บทที่ 67 ลำไส้ของข้าเป็นสีม่วง!
ในตอนเที่ยงของวันนี้ ทุกบ้านต่างก็ได้ลิ้มรสเนื้อหมูป่า แม้การแลกเนื้อหมูป่ากับน้ำหนึ่งกระบวยจะดูสิ้นเปลือง แต่ไม่มีใครคิดเสียดายเลย หลี่เหล่าเออร์และหลี่เหล่าซือนำหมูป่าเข้าเมือง แม้ว่าหมูป่าจะไม่ได้มีราคาแพงเท่าหมูบ้าน แต่ร้านขายเนื้อยังคงยินดีรับซื้อ แถมยังให้ราคาสูงถึงแปดตำลึงเงิน ซึ่งมากกว่าปกต...