บทที่ 240 เทียนเหริน
บทที่ 240 เทียนเหริน เสียงลมหวีดหวิวขณะฟางจือสิงพาตัวเสี่ยวฝู่โถวพุ่งผ่านซากปรักหักพัง ทะยานขึ้นลงจนถึงประตูด้านใต้ ยามนี้ แสงอาทิตย์สาดส่องทั่วฟ้า เย่จื่อเสวียนยืนกอดอกอยู่ที่ประตูใต้ เธอปิดตาด้วยผ้าสีแดง ราวกับกำลังรอคอยอะไรบางอย่าง ฟางจือสิงพุ่งตัวมาถึง ลงจอดเบื้องหน้าเธอพลางยิ้ม “อรุณสวัสดิ์ คุณ...
