146 (ครึ่งหลัง) + 147
ส่วนจูโหยวซงที่ยืนอยู่ข้างๆ เมื่อรู้ว่าสถานการณ์เริ่มรุนแรงขึ้น เขาจ้องมองลู่ลิ่วและสือกั๋วฝ่าอย่างเคียดแค้น พูดด้วยความโกรธ “ลู่ลิ่ว สือกั๋วฝ่า!” “บิดาข้าเป็นถึงอ๋องของต้าหมิง เป็นอาของฝ่าบาท” “ข้าเป็นถึงพี่ชายของฝ่าบาท!” “วังอ๋องฝูของเรา ไม่มีทางที่ฝ่าบาทจะสั่งยึดทรัพย์” “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได...
