บทที่ 835: การโต้เถียงกันของพี่น้อง ธอร์และโลกิ (ตอนพิเศษ)

ขณะที่ธอร์บังคับยาน รีบถอยห่างจากการป้องกันของแอสการ์ด

โลกิพูดแหย่ "ทำไมไม่ให้ข้าขับล่ะ? ข้าต้องเป็นนักบินที่ดีกว่าเจ้าแน่"

ธอร์โต้กลับ "เจ้าเป็นคนเดียวที่บินไม่ได้ที่นี่ แล้วเจ้าจะเก่งได้ยังไง"

โลกิมองชาร์ลส์ รู้ว่าความเห็นของธอร์เรื่องการบินหมายถึงเขา

ทันใดนั้น เจนก็ล้มลงบนพื้น

โลกิสะดุ้ง "โอ้ไม่นะ เธอตายแล้วเหรอ?"

ชาร์ลส์คุกเข่าตรวจดูเธอและพูด "ธอร์ เจนเหลือเวลาไม่มาก เราต้องรีบ"

เจนที่นอนอยู่บนพื้นพูด "ฉันไม่เป็นไร"

ธอร์เชื่อการประเมินของชาร์ลส์มากกว่า เขาเร่งให้ยานเคลื่อนที่เร็วขึ้น

ในขณะเดียวกัน การป้องกันของแอสการ์ด รวมถึงยานรบหลายลำ เริ่มยิงใส่พวกเขาและไล่ล่ายานของพวกเขา

ขณะที่ธอร์บังคับผ่านการโจมตี ยานชนกับอาคารมากมาย ทำให้เกิดความเสียหายตลอดทาง

จากด้านหลัง โลกิแสดงความเห็นประชด "ทำได้ดีนี่ เจ้าเพิ่งตัดหัวปู่ของเจ้า"

ได้ยินแบบนั้น ชาร์ลส์อดหัวเราะไม่ได้ ในจังหวะหวุดหวิดเมื่อครู่ ยานได้บังเอิญตัดหัวรูปปั้นของบอร์ ปู่ของพวกเขา

"ช่างเป็นแผนที่ยอดเยี่ยมมากเลย ธอร์" โลกิยังคงพูดแดกดันธอร์ต่อ

"พวกเราขโมยยานที่สะดุดตาที่สุดในจักรวาลและบินมันไปทั่วเมือง ชนโน่นชนนี่ให้ทุกคนรู้แน่ๆ ว่าเราอยู่ที่ไหน อัจฉริยะจริงๆ"

ชาร์ลส์ได้แต่กลั้นขำอยู่ในใจ คำพูดของโลกิตลกมากสำหรับเขา

แต่ธอร์ทนไม่ไหวแล้ว เขาเปิดประตูด้านข้างของยานและผลักโลกิออกไป

"อ้าา!" โลกิกรีดร้องขณะที่ตกลงไป

จากนั้นธอร์ก็ตั้งระบบนำร่องอัตโนมัติ อุ้มเจนและหันไปหาชาร์ลส์

"ถึงเวลาเปลี่ยนยานแล้ว"

ทั้งสามคนกระโดดจากยาน ลงบนยานแอสการ์ดลำเล็กกว่าที่ฟันดราลบังคับอยู่ ซึ่งรออยู่ด้านล่าง

เมื่อเห็นการลงจอดที่ไม่สง่างามของโลกิ ฟันดราลหัวเราะ "ยังสง่าเหมือนเดิมนะ แม้จะถูกขังมานาน โลกิ"

โลกิลุกขึ้น ปัดฝุ่นที่เสื้อผ้า "เจ้าหลอกข้า แต่ก็ทำได้ดี"

ธอร์มุ่งความสนใจไปข้างหน้า ตอบโดยไม่หันมา "ข้าดีใจที่เจ้าประทับใจ ตอนนี้รักษาสัญญาของเจ้าและพาพวกเราไปที่ทางลับของเจ้า"

โลกิควบคุมยานและเปลี่ยนเส้นทาง แต่ก่อนที่พวกเขาจะไปได้ไกล ยานแอสการ์ดอีกลำก็ล็อกเป้าพวกเขาและเริ่มยิง

ชาร์ลส์ถาม "ต้องการให้ฉันจัดการไหม"

ฟันดราลส่ายหัว "ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้า เราจะต้องการให้ท่านเก็บแรงไว้เพื่อมาเลคิธ"

"เพื่อแอสการ์ด!" ฟันดราลตะโกนขณะที่กระโดดไปบนยานอีกลำ ต่อสู้กับทหารสามนายบนนั้น

ขณะที่เขาต่อสู้ เขาตะโกนอย่างสบายๆ "นี่ไม่ได้เป็นเรื่องส่วนตัวนะพวก"

ไม่นานฟันดราลก็จัดการพวกเขาได้ และโบกมือให้ธอร์ ส่งสัญญาณว่าปลอดภัยแล้ว

ในขณะเดียวกัน โลกิบังคับยานของพวกเขาไปทางสิ่งที่ดูเหมือนภูเขาที่โผล่ขึ้นมาจากทะเล

ธอร์เห็นเส้นทางของพวกเขา ตะโกน "โลกิ?!"

โลกิเร่งความเร็ว ตอบอย่างไม่ใส่ใจ "ถ้ามันหาง่าย ใครๆ ก็ทำได้"

ธอร์ตะโกนด้วยความไม่อยากเชื่อ "เจ้าบ้าไปแล้วหรือไง"

โลกิยิ้มเยาะ "อาจจะ!"

ในวินาทีต่อมา โลกิบังคับยานเข้าไปในถ้ำของภูเขา ที่ซึ่งมันครูดกับผนังก่อนเข้าสู่รูหนอน ขนส่งพวกเขาไปยังอีกโลกหนึ่ง

"ยินดีต้อนรับ" โลกิกล่าวเมื่อพวกเขามาถึง

...

ในขณะเดียวกัน-

บนยานแม่ของดาร์คเอลฟ์-

อัลกริมพูดกับมาเลคิธ "เราต้องโจมตีทันที"

มาเลคิธโบกมือไล่ "ไม่จำเป็นต้องไปแอสการ์ด อีเธอร์กำลังไปหาบ้านมันเอง"

เขารู้สึกได้ว่าธอร์และกลุ่มของเขามาถึงดาร์กเวิลด์แล้ว

...

โลกิมองเจนที่นอนหมดสติบนยาน และแสดงความเห็น "ลองคิดดูว่าข้าจะทำอะไรได้บ้างกับพลังนั้น"

ชาร์ลส์พูดแทรก "อย่าแม้แต่จะคิด เมื่ออีเธอร์ถูกดึงออก ฉันจะเป็นคนเก็บรักษามันไว้"

ธอร์พยักหน้าเห็นด้วย "มันจะกลืนกินเจ้า โลกิ"

โลกิหงุดหงิด โต้กลับ "เธอดูไม่เป็นไรนี่ และเจ้าไม่ยอมให้วัตถุศักดิ์สิทธิ์ทรงพลังแก่น้องชายของเจ้าเอง แต่กลับให้คนนอก?"

ชาร์ลส์หันไปหาโลกิ "นายคิดว่านายสามารถเอามันไปจากฉันได้เหรอ? อยากลองทดสอบเดี๋ยวนี้เลยไหม?"

โลกิรู้ว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชาร์ลส์ หัวเราะอย่างเก้อเขิน "แค่... ถือว่าเป็นคำพูดเพ้อเจ้อของคนที่เพิ่งได้รับอิสรภาพ"

เขารีบเปลี่ยนความสนใจกลับไปที่ธอร์ พูดว่า "เจ้าอาจจะอยากบอกลาเธอ"

ธอร์ส่ายหัว "ไม่ใช่วันนี้"

โลกิกดดันต่อ "วันนี้ พรุ่งนี้ ร้อยปี... มันต่างกันตรงไหน? ทุกอย่างล้วนแค่ชั่วคราว เจ้าต้องปล่อยวาง สิ่งเดียวที่เจ้าใส่ใจจริงๆ จะถูกเวลาพรากไปในที่สุด"

ธอร์โกรธกับคำพูดของโลกิ "และนั่นจะทำให้เจ้าพอใจสินะ"

โลกิยิ้มเย็นชา "ข้าจะไม่มีวันพอใจ"

โลกิมองชาร์ลส์ที่กำลังดูการโต้เถียง และถาม "เธอมีศักยภาพที่จะเป็นแม่มดไหม"

ชาร์ลส์ส่ายหัว "น่าเสียดาย... ไม่"

ธอร์ประกาศด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่น "ข้าจะไม่มีวันยอมแพ้"

โลกิเยาะ "แน่นอน เจ้าจะไม่มีวันยอมแพ้ เจ้าเป็นลูกของโอดินจริงๆ"

ธอร์โต้กลับ "ข้าเป็นมากกว่าแค่ลูกของโอดิน เจ้าคิดว่าแม่รักแต่เจ้าคนเดียวเหรอ? ท่านสอนการหลอกลวงให้เจ้า แต่ท่านสอนความไว้วางใจให้ข้า"

โลกิเยาะเย้ย "ความไว้วางใจ? นั่นเป็นของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ท่านให้เจ้างั้นเหรอ? ตอนที่เจ้าล้มเหลวในการปกป้องท่าน?"

ชาร์ลส์ขมวดคิ้วเล็กน้อย งุนงง

ฟริกกาไม่ได้ตาย ธอร์บอกอะไรกับโลกิกันแน่

ธอร์ที่ขมวดคิ้วเช่นกัน กำหมัดแน่นแล้วก็ผ่อนคลาย

'ข้าควรโกรธไหม? แต่ท่านแม่ก็ไม่เป็นไร' เขาพยายามควบคุมสติ

"ท่านคงไม่อยากให้พวกเราทะเลาะกัน" ธอร์พูดในที่สุด

โลกิยังคงท้าทาย พึมพำ "ข้าแน่ใจว่าท่านชินแล้วตอนนี้"

ชาร์ลชาร์ลส์อดนึกภาพเหตุการณ์ในอนาคตไม่ได้ เมื่อโลกิที่ปลอมตัวเป็นโอดินจะได้รู้ว่าแม่ของเขายังมีชีวิตอยู่

'สีหน้าของเขาจะต้องน่าดูมาก' ชาร์ลส์คิดด้วยความสนุก

โลกิอาจจะถึงกับหลุดออกจากร่างปลอมด้วยความช็อก

ธอร์มองโลกิด้วยความจริงใจ "ข้าหวังว่าจะไว้ใจเจ้าได้"

ดวงตาของโลกิมืดลง "ไว้ใจในความแค้นของข้า"

เมื่อความตึงเครียดระหว่างพี่น้องสงบลง ชาร์ลส์พูดขึ้น "ฉันจะล่องหนจากนี้ไป เราไม่รู้ว่ามาเลคิธจะมาเมื่อไหร่ และจะดีกว่าถ้าเขาตรวจจับฉันไม่ได้ มันจะทำให้แผนของเราง่ายขึ้น"

ธอร์พยักหน้า "พวกเราต้องพึ่งเจ้า"

ชาร์ลส์วางเครื่องหมายเทพสายฟ้าบนไหล่ของเจน ฟอสเตอร์ เพื่อให้แน่ใจว่าเมื่อมาเลคิธดึงอีเธอร์ออก เขาจะสามารถเทเลพอร์ทเจนออกจากสนามรบได้ทันที

หลังจากเตรียมการเสร็จสิ้น ร่างของชาร์ลส์ก็หายวับไป ไม่ทิ้งร่องรอยไว้เลย

FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]