"เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม บ้านด้านนอกพังแล้ว แล้วเธอเป็นยังไงบ้าง ไม่เป็นอะไรใช่ไหม ฉันจะเรียกคนมาช่วยขนของข้างบนออก แล้วช่วยเธอออกมา" หลิงเยว่พูดพลางขนย้ายของที่อยู่ด้านบน

"ไม่ต้องหรอก พวกเธอถอยห่างออกไปหน่อยก็พอ ผมออกมาเองได้ ไม่ต้องห่วง ผมไม่เป็นอะไรเลย ไม่มีบาดเจ็บสักนิด" ซูยี่รู้ว่าหลิงเยว่เป็นห่วง จึงรีบบอกว่าตัวเองไม่ได้บาดเจ็บอะไร

พอได้ยินซูยี่พูดแบบนั้น หลิงเยว่ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้วให้คนในบริเวณใกล้เคียงถอยออกไปทั้งหมด

หลังจากอพยพคนออกไปแล้ว เธอก็แจ้งให้ซูยี่ทราบ

จากนั้นก็เห็นซูยี่พุ่งทะยานขึ้นมาจากซากปรักหักพัง

"ซูยี่!"

หลิงเยว่พุ่งเข้าไปในอ้อมกอดของซูยี่ทันที ตอนที่เห็นบ้านถล่มลงมาในชั่วพริบตานั้น หัวใจของเธอเหมือนถูกฉีกขาดออกเป็นเสี่ยงๆ

เพราะสำหรับมนุษย์แล้ว บ้านถล่มถือเป็นหายนะครั้งใหญ่

"ไม่เป็นไรแล้ว อย่ากังวลไปเลย ผมก็สบายดีอยู่นี่ไง แค่ลองฝึกวิชาหอกที่เพิ่งเข้าใจในห้องฝึก เลยทำให้เกิดความวุ่นวายไปหน่อย" ซูยี่ลูบผมของหลิงเยว่พลางปลอบใจเธอ

ทั้งสองกอดกันอยู่สักพัก จากนั้นหลิงเยว่ก็ปล่อยซูยี่ออก

คนอื่นๆ ยืนดูอยู่ห่างๆ ไม่มีใครเข้ามารบกวน

หลังจากที่ทั้งสองแยกจากกัน ฉินลี่และคนอื่นๆ จึงค่อยเข้ามา

"หัวหน้า นายนี่เก่งเกินไปแล้ว ถึงกับทำให้บ้านพังได้ ห้องฝึกของนายน่าจะรับอาวุธยุทธศาสตร์ได้นะ!" ฉินลี่เคยมาดูที่นี่ เพราะเขาก็อยากจะสร้างบ้างเหมือนกัน

แต่พอเห็นวัสดุที่ใช้แล้ว เขาก็ล้มเลิกความคิดนั้นไป

การสร้างห้องฝึกแบบนั้น เขารู้สึกว่าตัวเองยังไม่คู่ควร

"ใช่ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงพังได้" ซูยี่พูดอย่างเสียดาย เพราะเขาต้องใช้ยาฟื้นฟูร่างกายไปถึงสองเม็ด

ท่าสังหารแห่งคุณธรรมใช้พลังงานมหาศาลเหลือเกิน ตอนนี้ซูยี่ใช้แค่ท่าเดียวก็ดูดพลังงานทั้งหมดของเขาไปแล้ว

แบบที่ยาฟื้นฟูร่างกายหนึ่งเม็ดยังเติมไม่พอ ต้องใช้ถึงสองเม็ดถึงจะเต็ม

บ้านพัง แต่เขากลับไม่รู้สึกเสียดายอะไรมาก

ซูยี่ละสายตาจากซากปรักหักพังของบ้าน แล้วมองดูฉินลี่และคนอื่นๆ

"ดีมาก ดีมาก ระดับเจ็ดสิบสามคน ระดับหกเก้าคน รวมกับลู่หนิงก็เป็นสิบคน กำลังพลแบบนี้ น่าจะรับมือกับการโจมตีเมืองของเผ่าแมลงระดับเดิมได้อย่างมั่นคง" ซูยี่พูดอย่างพอใจมาก

พวกเขาส่งใครออกไปสักคน ก็สามารถไปท้าชิงแต้มเอาชีวิตรอดที่อื่นได้แล้ว

ดังนั้น ต่อไปคงต้องรวบรวมคนมีความสามารถทั่วประเทศแล้ว

"แต่การโจมตีเมืองครั้งต่อไปของเผ่าแมลงจะยิ่งรุนแรงกว่าเดิม เรายังไม่แน่ใจว่าจะรับมือได้" หลิงเยว่พูดอย่างกังวล เพราะทุกครั้งที่เผ่าแมลงแข็งแกร่งขึ้นก็เห็นได้ชัด

"ไม่ต้องรีบร้อน คราวนี้ผมไม่ได้นำยานรบของฟาตากลับมาด้วยหรอกเหรอ ตอนนี้ก็มาดูกันว่าพลังการต่อสู้ของมันเป็นยังไง" พูดจบ ซูยี่ก็นำยานรบสองลำออกมาจากพื้นที่เก็บของของเขา

ก่อนหน้านี้ซูยี่ไม่มีเวลาตรวจสอบ คราวนี้เมื่อผู้บัญชาการระดับสูงอยู่พร้อมหน้า จึงเป็นโอกาสดีที่จะนำออกมาให้ทุกคนได้ดู

"พระเจ้า นี่มันไซไฟมากเลย!"

"นี่ ไซไฟก้าวเข้าสู่โลกแห่งความจริงแล้วนะ!"

"ดูกำลังยิงแล้วก็แรงมาก บางทีเราอาจจะขับสิ่งนี้ไปทำลายรังแมลงได้เลย ถ้าเป็นแบบนั้น จะมีเผ่าแมลงที่ไหนกัน?"

ยานรบนี้ดูไซไฟมากจริงๆ ลำหนึ่งใหญ่กว่ายานรบที่ใหญ่ที่สุดถึงสามสี่เท่า

ซูยี่เดินไปที่ประตูห้องโดยสาร และเปิดประตูได้อย่างราบรื่น

"ผมจะเข้าไปดูก่อน เพราะผมก็ไม่เคยเข้าไปมาก่อน" ซูยี่กังวลว่าข้างในอาจมีกลไกป้องกัน จึงตัดสินใจเข้าไปเช็คอินเอง

เขาไม่เพียงแต่ห่อหุ้มตัวเองด้วยอากาศ แต่ยังห่อหุ้มยานรบทั้งลำด้วย

หลังจากเข้าไป ซูยี่ก็ได้ยินเสียงเตือนจริงๆ

และไม่ใช่แค่เสียงเตือนเท่านั้น ยังมีการโจมตีด้วยพลังจิตด้วย

แต่การโจมตีด้วยพลังจิตระดับนี้ไม่ทำให้ซูยี่บาดเจ็บแต่อย่างใด

ซูยี่เข้าไปในห้องนักบินโดยตรง แล้วทำการเช็คอิน

"ระบบ เช็คอิน"

"ติ๊ง เช็คอินสำเร็จ ได้รับแพ็กเกจข้อมูลทั้งหมดของยานรบคงเยา"

"ติ๊ง แต้มเอาชีวิตรอด +70,000"

"ระบบ เจ๋งมาก!" ซูยี่ไม่คิดว่าจะได้รับข้อมูลทั้งหมดของยานรบแบบนี้

นั่นหมายความว่าซูยี่ได้รับข้อมูลระบบต่างๆ หลายสิบระบบของยานรบลำนี้ ทั้งระบบการบิน ระบบอาวุธ ระบบขับเคลื่อน ระบบอิเล็กทรอนิกส์การบิน และอื่นๆ

ไม่แปลกเลยที่ระบบให้คะแนน 70,000 แต้มเอาชีวิตรอด

สิ่งนี้มีค่าขนาดนั้นจริงๆ

จริงๆ แล้ว มันมีค่ามากกว่านั้นด้วยซ้ำ

ถ้ามนุษย์เข้าใจข้อมูลเหล่านี้ได้ ก็จะสามารถสร้างยานรบแบบนี้ได้ทันที

ซูยี่สูดหายใจลึกๆ แล้วนั่งลงบนที่นั่ง

เนื่องจากที่นั่งใหญ่มาก เมื่อซูยี่นั่งลงไปจึงดูตลกนิดหน่อย

ดังนั้นในอนาคตจะต้องสร้างตามความเคยชินในการใช้งานของมนุษย์ ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นเหมือนซูยี่ในตอนนี้

ซูยี่สตาร์ทยานรบโดยตรง แล้วมองดูแผงควบคุม

"พลังงานเหลือ 56% ไม่เลว ยังใช้งานได้" เพราะตอนนี้เขายังไม่ได้รับข้อมูลเหล่านั้น จึงยังไม่รู้ว่ายานรบนี้ใช้พลังงานอะไร

จากนั้น ซูยี่ก็แจ้งให้หลิงเยว่และคนอื่นๆ กระจายตัวออกไป

หลังจากที่ทุกคนกระจายตัวออกไปแล้ว ซูยี่ก็บินขึ้นทันที

การบินขึ้นในแนวดิ่งไม่ใช่ปัญหาทางเทคนิคสำหรับยานรบแบบนี้ มันใช้ระบบการบินแบบต้านแรงโน้มถ่วง

"เจ๋งมาก มันบินได้จริงๆ ด้วย แถมผมยังไม่เห็นเครื่องยนต์เลย ไม่รู้ว่าใช้หลักการบินอะไร"

"เท่มาก นี่แหละคือยานรบที่เราควรจะมี!"

"ไม่รู้ว่าระบบอาวุธจะเก่งแค่ไหน จะรับมือกับเผ่าแมลงได้ไหม"

หลิงเยว่มองดูยานรบคงเยา เธอก็อยากจะขึ้นไปสัมผัสประสบการณ์กับซูยี่

แต่เธอไม่ได้พูดออกมา

ซูยี่นำยานคงเยามุ่งหน้าไปทางรังแมลง เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่ายานรบแบบนี้จะสามารถทะลุการป้องกันของรังแมลงและทำร้ายเผ่าแมลงได้หรือไม่

ถ้าทำได้ นั่นก็จะเป็นวันสิ้นสุดของเผ่าแมลงบนดาวบลูสตาร์

ยานรบสองลำก็เพียงพอที่จะกวาดล้างรังแมลงทั้งหมดได้แล้ว

เมื่อไม่มีรังแมลง ราชินีแมลงเหล่านั้นก็จะไม่เป็นภัยคุกคามอีกต่อไป

แม้ว่าพละกำลังของราชินีแมลงจะแข็งแกร่งมาก แต่เมื่อสูญเสียความสามารถในการฟักแมลง มันก็จะไม่สามารถคุกคามการอยู่รอดของมนุษย์ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการยึดครองดาวบลูสตาร์และเปลี่ยนให้เป็นจุดทรัพยากรของพวกมัน

(จบบท)

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด