บทที่ 23

“โฮคาเงะรุ่นแรก... โฮคาเงะรุ่นแรกจริง ๆ ใช่ไหม?!”

“แล้วนั่นก็โฮคาเงะรุ่นที่สองด้วย!”

“ท่านซึนาเดะอยู่ข้างพวกเขาด้วยหรือเปล่า?”

นามิคาเสะ มินาโตะ ยืนนิ่งอยู่กับที่ ความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับกลุ่มสนทนาถูกลืมไปชั่วคราวเมื่อเขาได้เห็นภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า

ทุกอย่างเริ่มเป็นที่เข้าใจ เขาอยู่ใน กลุ่มสนทนาโฮคาเงะโคโนฮะ สถานที่ที่เหล่าโฮคาเงะ รวมถึงผู้ที่อาจเป็นโฮคาเงะในอนาคต เช่น ซึนาเดะ สามารถมารวมตัวกันได้

“เดี๋ยวนะฉันถูกดึงเข้ามาในนี้ด้วยหรือ?”

“พวกคุณมาจากยุคไหนกันแน่?”

“เขาดูหนุ่มเหมือนโฮคาเงะรุ่นที่สี่เลย”

สามสมาชิกใหม่ในกลุ่มสนทนา ได้แก่ โฮคาเงะรุ่นแรก และ รุ่นที่สอง พวกเขาแสดงความสนใจในตัวมินาโตะ พร้อมกับตั้งคำถามเกี่ยวกับตัวตนของเขา

การประชุมครั้งนี้ได้นำโฮคาเงะอีกคนเข้ามา และยังปลดล็อกฟังก์ชัน กระดานผู้นำและความช่วยเหลือข้ามมิติ

ขณะที่โฮคาเงะรุ่นแรกและรุ่นที่สองแสดงความสนใจในตัวมินาโตะ ซึนาเดะ ที่ยืนอยู่ข้างพวกเขากลับจำมินาโตะได้ทันที

“คุณปู่ นั่นคือ นามิคาเสะ มินาโตะ โฮคาเงะรุ่นที่สี่ในยุคของฉัน”

ซึนาเดะอธิบายตัวตนของมินาโตะ พร้อมกับชี้ให้เห็นชุดคลุมโฮคาเงะที่เขาสวมใส่ สิ่งนี้ดึงดูดความสนใจจากโฮคาเงะรุ่นแรกและรุ่นที่สอง พวกเขาหันไปหา ไรอัน ซึ่งเป็นผู้นำกลุ่ม เพื่อขอคำอธิบายเพิ่มเติม

“เจ้าหนูไรอัน บอกฉันทีเกี่ยวกับโฮคาเงะรุ่นที่สี่คนนี้”

ไรอัน ซึ่งก็เป็นโฮคาเงะรุ่นที่สี่ในโลกของเขาเอง เริ่มอธิบายพร้อมชี้แจง ขณะที่ทุกคนนั่งลงเพื่อเริ่มการสนทนา

“มินาโตะตอนนี้โลกของคุณอยู่ในปีไหน?” ไรอันถามเพื่อทำความเข้าใจไทม์ไลน์ที่เขามา

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง มินาโตะตอบว่า

“ปีที่ 48 ของโคโนฮะ”

เมื่อได้ยินคำตอบของมินาโตะ สีหน้าของไรอันและซึนาเดะเปลี่ยนไปทันที ขณะที่โฮคาเงะรุ่นแรกและรุ่นที่สองก็เข้าใจสถานการณ์ในทันที

“เดี๋ยวนะ นั่นหมายความว่าเด็กคนนี้จะเสียชีวิตในปีนี้เหรอ?”

“สงครามก็จบแล้ว ทำไมเด็กคนนี้ถึงต้องตาย?”

ไรอันเล่าเหตุการณ์ที่นำไปสู่ความวุ่นวายของจิ้งจอกเก้าหาง เขาอธิบายว่าชายสวมหน้ากากซึ่งร่วมมือกับ ชิมูระ ดันโซ พยายามควบคุมเก้าหาง โดยการใช้บุตรของโฮคาเงะรุ่นที่สี่เป็นเป้าหมาย

ท้ายที่สุด มินาโตะเอาชนะชายสวมหน้ากากได้แต่ต้องเสียสละทั้งชีวิตของตัวเองและภรรยา อุซึมากิ คุชินะ

“อะไรนะ?”

“จิ้งจอกเก้าหางนี่พรากชีวิตคนได้ถึงขนาดนั้นเชียว?”

เมื่อได้ยินคำพูดของโฮคาเงะรุ่นแรก ทุกคนในกลุ่ม รวมถึงไรอัน ก็อดถอนหายใจไม่ได้

โฮคาเงะรุ่นที่สองเริ่มตระหนักถึงสถานการณ์ทั้งหมด โดยเฉพาะบทบาทของ ชิมูระ ดันโซ ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“แล้วเจ้าล่ะ ซึนะ? เจ้าได้เป็นโฮคาเงะเมื่อใด?”

เมื่อได้ยินคำถามของโฮคาเงะรุ่นที่สอง ซึนาเดะตอบอย่างไม่เต็มใจ

“โฮคาเงะรุ่นที่สามจะเสียชีวิตในอีกสิบกว่าปี”

คำตอบนี้ทำให้ความไม่พอใจของโฮคาเงะรุ่นที่สองเพิ่มขึ้นและเขาเริ่มสงสัยว่าดันโซอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ทั้งหมด

“งั้นฉันต้องตายในปีนี้”

มินาโตะที่ตอนนี้รับรู้ถึงอนาคตของตัวเอง ยืนนิ่งอยู่กับที่ เขาไม่คาดคิดว่าตนจะเสียชีวิตหลังจากที่ลูกของเขาเพิ่งเกิด

ความรู้สึกถึงหน้าที่ในฐานะโฮคาเงะ ความเสียใจที่ไม่มีเวลาให้ภรรยาและการที่ลูกน้อยของเขาต้องกำพร้าทั้งพ่อและแม่ ครอบงำจิตใจของเขา

รอยยิ้มอันสดใสของมินาโตะกลายเป็นแววตาที่เย็นชาและเต็มไปด้วยความสับสนในทันที

เมื่อเห็นความสิ้นหวังของมินาโตะ ไรอันเข้าใจสภาพจิตใจของเขา ณ เวลานั้น เพราะการแทรกแซงของเขาก่อนหน้านี้ ซารุโทบิ ฮิรุเซ็น และ ชิมูระ ดันโซ ได้ถูกกำจัดไปแล้ว มิฉะนั้น มินาโตะคงไม่ได้เจอชะตากรรมที่ดีนัก

ในตอนนั้นเอง ไรอันคิดถึงนารูโตะ

“มินาโตะ คุณไม่อยากรู้หรือว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกของคุณ?”

คำพูดของไรอันทำให้มินาโตะสะดุ้ง เขาตระหนักถึงความสำคัญของคำถามและรีบอ้อนวอน

“ท่านผู้นำกลุ่ม ได้โปรดบอกฉันด้วย!”

ไรอันเริ่มเล่าว่า นารูโตะ ก่อนที่มินาโตะจะเสียชีวิต ได้รับการผนึกจิ้งจอกเก้าหางไว้ในตัวเขาเองอย่างไรก็ตาม โฮคาเงะรุ่นที่สามมีคำสั่งให้ปกปิดตัวตนของนารูโตะในฐานะลูกชายของโฮคาเงะรุ่นที่สี่ไว้แทน

สิ่งที่หมู่บ้านรู้กลับเป็นว่านารูโตะเชื่อมโยงกับจิ้งจอกเก้าหาง ซึ่งนำไปสู่การถูกปฏิบัติอย่างเลวร้ายตั้งแต่วัยเด็ก

“พี่เลี้ยงที่ดูแลนารูโตะเคยผสมน้ำร้อนเดือดลงในนมของเขา โดยไม่สนใจอุณหภูมิ แล้วเทมันใส่โดยไม่ปรานี”

“บางคนถึงกับต้องการฆ่านารูโตะให้ตายไปเลย”

“แต่โฮคาเงะรุ่นที่สามไม่ยอมให้สถิตร่างเก้าหางตาย จึงลงมือปกป้องเขาทันที”

เมื่อไรอันเล่าถึงประสบการณ์อันโหดร้ายของนารูโตะ สีหน้าของมินาโตะก็ดำมืดลง ความโกรธเกรี้ยวของเขาเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ

โฮคาเงะรุ่นที่สองเองก็รู้สึกละอายใจอย่างลึกซึ้งที่ตนได้มอบตำแหน่งโฮคาเงะให้กับบุคคลที่ทำผิดพลาดอย่างร้ายแรงเช่นนี้

“หลังจากนั้น ไม่มีสิ่งใดจากมรดกของโฮคาเงะรุ่นที่สี่ถูกส่งต่อให้กับนารูโตะ”

“เขาถูกส่งไปยังบ้านพักเด็กกำพร้า”

“เขาได้รับเงินเบี้ยเลี้ยงเพียงเล็กน้อยดื่มนมที่หมดอายุและมักต้องอดอยาก”

“เมื่อเขาออกไปข้างนอก หมู่บ้านจะชี้นิ้วใส่เขาและเรียกเขาว่า ปีศาจจิ้งจอก และไม่มีใครอยากเล่นกับเขา”

“ความสุขเดียวที่เขาได้รับคือการมาเยี่ยมเยียนของโฮคาเงะรุ่นที่สามในทุกเดือน”

เมื่อไรอันพูดจบ ออร่าแห่งความโกรธเกรี้ยว ที่น่ากลัวก็ปะทุออกมาจากมินาโตะ

เขาไม่เหมือนคนที่สดใสร่าเริงผู้เป็นที่รู้จักในฐานะ "ดวงอาทิตย์น้อย" อีกต่อไปแล้วเขายืนขึ้นด้วยความตั้งใจแน่วแน่ ดวงตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความอาฆาต

เมื่อเห็นสภาพของมินาโตะ ซึนาเดะ ถึงกับเงียบไป ไรอันที่เล่าถึงประสบการณ์ในอดีตของนารูโตะทำให้ซึนาเดะอดทบทวนไม่ได้ว่าทำไมนารูโตะถึงสามารถเติบโตเป็นคนดีได้

เธอรู้สึกโล่งใจในใจลึก ๆ ที่รู้ว่าความโกรธของมินาโตะอาจช่วยยับยั้งเขาไม่ให้ตกสู่ด้านมืด และกลายเป็นภัยคุกคามครั้งใหญ่ที่สุดของโลกนินจา

ไรอันที่เข้าใจถึงความโกรธเกรี้ยวอย่างล้นเหลือของมินาโตะในฐานะพ่อ พยายามพูดปลอบใจเขา

“มินาโตะ ได้โปรดนั่งลงก่อน”

“สิ่งเหล่านี้คือเหตุการณ์ที่อยู่ในอนาคตและตอนนี้คุณได้รู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

“คุณจะยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้นอีกครั้งได้หรือ ?”