บทที่ 63 ห่างออกไปหนึ่งพันลี้
ย่าหลี่รีบอุ้มหลานสาวออกไปดู และแน่นอนหลี่เหล่าซือเดินเข้ามาจากลานบ้านในสภาพเต็มไปด้วยฝุ่น เสื้อผ้าเปรอะเปื้อน ผมเผ้ายุ่งเหยิง ริมฝีปากแห้งจนแตกเป็นขุย เขาดูทุลักทุเลยิ่งกว่าครั้งก่อนที่ออกไปข้างนอก เถาหงอิงรับสัมภาระจากเขาด้วยความสงสาร แล้วถามอย่างเป็นห่วง “ครั้งนี้ยากลำบากมากหรือเปล่าเจ้าคะ? ทำไม...