บทที่ 98 ไม่รอให้ถูกกระทำอีกต่อไป
ไม่นาน หลงยุนเฟิงที่เกือบตกใจจนเหงื่อท่วมมาถึงวังหลวงของเผ่าเอลฟ์ เนื่องจากชาวเอลฟ์ทั้งหมดถูกส่งไปยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ทำให้ป่าทั้งผืนดูเงียบผิดปกติ ราวกับไร้ชีวิตชีวา มาถึงวังหลวง มานาลีรออยู่นานแล้ว ข้างกายมีหัวหน้าผู้อาวุโสฮาหลี่เค่อด้วย พอเห็นหลงยุนเฟิง มานาลีก็ยิ้ม "ฮ่าๆ มาแล้วหรือ พวกเรารอเจ...