตกใจและตะโกนเสียงดัง

ศาสตราจารย์กิบสันซึ่งยืนอยู่ในห้องควบคุมก็เช่นกัน

“เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน! ระเบิดอะไรไร้สาระ หยุดพูดเรื่องไร้สาระ

ฉันจะถูกกำจัดไม่ได้ ฉันยังไม่มีโอกาสจับหวังหยุนเลย” ศาสตราจารย์กิบสันตะโกน

ทุกคนในห้องถูกห้อมล้อมด้วยควันสีเขียวในทันที

รอยยิ้มขมขื่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา

ห้องควบคุมมีพื้นที่เล็กที่สุด

เมื่อมีคนเข้ามาที่นี่แล้ว จะไม่มีทางหนีรอดได้เลย

ห้องประชุมอย่างไรก็ตามมีพื้นที่ใหญ่ที่สุด

เอเวอริคบังเอิญนั่งอยู่ในห้องประชุม และเขาไม่ต้องการอยู่กับศาสตราจารย์กิบสัน

มิฉะนั้น เขาจะถูกเรียกว่าคนโง่

โทนี่ยังคงอยู่ในห้องรับรองและยังไม่ได้มาหาพวกเขา

โทนี่ เอเวอริค และผู้ตรวจสอบรายการอีกสองคนจากสหรัฐอเมริกาที่อยู่ในห้องประชุมหนีรอดจากการโจมตีด้วยระเบิด

อย่างไรก็ตาม ผู้ตรวจสอบรายการยี่สิบคนที่กำลังทำงาน พร้อมกับอุปกรณ์ คอมพิวเตอร์ และเทคโนโลยีทั้งหมดของสหรัฐอเมริกา ถูกกำจัดและเสียหายทั้งหมด

ทีมสหรัฐอเมริกาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง

“อ๊าาา หวังหยุน!”

ในขณะที่ทุกคนยังคงงุนงง สงสัยเกี่ยวกับไฟไหม้ เสียงกรีดร้องที่ดังสนั่นก็ดังมาจากปากของกัปตันมินามิ จากนั้นพวกเขาก็เห็นกัปตันมินามิเดินออกมาจากห้องสังเกตการณ์ของเขาด้วยท่าทางหดหู่และเจ็บปวด

“เกิดอะไรขึ้น?”

ผู้ตรวจสอบรายการหลายคนจากทีมของจีนก็ออกมาเช่นกัน เมื่อเห็นภาพตรงหน้า พวกเขาขมวดคิ้วเล็กน้อย และลางสังหรณ์ที่ไม่ดีก็พุ่งขึ้นมาจากส่วนลึกของหัวใจ

“ใครก็ตามที่อยู่ในรัศมีสิบตารางเมตรจากจุดศูนย์กลางที่ควันสีเขียวพวยพุ่งขึ้นมาจะถูกกำจัด นี่คือไมโครบอมบ์รุ่นล่าสุดที่หวังหยุนวางไว้ กัปตันมินามิถูกกำจัด และทีมของญี่ปุ่นกำลังถอนตัวออกจากรายการ ศาสตราจารย์กิบสันของสหรัฐอเมริกาถูกกำจัด”

เสียงของผู้อำนวยการสร้างดังก้องไปทั่วทั้งสองชั้นของห้องสังเกตการณ์ เสียงดังครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ และทุกคนได้ยินอย่างชัดเจน

“หวังหยุน? อะไรนะ!”

เมื่อทุกคนได้ยินว่าเป็นหวังหยุนที่มาวางระเบิด พวกเขาก็ขนลุกซู่ในทันที โดยเฉพาะผู้ตรวจสอบรายการจากจีนที่เพิ่งล้มเหลว ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

“หวังหยุนเข้ามาตอนไหน? เขาจะเข้ามาวางระเบิดได้อย่างไร!”

“เป็นไปไม่ได้ ระเบิดเหล่านี้ถูกวางไว้ในที่ลับมาก ๆ อาจจะมีหนอนบ่อนไส้ในทีมของเราหรือเปล่า?”

“หนอนบ่อนไส้? พูดจริงเหรอ? ต้องเป็นหวังหยุนที่แอบเข้ามาพร้อมกับหน้ากากหนังมนุษย์แน่ๆ!”

“ไม่มีทาง หวังหยุนจะกล้าบุกเข้ามาในรังของเราได้อย่างไร!”

ผู้ตรวจสอบรายการจากประเทศอื่นๆ รู้สึกหนาวสั่นไปถึงกระดูกสันหลัง

ทั้งหมดนี้เป็นไปได้อย่างไร? หวังหยุนจะแอบเข้ามาและวางระเบิดต่อหน้าต่อตาพวกเขาได้อย่างไร?

ในขณะที่ทุกคนกำลังเดา อู๋เหยาหมิงก็ตบหน้าผากตัวเองทันทีและตะโกนว่า “ฉันรู้แล้ว มันคือคนสองคนที่เข้ามาวันนี้!”

ทุกคนมองด้วยความประหลาดใจ

เอเวอริคเพิ่งออกมาจากห้อง สีหน้าของเขาผิดปกติมาก สงบนิ่งจนน่ากลัว และข้างๆ เขา ศาสตราจารย์กิบสันหน้าแดงก่ำ ถ้าเขาไม่ถูกกำจัดและพูดไม่ได้ เขาก็คงจะเริ่มด่าทอต่อหน้ากล้องแล้ว

เมื่อเอเวอริคเดินมาข้างหน้าทุกคน เขามองพวกเขาด้วยสายตาที่ลุกโชน รอยยิ้มขมขื่นผุดขึ้นที่มุมปากของเขา

“ทุกคน ทีมงาน ผมแพ้แล้ว” เขาพูด

“หมายความว่ายังไง เอเวอริค คุณจะทำอะไร” กัปตันดราก้อนแฮนด์มองเขาด้วยความสับสน

เอเวอริคยิ้ม มองไปที่ศาสตราจารย์กิบสัน แล้วมองไปที่สมาชิกในทีมที่ถูกกำจัดและดูยุ่งเหยิงข้างหลังเขา เขาสูดหายใจเข้าลึก จากนั้นสายตาของเขาก็กวาดไปทั่วทุกคน เห็นได้ชัดว่ามีความรู้สึกบางอย่างอยู่ในแววตาของเขา

“ผมขอโทษ ผมไม่สามารถต่อสู้เคียงข้างพวกคุณได้อีกต่อไป ครั้งนี้ผมแพ้แล้ว และทีมของเราจากสหรัฐอเมริกาขอประกาศถอนตัว”

อะไรนะ?

ถอนตัว?

แพ้?

ทุกคนอ้าปากค้างเมื่อได้ยินคำพูดของเอเวอริค

เขาเพิ่งกลับมาเมื่อวานนี้ ดูเป็นวีรบุรุษและมีชีวิตชีวามาก เพิ่งผ่านไปไม่ถึง 24 ชั่วโมงเลย

จมูกของเอเวอริครู้สึกเปรี้ยว และริมฝีปากของเขาสั่นเล็กน้อย เขากำหมัดแน่น และเห็นเส้นเลือดที่คอของเขา

เขาไม่ได้โกรธ และไม่ได้เคียดแค้น

ในทางตรงกันข้าม เขาพ่ายแพ้อย่างราบคาบ

หวังหยุนได้วางระเบิดสามลูกไว้ในห้องสังเกตการณ์รายการของพวกเขาโดยตรง การกระทำนี้เพียงอย่างเดียวทำให้เขาเสียคนไปมากกว่า 20 คน

หวังหยุนทำสิ่งเหล่านี้ต่อหน้าต่อตาเขา แต่เขากลับไม่รู้ตัว เขาถึงกับคุยกับหวังหยุนอยู่พักหนึ่งในตอนบ่าย

ใช่ เอเวอริคเดาว่าหวังหยุนคือปรมาจารย์ที่มาพร้อมกับชายร่างเล็ก ชายหนุ่มที่มีรอยสิวบนใบหน้า

ไม่น่าแปลกใจที่ชายหนุ่มในตอนนั้นมีบุคลิกที่เป็นผู้ใหญ่มากกว่าวัย

‘ถ้าฉันระวังมากกว่านี้ ฉันคงไม่มองข้ามเขาไป’

ในขณะเดียวกัน สิ่งนี้ยังแสดงให้เห็นว่าฉันไม่คู่ควรกับหวังหยุนเลย

“หวังหยุนมาหาผมด้วยตัวเอง แต่ผมก็ยังจำเขาไม่ได้ ถึงขั้นสามารถพูดได้ว่าผมฆ่าลูกน้องของผมด้วยมือของผมเอง ผมฆ่าศาสตราจารย์กิบสัน ผมไม่คู่ควรที่จะเป็นหัวหน้าผู้ตรวจสอบรายการของสหรัฐอเมริกา ผมก็ไม่คู่ควรที่จะเป็นผู้นำทีม หวังหยุน ผม เอเวอริค ขอชื่นชมคุณจากก้นบึ้งของหัวใจ คุณคือผู้หลบหนีตัวจริง ไม่มีใครที่นี่จะเป็นคู่ต่อสู้ของคุณได้ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต คุณจะเป็นผู้ชนะเสมอ”

ในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต คุณจะเป็นผู้ชนะเสมอ

ผู้ชนะตลอดกาล!

เอเวอริคพูดออกมาทีละคำด้วยเสียงอันดัง ทุกคำราวกับกริชที่แทงเข้าไปในหัวใจของทุกคน เมื่อเอเวอริคพูดเช่นนี้ มีความมุ่งมั่นอย่างเปรียบมิได้อยู่ในดวงตาของเขา สายตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม

น้ำตาไหลออกมาจากหางตาของเขา

น้ำตาหยดนี้คือความไร้ประโยชน์ของเขาเมื่อเผชิญกับความโง่เขลาของตัวเอง

น้ำตาหยดนี้คือความชื่นชมอย่างแท้จริงของเขาที่มีต่อหวังหยุน ในทำนองเดียวกัน

น้ำตาหยดนี้คือความสิ้นหวังของเขาที่มีต่อทีมตรวจสอบรายการของประเทศอื่นๆ

เอเวอริคแพ้ และเขายอมรับความพ่ายแพ้ที่เกิดขึ้น

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็หายไปจากสายตาของทุกคน ณ ปลายทางเดิน ในขณะนี้ เขาจะไม่ถูกใครดูถูกเหยียดหยาม ในทางตรงกันข้าม เขาแพ้ด้วยศักดิ์ศรี เขาตระหนักถึงความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้และเคารพเขาอย่างสุดซึ้ง

ทุกคนมองไปที่แผ่นหลังที่ตรงของเขาและรู้สึกสะเทือนใจอย่างสุดซึ้ง ตั้งแต่เริ่มแรก เอเวอริคนำสหรัฐอเมริกาเข้าสู่รายการ ความเย่อหยิ่งของเขาที่มีต่อหวังหยุน ความดูถูกเหยียดหยามของเขาที่มีต่อหวังหยุน และการดูถูกทุกคน ความทรงจำเหล่านี้ยังคงสดใสอยู่ในใจของพวกเขา

แต่ตอนนี้ เขาชื่นชมหวังหยุนอย่างแท้จริง และมีความเข้าใจอย่างชัดเจนเกี่ยวกับความสามารถของตนเอง ในเวลาเพียงสิบกว่าวัน เขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

สมาชิกทุกคนของทีมสหรัฐอเมริกาจะถอนตัวออกจากรายการ

………………………………