บทที่ 692 รอยกระบี่
ทันทีที่เหยียบย่างบนผืนดิน จิตสำนึกของโม่ฮว่าก็แปลบปลาบ ภาพสีแดงสดปรากฏตรงหน้า เสียงหัวเราะน่าเกลียดน่ากลัว เสียงร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด เสียงครวญครางด้วยความสิ้นหวัง ดังขึ้นข้างหู ราวกับเหตุและผลย้อนกลับ เวลาไหลย้อน เหตุการณ์น่าสยดสยองที่เกิดขึ้นในหมู่บ้านชาวประมงเมื่อหลายร้อยปีก่อน ผุดขึ้นมาในสายต...