บทที่ 19 เผลอทำให้มือหัก
###
“ไอ้โจรลักพาตัว! หยุดเดี๋ยวนี้!”
เฉินเสี่ยวเป่ยพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ราวกับสายลมพัดผ่าน
ชายที่อยู่ปลายทางเดินเมื่อได้ยินเสียง ก็รีบวิ่งหนีทันที
เขาเชื่อว่าตัวเองวิ่งเร็ว แต่ถึงจะใช้แรงทั้งหมดก็ไม่อาจหนีจากเฉินเสี่ยวเป่ยที่วิ่งตามมาจนทันได้!
“คิดจะหนีไปไหน?”
เฉินเสี่ยวเป่ยคว้าคอเสื้อชายคนนั้น แล้วยกตัวขึ้นราวกับจับลูกไก่
“อึก...”
ชายคนนั้นถึงกับช็อก เขาหนักถึง 120-130 ปอนด์ แต่กลับถูกเฉินเสี่ยวเป่ยยกขึ้นด้วยมือเดียว! นี่มันพละกำลังแบบไหนกัน?
“พี่ชาย! เราไม่มีเรื่องบาดหมางกันนะ ขอร้องปล่อยผมไปเถอะครับ...” ชายคนนั้นพูดด้วยความกลัว
“ขอร้องฉันไม่ช่วยอะไรหรอก รอไปขอร้องตำรวจเถอะ” เฉินเสี่ยวเป่ยยักไหล่และเตรียมลากเขากลับไป
“พี่ชาย! ผมให้เงิน...ผมให้เงินคุณเยอะ ๆ เลย...” ชายคนนั้นรีบล้วงกระเป๋าเพื่อเสนอเงิน
“ฮึ เงินมันดีนะ แต่ยังไม่ดีพอจะซื้อศีลธรรมของฉันได้” เฉินเสี่ยวเป่ยพูดด้วยรอยยิ้มเย็นชา
“ไม่กินเหล้าแสดงความเคารพ งั้นก็กินเหล้าลงโทษแล้วกัน!”
ทันใดนั้น ชายคนนั้นเปลี่ยนสีหน้าและชักมีดเล่มเล็กจากกระเป๋าออกมาจ้วงแทงไปที่อกของเฉินเสี่ยวเป่ย
มันเป็นการโจมตีที่รวดเร็วและใกล้มาก!
สำคัญที่สุดคือ ชายคนนี้ก็ไม่ใช่คนธรรมดา การโจมตีของเขาทั้งรวดเร็วและรุนแรง
ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนแทงทะลุหัวใจแน่นอน!
แต่โชคร้าย เขาต้องมาเจอเฉินเสี่ยวเป่ย
“บ้าจริง! แกนี่แหละที่ไม่กินเหล้าเคารพ!”
เฉินเสี่ยวเป่ยมองด้วยสายตาโกรธ จับมือที่ถือมีดของชายคนนั้นด้วยความเร็วที่เหนือมนุษย์
“กร๊อบ!”
เสียงกระดูกหักดังขึ้น มือของชายคนนั้นถูกบิดหักทันที!
“โอ๊ย! โอ๊ยยย...”
ความเจ็บปวดจากกระดูกที่หักทำให้เขาร้องโหยหวน ใบหน้าซีดเผือด และตัวสั่นไปหมด
ตอนนี้เขามองเฉินเสี่ยวเป่ยเหมือนกำลังมองปีศาจ ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เฉินเสี่ยวเป่ยเองก็รู้สึกตกใจไม่แพ้กัน “พละกำลังนี่มันเหลือเชื่อจริง ๆ...แค่เผลอไปก็ทำมือคนอื่นหักซะแล้ว...”
“อะไรนะ? เผลอเหรอ?”
ชายคนนั้นคิดในใจพร้อมกับความขมขื่นที่ท่วมท้น
พละกำลังขนาดนี้ ยังมีหน้ามาบอกว่าเผลออีก? มือฉันไม่ได้ทำจากกระดาษนะ จะหักง่ายขนาดนั้นได้ไง?
แน่นอน เขากล้าคิดแค่ในใจเท่านั้น ไม่กล้าพูดออกมา เพราะกลัวว่าถ้าขัดขืน จะโดนทำร้ายหนักกว่าเดิม
“ฮ่าฮ่า ผลจากการฝึกฝนนี่สุดยอดจริง ๆ! ฉันเปลี่ยนจากคนธรรมดามาเป็นยอดมนุษย์แล้ว!”
เฉินเสี่ยวเป่ยยิ้มด้วยความภูมิใจ
เฉินเสี่ยวเป่ยรู้สึกตื่นเต้นและมุ่งมั่นที่จะฝึกฝนต่อไปยิ่งกว่าเดิม
หลังจากนั้น เฉินเสี่ยวเป่ยก็ลากโจรลักพาตัวกลับมาเหมือนจับสุนัขตาย
หญิงสาวผู้เสียหายโทรแจ้งตำรวจ และตำรวจมาถึงในเวลาไม่นาน
เมื่อโจรลักพาตัวถูกใส่กุญแจมือ สองข้อความก็ปรากฏขึ้น
ติ๊ง— กำจัดคนชั่ว เพิ่มแต้มบุญสามโลก +101
ติ๊ง— ยินดีด้วย! คุณเลื่อนระดับเป็นคนดี! แต้มบุญปัจจุบัน: 100 ระยะห่างจากระดับถัดไป: 900 แต้มบุญ!
“อะไรกัน! แบบนี้ก็ได้เหรอ?”
เฉินเสี่ยวเป่ยถึงกับอึ้ง ไม่อยากเชื่อเลย
ความสุขครั้งนี้มาอย่างไม่ทันตั้งตัว
ก่อนหน้านี้ช่วยชีวิตคนได้แค่แต้มบุญเดียว แต่วันนี้จับโจรลักพาตัวได้ถึง 101 แต้ม!
“ว่าแต่ว่า การเลื่อนเป็นคนดีมีข้อดีอะไรบ้าง?”
ติ๊ง— คนดี (ค่าสเน่ห์ +10, ค่าโชค +10)
ติ๊ง— ค่าสเน่ห์: ทำให้คุณได้รับความชื่นชมและความไว้วางใจได้ง่ายขึ้น
ติ๊ง— ค่าโชค: แต้มบุญที่เพิ่มขึ้นจะนำมาซึ่งโชคลาภ ทำให้ทุกอย่างราบรื่นและลดโอกาสเกิดภัยพิบัติ
“นี่มันสุดยอดไปเลย!”
เฉินเสี่ยวเป่ยยิ้มกว้างด้วยความดีใจ “ค่าสเน่ห์ทำให้ฉันกลายเป็นคนที่ใคร ๆ ก็รัก ค่าโชคช่วยให้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี! ความดีมีผลตอบแทนจริง ๆ ต่อไปต้องทำดีให้มากขึ้นแล้ว!”
“คุณคะ สวัสดีค่ะ”
ทันใดนั้น ตำรวจหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
“ครับ สวัสดีครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ?” เฉินเสี่ยวเป่ยตอบอย่างสุภาพ
เมื่อสายตาของทั้งคู่ประสานกัน ใบหน้าของตำรวจหญิงก็ขึ้นสีแดงระเรื่อ
สาเหตุหนึ่งคือเฉินเสี่ยวเป่ยหล่อมาก
อีกสาเหตุคือเธอรู้สึกเหมือนถูกดึงดูดด้วยเสน่ห์บางอย่างที่แผ่ออกมาจากตัวเขา
“คุณตำรวจ? ทำไมคุณถึงนิ่งไปล่ะ?” เฉินเสี่ยวเป่ยถามด้วยสีหน้าจริงจัง แต่ในใจเขากลับรู้สึกพึงพอใจ
นี่แค่ค่าสเน่ห์เพิ่มขึ้น 10 แต้มก็เห็นผลชัดเจนขนาดนี้
ถ้าเพิ่มอีกหลายระดับ ผู้หญิงทุกคนที่เห็นหน้าเขาจะตกหลุมรักทันทีหรือเปล่า?
“อะแฮ่ม...”
ตำรวจหญิงกระแอมไอแก้เก้อ ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เรื่องคืออย่างนี้ค่ะ คนร้ายที่คุณช่วยจับกุมเป็นอาชญากรที่ถูกหมายจับระดับ C ตามระเบียบ คุณจะได้รับรางวัล 10,000 หยวนค่ะ”
“อาชญากรที่ถูกหมายจับ? หมอนี่เคยทำเรื่องเลวร้ายมาก่อนเหรอ?” เฉินเสี่ยวเป่ยถาม
“ใช่ค่ะ เขาเป็นคนที่ก่อเหตุซ้ำซาก นอกจากทำร้ายผู้หญิงแล้ว ยังมีคดีฆาตกรรมอีกหลายคดี! ขอบคุณคุณมากที่ช่วยจับตัวเขาได้!” ตำรวจหญิงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“อ้อ อย่างนี้นี่เอง ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงได้แต้มบุญเยอะขนาดนี้”
เฉินเสี่ยวเป่ยพยักหน้า และคิดว่าต่อไปควรตรวจสอบหมายจับบ้าง ถ้ามีโอกาสก็จะจับกุมคนร้ายเพิ่มเพื่อเก็บแต้มบุญ
“คุณพูดว่าอะไรนะคะ?” ตำรวจหญิงถามด้วยความสงสัย
“อ้อ เปล่าครับ ไหนว่ามีรางวัล ผมจะไปรับได้ที่ไหน?” เฉินเสี่ยวเป่ยยิ้มตอบ
วันนี้เป็นวันที่น่าประทับใจมาก
การเลื่อนระดับทั้งพลัง การจัดการคนร้าย และการได้รางวัล เป็นชีวิตที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ
หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จ เฉินเสี่ยวเป่ยก็เปิดโทรศัพท์ขึ้นมาดู
เมื่อคืน สมาชิกเกือบทั้งกลุ่มอั่งเปาสามโลกพยายามขอเป็นเพื่อนกับเขา มีข้อความหลายหมื่นข้อความ
แต่ตอนนี้ ทุกอย่างหายไปหมดแล้ว
เพราะทุกคนได้กลายเป็นเพื่อนในรายชื่อของเขาเรียบร้อยแล้ว!
และทุกคนก็เงียบ ไม่มีใครมารบกวนเขา
“ดูท่าทาง อาจารย์คงช่วยจัดการให้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันต้องรำคาญแน่ ๆ”
เฉินเสี่ยวเป่ยยิ้มพอใจ เขารู้สึกโชคดีมากที่มีอาจารย์ที่เก่งกาจและยังได้มาเพราะการรับซองแดงอีกด้วย
“จริงสิ เมื่อวานยังได้อาหารสุนัขของสุนัขเฝ้าสวรรค์มา ไม่รู้ว่ามันใช้ทำอะไร?”
เฉินเสี่ยวเป่ยเปิดคลังสมบัติขึ้นมา
‘อาหารสุนัขแห่งสวรรค์:’ อุดมด้วยสารอาหารจากสวรรค์ ช่วยเร่งการเติบโตและพัฒนาของสัตว์เลี้ยง และทำให้สัตว์เลี้ยงภักดี 100%! ต้องการดึงออกมาใช้หรือไม่?”