บทที่ 47 ผมไปหาแส้ก่อน
เห็นหลี่จงซานกำลังลังเลไปมา บาร์นี่ย์ยิ้ม "ได้ครับ ถ้าอย่างนั้น คุณหลี่กลับไปคิดดูก่อนได้ พอคิดตกแล้วค่อยติดต่อมา" บาร์นี่ย์ลุกขึ้นเดินจากไป หลี่จงซานมองแผ่นหลังของอีกฝ่ายที่เดินจากไป ถอนหายใจเบาๆ "ใช่ ตอนนี้มีคนจับตาดูหลี่ซวี่เยอะ ถ้าเขาไปประเทศอินทรีย์ ฉันก็จะกลายเป็นคนขายชาติน่ะสิ" หลี่อวี่เว่ยถึ...
