EP.19

EP.19

~มุมมองของรอบด้าน~

ผ่านไป 1 เดือนแล้วนับตั้งแต่แกมมาเข้าร่วมอย่างเป็นทางการ และเราสามารถเห็นเธอล้มลงไปบนพื้นโดยมีผ้าปิดตาปิดหน้าอยู่

ซิดมองดูเธอและเอามือแตะใบหน้าของเขาและถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด

ขณะที่อัลฟ่าและเบต้าก็ถูกปิดตาและวิ่งไปวิ่งมาในสนามอุปสรรคที่ซิดสร้างขึ้นโดยใช้เวทมนตร์แห่งโลกเล็กน้อย

โดยปกติแล้วซิดจะไม่มีปฏิกิริยาแบบนี้เมื่อมีใครล้มเหลวในการผ่านด่านอุปสรรค เนื่องจากมันเป็นเรื่องปกติเพราะพวกเธอไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน แต่...

แกมมาไม่ได้ออกจากเส้นสตาร์ทเลยด้วยซ้ำ

จากนั้นซิดก็พยายามบอกใบ้แกมมาด้วยการตะโกนใส่พวกเขา "จำไว้ว่าพยายามรับรู้ถึงสิ่งรอบข้างโดยใช้เวทมนตร์ของเธอ มันจะช่วยให้ประสาทสัมผัสของเธอดีขึ้นและไวต่อความรู้สึกมากขึ้น"

เขาถอนหายใจแล้วตัดสินใจเลือกแกมม่า “แกมมา เธอไม่จำเป็นต้องเร่งรีบทำไปทีละขั้นตอน เพราะไม่มีกำหนดเวลา อัลฟ่าและเบต้าเป็นเพียงการแข่งขัน ดังนั้นเธอไม่ควรปล่อยให้มันลากเธอไปตามกระแสของมัน”

แกมมาพยักหน้าในขณะที่เธอก้าวไปทีละก้าว จนกระทั่งเธอเริ่มมีความมั่นใจ ซึ่งทำให้เธอสะดุดอีกครั้งเมื่อเธอไปถึงอุปสรรคแรก

เมื่อเห็นแกมมามองพื้นอย่างเศร้าใจ ซิดก็ทำหน้าอ่อนโยนและส่ายหัวพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย เพื่อเป็นกำลังใจให้แกมมา เขาเริ่มปรบมือและพูดว่า "คราวนี้เธอไปได้ไกลทีเดียวนะ ดูสิ เธอทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆหลังจากการฝึกซ้อมแต่ละครั้ง"

จากนั้นแกมมาก็แสดงสีหน้ามีความสุขและชกหมัดทั้ง 2 ข้างด้วยความตื่นเต้น จากนั้นก็ลุกขึ้นและเริ่มการแข่งขันอีกครั้งด้วยความมุ่งมั่นมากขึ้น

พวกเขาใช้เวลาที่เหลือของวันไปกับสิ่งนั้น เมื่อเห็นว่าเป็นช่วงบ่ายแก่ๆแล้ว เขาจึงพูดกับพวกเขาว่า “วันนี้พวกเธอจะต้องเดินในป่าโดยปิดตาไว้ อาจจะเป็นการเดินทางสั้นๆ และการฝึกเบาๆ เพื่อให้พวกเธอทุกคนได้ผ่อนคลาย”

และพวกเขาก็เริ่มต้นการเดินทางของพวกเขา...

ซิดบังคับให้พวกเธอแบกถุงซึ่งมีน้ำหนักมากประมาณ 1 ตันไว้บนหลังแต่ละคน และให้พวกเธอเริ่มเดินไปทางทิศตะวันตกอย่างช้าๆ และขณะที่พวกเธอเดิน พวกเธอก็เริ่มพูดคุยกันและใกล้ชิดกันมากขึ้น

ในระหว่างที่เดิน ซิดต้องจับแกมมาไว้และพาเธอไปในทิศทางที่กำหนด มิฉะนั้นเธอจะหลงทาง

แต่แกมมาก็ค่อยๆเรียนรู้ แม้ว่าเธอจะห่วยในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับกายภาพก็ตาม สัมผัสวิเศษของเธอก็ค่อยๆพัฒนาขึ้นอย่างดี แม้ว่ามันจะไม่ดีที่สุดก็ตาม เธอกำลังไปได้ดีทีเดียว

พวกเขายังคงเดินต่อไปจนถึงกลางคืน ซึ่งซิดจึงตัดสินใจให้พวกเขาพัก "ถอดผ้าปิดตาออกได้แล้ว แล้วก็สะพายเป้ไป พวกเราจะไปตั้งแคมป์กันวันนี้"

ขณะที่พวกเธอโยนกระเป๋าลงบนพื้น พื้นก็ยุบลงเล็กน้อยเนื่องจากน้ำหนักที่ถ่วงไว้ จากนั้นพวกเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ

“พวกเราต้องหาไม้และออกไปล่าอาหาร และพวกเธอถูกห้ามใช้เวทมนตร์ใดๆ”

พวกเธอถอนหายใจและออกค้นหาทุกอย่างในป่าอย่างไม่รีรอ ไม่ว่าจะเป็นผลไม้ เห็ดเบอร์รี่ หรืออะไรก็ได้ที่กินได้ จากนั้นอัลฟ่าก็พบรอยเท้าบนพื้น เธอจึงตะโกนเรียกทุกคนว่า "ฉันคิดว่าฉันเจออะไรบางอย่าง"

และเมื่อทุกคนพูดจบ ทุกคนก็เริ่มเดินตามหลังอัลฟ่าด้วยก้าวที่ช้าและระมัดระวัง...

~สลับมุมมอง : ?????~

การล่า...การล่าจะทำให้ฉันมีชีวิตอยู่ การล่าจะนำฉันไปสู่การเอาชีวิตรอด...

ฉันแข็งแกร่งที่สุด ส่วนคนอื่นอ่อนแอ พวกเขาไม่สามารถเอาชนะฉันได้

*ฟืด* *ฟืด*

"เหยื่อ" ????? คำราม

"อาหาร อาหาร อาหาร" ????? พึมพำตามกลิ่นไป

"ฉันไม่ต้องการฝูง ฉันแข็งแกร่งมาก หากไม่มีพวกมัน สิ่งที่ฉันต้องการก็คืออาหารเท่านั้น และฉันจะฟื้นตัวได้ เหยื่อคือกุญแจสำคัญในการเอาชีวิตรอด" ????? คำรามอย่างต่อเนื่องในขณะที่เธอเดินตามกลิ่น

“ปากของฉันเริ่มน้ำลายไหลแล้ว ฉันได้กลิ่นมันแล้ว เหยื่อจะช่วยให้ฉันมีชีวิตอยู่และทำให้ฉันแข็งแกร่งขึ้นเพื่อหยุดไม่ให้จุดดำแพร่กระจาย

มันเจ็บแต่การล่าต้องไม่หยุด

เจ็บ เจ็บ เจ็บ แต่ต้องไม่หยุด

ออกล่าต่อไป

อย่า

หยุด

การล่าเหยื่อ

~มุมมองของรอบด้าน~

????? แม้ว่าร่างกายของเธอจะเกือบพังทลายลงเพราะ 'ปีศาจสิงสู่' แต่เธอยังคงก้าวเดินต่อไปและไม่หยุด เพราะเธอเชื่อว่าการล่าคือหนทางสู่ความอยู่รอด

เนื่องจากเป็นลูกสาวของสนมชั้นต่ำและหัวหน้าเผ่าที่มีภรรยาเกินร้อยคน เธอจึงไม่ได้ให้อาหารอย่างเหมาะสม มีเพียงปริมาณอาหารเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งไม่เพียงพอต่อการดำรงชีพ

เธอตัดสินใจว่าเนื่องจากเธอไม่ได้รับอาหารที่เหมาะสม เธอจึงควรหาอาหารนั้นเอง และเธอก็ออกไปล่าสัตว์ และเมื่อเธอทำเช่นนั้น เธอก็จัดการฆ่าหมูป่าตัวที่ใหญ่เป็น 2 เท่าของเธอได้อย่างง่ายดายอย่างไม่คาดคิด

และกินมันทุกส่วนอย่างตะกละตะกลามและลิ้มรสเลือดทุกหยด และนั่นก็เกิดขึ้นเมื่อเธออายุได้ 3 ขวบ แม้แต่คนในเผ่าของเธอเองก็ยังประหลาดใจและเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง

ยิ่งเธอเติบโตและต่อสู้มากขึ้นเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น และนั่นก็เป็นเพราะการล่า ซึ่งได้ทำให้สิ่งนี้กลายเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับเธอ ????? เนื่องจากมันต้องขอบคุณการล่าที่ทำให้เธอมีชีวิตอยู่ได้ตั้งแต่เธอยังเด็ก

นั่นเป็นเรื่องน่าเสียดาย จนกระทั่งเธอติด "ปีศาจสิงสู่"

เนื่องจากกฎระเบียบอันเข้มงวดของเผ่าของเธอ ใครก็ตามที่ถูกจับได้ว่าติดโรคดังกล่าวจะถูกเนรเทศและตามล่าทันที

ด้วยประสบการณ์ที่เธอได้รับ เธอจึงสามารถซ่อนตัวและหลบหนีการไล่ล่าได้ แต่ในตอนนั้น ร่างกายของเธออ่อนแอลงแล้ว นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอจึงเชื่อว่าวิธีเดียวที่จะเอาชีวิตรอดได้คือการล่าสัตว์

ตอนนี้มันยากที่จะเดินล่าคนเดียวอีกต่อไป ดังนั้นด้วยความมุ่งมั่นอันยิ่งใหญ่ของเธอ เธอจึงเริ่มคลานบนพื้นเพื่อค้นหาเหยื่อที่จะกิน จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียง

มันเป็นอัลฟ่า..

“ดูเหมือนว่าเธอต้องการความช่วยเหลือ” อัลฟ่าพูดในขณะที่เธอยื่นมือออกไปเพื่อพยายามรักษาเธอเหมือนที่อาจารย์ของเธอเคยแสดงให้เธอเห็น

และเมื่อเธอยื่นมือออกไป ????? พยายามจะกัดมือเธอเพราะเข้าใกล้เกินไป

‘เหยื่อ!!! ฉันยังล่าได้’ ????? คิดแล้วลองขยับอีกครั้ง

การที่อัลฟ่าเห็นความมุ่งมั่นดังกล่าวต่อสิ่งมีชีวิตที่ถูก "ปีศาจสิงสู่" แม้ว่าจะใกล้จะตายแล้วก็ตาม เป็นเรื่องที่น่าตกใจสำหรับอัลฟ่ามาก

เธอจึงถอนหายใจและร้องออกมาว่า “เจ้านาย ฉันคิดว่าฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณเรื่องนี้”

ทันทีที่ซิดปรากฏตัวขึ้นทุกอณูของ ????? ก็ถูกบอกเพียงสิ่งเดียวว่า "ยอมหรือตาย"

และในฐานะมนุษย์สัตว์หมาป่าที่มีความภาคภูมิใจในตัวเอง เธอทำสิ่งเดียวที่เธอรู้... พลิกตัวและแสดงท้องของเธอด้วยความยินยอม ในฐานะมนุษย์สัตว์หมาป่า เธอมีสัญชาตญาณที่จะยอมจำนนต่อผู้ที่แข็งแกร่ง โดยเฉพาะผู้ที่แข็งแกร่งกว่าเธอมากในแง่ของพลัง

แต่ซิดก็อยู่ในระดับที่แตกต่างไปจากเดิมโดยสิ้นเชิงที่จะ... ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมจำนนต่อเขาและกลายเป็นส่วนนึงของฝูงของเขา

เมื่อเห็นเธอโชว์หน้าท้อง ซิดก็หัวเราะเบาๆ ในขณะที่วางมือบนหน้าท้องของเธอและเริ่มรักษาเธอ

อัลฟ่าก็อยู่ข้างๆเพื่อพยายามช่วยเหลือและเริ่มรักษาเธอ

เมื่อซิดทำเสร็จเขาก็พูดว่า "จากนี้ไปเธอจะได้ชื่อว่า เดลต้า"

เด็กหญิงหมาป่าจึงชี้มาที่ตัวเองแล้วพูดว่า "เดลต้า ?"

ซิดพยักหน้าซึ่งทำให้เดลต้าพยักหน้าตามและพูดด้วยรอยยิ้มกว้างว่า "เนื่องจากเจ้านายบอกว่าตอนนี้เดลต้ามีชื่อว่าเดลต้า ดังนั้นเดลต้าก็คงจะเป็นเดลต้า"

จากนั้นเธอก็ชี้ไปทางอัลฟ่า "เธอคงเป็นผู้บังคับบัญชาลำดับที่ 2 ของเขา แต่เธออ่อนแอเกินไป ดังนั้นตั้งแต่นี้ต่อไปฉันจะเป็นผู้บังคับบัญชาลำดับที่ 2 ของเขา" เธอกล่าวด้วยท่าทีพึงพอใจ

ดวงตาของอัลฟ่าก็เย็นชาลงขณะที่เธอเพิ่มพลังเวทย์มนตร์ของเธอและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "อยากจะพูดซ้ำอีกครั้งไหม"

จากนั้นเดลต้าก็เริ่มคลายแรงกดดันของตัวเองลงและพูดว่า "ฉันท้าเธอให้มีสิทธิ์ที่จะเป็นผู้บังคับบัญชาคนที่ 2 ของเขา"

Delta (เดลต้า)

โปรดติดตามตอนต่อไป.

_______________