EP.15 ฉันก็คือฉัน!
EP.15 ฉันก็คือฉัน!
[มุมมองบุคคลที่ 3]
โทนี่กำลังบินอยู่เหนือมหาสมุทรในชุดเกราะไอรอนแมน มาร์ค 1 ของเขา "วู้ววววว!" เขาร้องตะโกนด้วยความรู้สึกเป็นอิสระมากกว่าที่เคย
เขาเหลือบมองเงาสะท้อนของตัวเองในน้ำ แต่ความเร็วของเขาทำให้คลื่นแยกออกจากกัน เขาหมุนตัว ยกมือขึ้นตรงหน้าเขา และพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
“นี่มันน่าทึ่งมาก” เขาอุทานโดยไม่รู้ว่าเคยบอกตัวเองแบบนี้กี่ครั้งแล้ว เขารีบผ่านเมฆไปอย่างรวดเร็ว และหยดน้ำก็ไหลออกจากตัวเขาไป
“ฟรายเดย์ สถิติสูงสุดที่มนุษย์บินขึ้นไปด้วยตัวเองโดยไม่ใช้กระสวยอวกาศคือเท่าไร ?”
"ระยะทางสูงสุดที่บุคคลสามารถเดินทางโดยใช้เฉพาะอัตลักษณ์ได้คือ 50,000 เมตรหรือ 50 กิโลเมตร"
“แล้วระดับความสูงตอนนี้ของพวกเราคือเท่าไร ?”
“1,700 เมตร… 3,400 เมตร และไต่ขึ้นทุกวินาที” ฟรายเดย์ตอบกลับขณะที่หน้าจอซ้อนแสดงข้อมูล
“พวกเราเข้าสู่บริเวณที่เริ่มมีน้ำแข็งสะสมแล้ว เป็นยังไงบ้าง ?”
“ระบบทั้งหมดทำงานได้ตามปกติคะท่าน เครื่องทำความร้อนกำลังทำงานตามปกติครับ”
“ดี” โทนี่พูดในขณะที่ยังคงมองไปที่ระดับความสูงของตัวเอง
ขณะที่เขาบินขึ้นไป ความคิดต่างๆก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขา ไม่ว่าจะเป็นชุดเกราะที่แตกต่างกัน อาวุธที่แตกต่างกัน 'ฉันสามารถสร้างไวเบรเนี่ยมได้ไหม มันน่าจะทำได้ สิ่งที่ฉันต้องทำคือคำนวณโครงสร้างอะตอมและองค์ประกอบธาตุของมัน'
“ฟรายเดย์ สร้างไฟล์ชื่อ ไวเบรเนี่ยม”
“เสร็จแล้วคะท่าน”
ในเวลาเพียง 20 วินาที โทนี่สามารถบินได้สูงถึง 34,000 เมตร และอีก 5 วินาที เขาก็สามารถบินได้สูงถึง 42,500 เมตร
“ฉันสงสัยว่าฉันสามารถสร้างอะไรจาก มาเวล ให้เป็นจริงได้อีก” เขาคิด “ฟรายเดย์ สร้างไฟล์หลายๆ ไฟล์ : อาดามันเทียม , เส้นใยโมเลกุลที่ไม่เสถียร , อนุภาคพิม… ไปก่อน” โทนี่หยุดลงเมื่อเขาเข้าใกล้ระดับเป้าหมาย
เวลาผ่านไป 29 วินาที โทนี่บินได้ 49,300 เมตร ในเวลาเพียง 30 วินาที เขาบินได้ 51,000 เมตร ทำลายสถิติเดิมได้สำเร็จ โทนี่ลอยตัวด้วยขาข้างเดียว กางแขนออก และจ้องมองดวงอาทิตย์
“เธอรู้ไหม ตอนที่ฉันทาสีชุดเกราะไอรอนแมนเป็นสีแดงและสีทอง ฉันคาดว่าจะมีปัญหาเรื่องตัวตน ฉันกังวลเรื่องไร้สาระ แค่บินมาที่นี่ หนีจากทุกสิ่งทุกอย่าง ก็ทำให้ฉันตระหนักถึงบางอย่าง ฉันไม่ใช่โทนี่ สตาร์กคจากจักรวาลมาเวล และในทางกลับกัน เขาก็ไม่ใช่ฉันอย่างแน่นอน ฉันไม่ใช่คนเลียนแบบหรือหัวขโมย”
"ฉันก็คือฉัน ฉันคือแอนโทนี่ สตาร์ค"
'และไม่มีสิ่งใดหรือใครก็ตามจะสามารถพรากสิ่งนั้นไปจากฉันได้'
“นั่นหมายความว่าอะไรคะเจ้านาย” ฟรายเดย์ถาม
“ไม่มีอะไรหรอก ฟรายเดย์ ไม่มีอะไรหรอก… พวกเรามากระโดดกันฟรีๆ ดีกว่า” เขากล่าวพร้อมกับวางมือไว้ด้านหลังศีรษะและเริ่มที่จะกระโดดลงไปอีกครั้ง
"โอ้ และสร้างไฟล์อีกไฟล์ชื่อ แบตเตอรี่โซล่า และไฟล์อื่นชื่อ มาร์ค 2"
...
หลังจากที่โทนี่กลับมา เขาก็ปล่อยให้เมลิสซาลองดู แม้ว่าเดวิดจะกังวลจนไม่สบายก็ตาม
เมลิสซาเองก็ดูเหมือนจะสนุกกับมัน แต่เธอกลับหยุดสั่นไม่ได้เพราะความตื่นเต้นของเธอ ทำให้ดูเหมือนว่าเธอกำลังได้รับน้ำตาลมากเกินไป
หลังจากสาธิตชุดไอรอนแมนแล้ว โทนี่และเมลิสซาก็กลับมาที่ห้องทดลองของเขาเพื่อดูภาพโฮโลแกรมของชุดเกราะที่พวกเขาเพิ่งสร้างขึ้น
“พวกเราต้องอัปเกรดหลายๆอย่างในนั้น” เมลิสซาพูดด้วยท่าทีจริงจัง
โทนี่พยักหน้า “พวกเราต้องการเครื่องขับเคลื่อนที่ดีกว่านี้ แต่เครื่องขับเคลื่อนที่พวกเรามีมันก็เพียงพอแล้ว แต่ที่ดีกว่าก็คือดีกว่าเสมอ อย่างที่คนเขาพูดกัน”
เมลิสซาจ้องมองโทนี่อย่างแปลกๆก่อนจะส่ายหัว “พวกเรายังต้องหาวิธีขนมันไปไหนมาไหนด้วย พวกเรามีปัญหานิดหน่อยในการขนมันจากที่นึงไปอีกที่นึง” เธอกล่าว
“และไม่ต้องพูดถึงเรื่องความยุ่งยากในการใส่มันอีก พวกเราต้องแก้ไขตรงนั้นด้วย” โทนี่กล่าว
“พวกเราสามารถใช้เทคโนโลยียุบตัวที่นายเคยกล่าวถึงก่อนหน้านี้ได้” เมลิสซาเสนอแนะ
“เป็นความคิดที่ดี แต่พวกเราต้องกังวลเรื่องน้ำหนักด้วย มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นกระเป๋าถือ”
“ไม่ต้องพูดถึงการเบรก ในบางกรณี เมื่อฉันต้องการหยุด ฉันต้องเบรกให้เร็วเพราะโมเมนตัมยังคงพาฉันไปได้” เมลิสซาเสริม
“เรามาเริ่มกันที่ มาร์ค 2 และเทคโนโลยีการยุบตัวก่อน เมื่อพวกเราเจาะลึกลงไป พวกเราจะเริ่มกังวลกับสิ่งอื่นๆ แต่ใครจะรู้ พวกเราอาจคิดหาทางแก้ไขได้เมื่อดำเนินการไป” โทนี่กล่าว
พวกเขาใช้เวลา 2 เดือนจึงจะทำ มาร์ค 2 สำเร็จ เนื่องจากมีปัญหาซับซ้อนมากมายในการนำเทคโนโลยีการยุบตัวมาใช้
ในช่วง 2 เดือนนั้น โทนี่พยายามทำงานกับไฟล์อื่นๆของเขาด้วย แต่เขาประเมินความท้าทายของไฟล์เหล่านั้นต่ำเกินไป แม้ว่าจะมีเอไอให้ใช้ก็ตาม
เมื่อสร้างชุดเกราะ มาร์ค 2 เสร็จ โทนี่และเมลิสซาจึงตัดสินใจพักผ่อนสักหน่อย ครอบครัวพาพวกเขาไปที่ชายหาดส่วนตัว ซึ่งพวกเขาได้พักผ่อนและลืมปัญหาทั้งหมดไป
วันหยุดนั้นกินเวลานานถึง 2 สัปดาห์ เมื่อกลับมา พวกเขาก็กลับมาทำงานด้วยความสดชื่นทันที
ครั้งนี้ใช้เวลาเพียง 1 เดือนในการสร้าง มาร์ค 3 เสร็จ พวกเขาใช้โลหะที่เบากว่า ทำให้พกพาสะดวกขึ้น แต่ความทนทานของมันก็ลดลงด้วยเช่นกัน
ในช่วงเวลานี้ โทนี่ขอครูฝึกการต่อสู้ ซึ่งโฮเวิร์ดคิดว่าเป็นความคิดที่ดี แน่นอนว่าเมลิสสาก็เข้าร่วมด้วย
ครูฝึกเป็นฮีโร่ระดับ B อายุ 30 ปี มีผมสีดำ เคราหนา และมีพื้นเพเป็นทหาร แม้ว่าชื่อของเขาคือจอร์จ แต่ชื่อฮีโร่ของเขาคือแชทเทอร์ อัตลักษณ์ของเขานั้นทำให้เขาสามารถมองเห็นจุดอ่อนของสิ่งต่างๆได้
“ข้อเสียของอัตลักษณ์ของฉันก็คือ ฉันต้องแข็งแกร่งพอที่จะใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนเหล่านั้นได้ ข้อดีก็คือ ฉันใช้ความของอัตลักษณ์นี้เพื่อดูจุดอ่อนของตัวเองและป้องกันมัน
ขณะที่เธอฝึกภายใต้การดูแลของฉัน ฉันจะโจมตีจุดอ่อนของเธอต่อไปจนกว่าเธอจะป้องกันได้ ฉันขอชี้แจงให้ชัดเจนหน่อยได้ไหม”
“ครับท่าน! ครับท่าน!” โทนี่และเมลิสซาทำความเคารพ
หลังจากฝึกฝนกับเขาเป็นเวลา 1 สัปดาห์ โทนี่คิดว่าจอร์จเป็นครูที่ดี หรืออย่างน้อยความพิเศษของเขาก็ทำให้เขาเป็นเช่นนั้น เขาสอนโทนี่และเมลิสซาเกี่ยวกับท่าทางที่เหมาะสมในการเตะและต่อย
หลังจากฝึกฝนเสร็จแล้ว พวกเขาก็กลับมาที่ห้องทดลอง “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเราเพิ่มอาวุธเข้าไปเพื่อชดเชยความทนทานที่สูญเสียไป” เมลิสสาเสนอ
“มันก็แค่จะเพิ่มน้ำหนักกลับมา แต่เอาล่ะ ฉันไม่มีอะไรอย่างอื่นแล้ว ดังนั้นมาทำแบบนั้นกันดีกว่า” โทนี่ยักไหล่
เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถหากระสุนได้ พวกเขาจึงออกแบบอาวุธที่ยิงเลเซอร์โดยใช้พลังงานจากเครื่องปฏิกรณ์อาร์ก
โทนี่และเมลิสซาต่างก็มีแสงเรืองรองจากชุดเกราะไอรอนแมน และยังมีปืนขนาดเล็กวางอยู่ด้านบนด้วย พวกเขาใช้ปืนยิงเป้าโฮโลแกรมที่ลอยไปมาเพื่อฝึกฝนการยิงปืน
มาร์ค 4 เสร็จสมบูรณ์ในไม่ช้า โดยส่วนใหญ่ประกอบด้วยอาวุธเลเซอร์ จากไฟล์ทั้งหมดของเขา โทนี่สร้างเสร็จเพียง 2 ไฟล์เท่านั้น ได้แก่ แบตเตอรี่พลังงานแสงอาทิตย์และเส้นใยโมเลกุลที่ไม่เสถียร
เมลิสซาอยู่ในห้องทดลองของเธอ ส่วนโทนี่ก็เอนหลังอยู่ข้างหลัง ด้วยชุดเกราะไอรอนแมน มาร์ค 4 เมลิสซาจึงหลงใหลในอาวุธ
เมลิสซาหยุดลงแล้วหันไปหาโทนี่ที่กำลังครุ่นคิดอยู่ “งานเอ็กซ์โปจะมีขึ้นในอีกไม่กี่เดือนนี้ นายได้คิดไว้แล้วหรือยังว่าจะนำเสนออะไร”
“ใช่แล้ว งานเอ็กซ์โป ฉันลืมเรื่องนั้นไปเลย” โทนี่ถอนหายใจ “ไม่หรอก แต่ฉันพนันได้เลยว่าฉันจะต้องคิดอะไรได้เร็วๆนี้”
“ใช่แล้ว ฉันลืมไปว่าไม่มีเกาะไอในโลกนี้ งานสตาร์คเอ็กซ์โปจึงกลายเป็นสิ่งนั้น”
“จะโชว์มาร์กซักชุดมั้ย ?”
“เธอบ้าไปแล้วเหรอ ? สำหรับงานเอ็กซ์โปนะเหรอ ? แน่นอนว่าไม่”
เมลิสซาตั้งใจฟังขณะที่โทนี่พูดและเผลอไปเจาะนิ้วหัวแม่มือของเธอเล็กน้อย
“โอ๊ย!” เธอพูดพร้อมกับดีดมือและดูดนิ้วหัวแม่มือ
เมื่อเห็นฉากนั้น โทนี่หรี่ตาลงก่อนจะยิ้มเยาะ "ฟรายเดย์... สร้างไฟล์"
“ท่านคะ ฉันขอแนะนำให้ท่านทำโครงการที่กำลังดำเนินการอยู่ 1 โครงการให้เสร็จก่อนที่จะเริ่มโครงการใหม่”
“แค่สร้างไฟล์” โทนี่ถอนหายใจ
“แล้วท่านอาจารย์จะตั้งชื่อไฟล์ดังกล่าวว่าอะไร ?”
“โครงการ Baymax (เบย์แม็กซ์)”
โปรดติดตามตอนต่อไป.
_______________
