บทที่ 36 อะไรนะ? โจรจับตัวประกัน?

"พวกเราจะทำอะไรน่ะเหรอ? ไม่เห็นแผลเป็นบนหน้าพวกเราหรือไง?"

สามคนนั้นพูดจบก็หัวเราะฮี่ๆ

หลี่ซวี่เห็นดังนั้น เงยหน้าพูด "ผมรู้แล้ว พวกคุณเป็นคนไม่ดีใช่ไหม"

สามนักเลงใหญ่เห็นดังนั้น รู้สึกว่าเด็กคนนี้น่าสนใจดี

ต่างหัวเราะเสียงดัง

"พี่ใหญ่ เด็กคนนี้น่าสนุกดี เดี๋ยวให้ผมเป็นคนเหยียบให้ตายเลยดีกว่า"

หลี่อวี่เว่ยขมวดคิ้ว ถึงชาติที่แล้วเธอจะเคยเรียนศิลปะการต่อสู้มาบ้าง แต่คนตรงหน้าทั้งสามเป็นชายร่างกำยำ เธอคนเดียวอาจจะสู้ไม่ได้

"พวก...พวกนายอย่าทำอะไรบ้าๆ นะ! ตอนนี้เป็นสังคมที่มีกฎหมาย!" หลี่อวี่เว่ยพูดไปยิ่งไม่มั่นใจ

นักเลงใหญ่หัวหน้าชี้ไปที่กล้องวงจรปิดที่มีประกายไฟ "หือ? สังคมที่มีกฎหมาย ไม่มีดวงตาสวรรค์แล้ว จะมีกฎหมายอะไร!"

"พี่น้อง ให้เด็กสาวได้รู้ซะหน่อยว่าผู้ชายเป็นยังไง!"

พูดจบ สามคนก็ชี้ไปที่รถตู้คันหนึ่ง "ขึ้นรถสิ! หรือจะให้พวกเราลงมือเชิญขึ้นไป!"

พูดพลางคนหนึ่งชักมีดแวววาวออกมาข่มขู่

ขณะที่หลี่อวี่เว่ยกำลังคิดอย่างรวดเร็ว

หลี่ซวี่กลับล้วงมือไว้ข้างหลัง เดินไปที่รถตู้อย่างใจเย็น ทำเอาสามนักเลงใหญ่งง

"เด็กคนนี้ไม่กลัวจริงๆ ด้วย"

หลี่อวี่เว่ยเห็นน้องชายขึ้นรถไปแล้ว เห็นตอนนี้ไม่มีทางต่อรองแล้ว ก็ได้แต่ขึ้นรถตาม ส่วนจุดประสงค์ของคนพวกนี้ คงจะเป็นเรื่องเงินสินะ

ถ้าอย่างนั้นก็ยังมีโอกาส

แต่เธอก็แอบกดในมือถือ เธอตั้งค่าในมือถือไว้ให้กดแจ้งตำรวจได้ทันที

ในจังหวะถัดมา ข้อมือเธอเจ็บวาบ มือถือถูกแย่งไปแล้ว

"น้องสาว จะแจ้งตำรวจเหรอ? ฮ่าๆๆ คิดมากไป ขึ้นรถไป" นักเลงใหญ่คนหนึ่งแย่งมือถือแล้วผลักเธอแรงๆ

หลี่อวี่เว่ยไม่มีทางเลือก ได้แต่ขึ้นรถไป

บนรถ

หลี่ซวี่กลับดูสบายๆ ยิ้มพูดว่า "ลุงครับ พวกลุงมีแค่สามคนใช่ไหม"

นักเลงที่ขับรถหัวเราะพูด "ฮ่าๆ เด็กคนนี้น่าสนุกจริงๆ จัดการพวกแก สามคนยังเยอะไปเลย"

"อ๋อ งั้นผมก็สบายใจแล้ว" มุมปากหลี่ซวี่ยกขึ้น ตอนนี้เขามีพละกำลังเท่าผู้ชายโตสามเท่า ถ้าทำแบบไม่ให้ตั้งตัว จัดการสามคนนี้ไม่มีปัญหา ตอนนี้เขากลับสงสัยว่าคนพวกนี้ต้องการทำอะไรกันแน่?

อีกอย่างในซอยเมื่อกี้ ถูกบีบทั้งหน้าหลัง เขาไม่แน่ใจว่าจะจัดการสามคนได้ทันทีโดยไม่ให้หลี่อวี่เว่ยบาดเจ็บหรือเปล่า

เลยต้องขึ้นรถก่อน เปลี่ยนสถานที่แล้วค่อยดู

รถตู้จอดที่โรงงานร้างแห่งหนึ่ง

ภายใต้การข่มขู่ของทั้งสามคน หลี่ซวี่และหลี่อวี่เว่ยถูกไล่เข้าไปในโรงงาน

จากนั้นนักเลงคนหนึ่งยืนที่ประตูแจ้งตำแหน่งให้หลิวหยาง

ต่อไปก็แค่รอพ่อแม่หลี่อวี่เว่ยส่งค่าไถ่มา ฆ่าไอ้เด็กเวรหลี่ซวี่ แล้วคุณชายหลิวหยางก็มาแสดงเป็นฮีโร่ช่วยสาวงาม ก็เรียบร้อย

สำหรับอาชญากรมืออาชีพพวกนี้ คุณชายรวยๆ ล้วนสมองมีปัญหา มีเงินขนาดนี้จะเล่นผู้หญิงแบบไหนไม่ได้ ยังจะมาเล่นเป็นฮีโร่ช่วยสาวงามอีก

พอดีตอนนั้น มือถือของหลี่อวี่เว่ยที่ยึดมาก็ดังขึ้น

[แม่]

นักเลงใหญ่ยิ้มเหี้ยม รับสายทันที "ฮัลโหล"

ปลายสายจางหงยู่อึ้งไป "แกเป็นใครวะ ใช้มือถือลูกสาวฉันทำไม? ผู้ชายเหรอ? บอกให้รู้ไว้เลยนะ สินสอดบ้านเรานี่แพงมาก ผู้ชายธรรมดาอย่าคิดเลย แกเป็นใครยะ เป็นเพื่อนร่วมมหา'ลัยใช่ไหม!"

นักเลงใหญ่ถูกถามจนงง เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเป็นใคร เกือบถูกผู้หญิงคนนี้ถามจนงงไปแล้ว "ไอ้แม่บ้า! พูดเรื่อยเปื่อยอะไร กูเป็นโจรจับตัวประกัน! แกยังจะพูดมากอีก กูจะจัดการลูกสาวแกเดี๋ยวนี้เลย"

"ตอนนี้ลูกสาวลูกชายแกอยู่ในมือฉัน! ถ้าไม่อยากให้พวกมันเป็นอะไร ก็โอนเงินห้าล้านมาตาม QR code ที่ฉันจะส่งให้! ห้ามแจ้งตำรวจ! ฟังรู้เรื่องไหม!!"

อีกฝ่ายเงียบไปครู่หนึ่ง

ตู้ด ตู้ด ตู้ด——!

โทรศัพท์ถูกวางสายไปทันที

นักเลงใหญ่คนนั้นอึ้งไป ผ่านไปครู่หนึ่ง

โทรศัพท์ดังกลับมาทันที คราวนี้เป็นหลี่จงซาน เขาพูดเสียงเข้ม "ส่งรูปมาให้ดู"

โจรรีบส่งรูปที่ถ่ายตอนขึ้นรถไป

จางหงยู่รีบพูดข้างๆ "คุณโจรคะ ให้สามล้านแล้วกันนะคะ ไอ้เด็กเวรนั่นเราไม่เอาแล้ว!"

โจรคนนั้นถึงกับอึ้ง "ไอ้เหี้ย! มึงคิดว่ากูขายผักหรือไง ยังจะมาต่อราคากับกู! โอนห้าล้านมาทาง QR code ฟังรู้เรื่องไหม!"

"ไม่งั้นพวกกูจะฆ่าทิ้งเดี๋ยวนี้!!"

หลี่จงซานรีบพูด "ทุกท่านใจเย็นๆ ผมกำลังรวบรวมเงิน"

เร็วมาก ห้าล้านโอนมาแล้ว นักเลงใหญ่ยิ้มพูด "ดีมาก เดี๋ยวพวกเราจะปล่อยพวกเขาเร็วๆ นี้"

จากนั้นเขาก็ปิดมือถือ

เขาหันไปพูดกับพี่น้องสองคน "เข้าไปซ้อมไอ้เด็กนั่นให้เละ"

นักเลงสองคนยิ้มเหี้ยมหันตัวเดินเข้าโรงงาน

ตอนนี้ในโรงงาน หลี่อวี่เว่ยพูดกับหลี่ซวี่ "น้อง เดี๋ยวหาโอกาสวิ่งหนีนะ รู้ไหม? ต้องวิ่งให้เร็วที่สุด วิ่งให้ไกลที่สุดนะ รู้ไหม?"

"พี่จะสู้กับพวกเขาเอง"

หลี่ซวี่อึ้งไป "สู้? เอาอะไรไปสู้? หมัดปุ้งปั้งเล็กๆ ของพี่น่ะเหรอ?"

โครม

ประตูใหญ่เปิดออก

นักเลงสองคนค่อยๆ เดินมาที่นี่

"สาวน้อย เธออยู่เฉยๆ นะ พวกเราแค่อยากซ้อมน้องชายเธอ"

หลี่อวี่เว่ยอึ้ง "พวกนายจะทำอะไร? น้องชายฉันไปผิดกฎสวรรค์อะไรหรือไง? ทำไมพวกนายถึงเล่นงานเขา?"

นี่เป็นจุดที่แปลกมาก ดูเหมือนคนพวกนี้จะไม่ได้มีเจตนาร้ายกับเธอเท่าไหร่ ตั้งแต่เมื่อกี้พวกเขาก็มีแผนกับหลี่ซวี่

หรือว่าจะมีคนจ้างมา? จะเป็นใครกันนะ?

นักเลงทั้งสองไม่สนใจหลี่อวี่เว่ย ยื่นมือไปที่หลี่ซวี่ทันที

แต่ในจังหวะถัดมา หลี่อวี่เว่ยพลันพุ่งเข้าไปเร็วดั่งสายฟ้า

ใช้ท่าจับทุ่มมาตรฐาน ย่อตัวอาศัยแรง

ทุ่มข้ามไหล่!

นักเลงคนหนึ่งถูกทุ่มล้ม นักเลงอีกคนรีบตั้งสติ "เด็กสาวคนนี้ฝึกมาด้วยนี่"

ยกเท้าถีบเข้าที่เอวหลี่อวี่เว่ย ด้วยความต่างของพละกำลังที่ชัดเจน ถึงหลี่อวี่เว่ยจะป้องกันได้ทัน แต่ก็ยังบาดเจ็บ

บางครั้งมันก็เป็นแบบนี้ ถึงจะผ่านการฝึกฝนมาอย่างมืออาชีพ แต่ในสถานการณ์ที่ไม่มีอาวุธ อย่างมากก็จัดการผู้ชายโตได้แค่คนเดียว ต้องจัดการสองคนพร้อมกัน สำหรับหลี่อวี่เว่ยแล้วมันหนักเกินไป

พอดีตอนนั้น หลี่ซวี่เห็นโอกาส กระโดดขึ้น ชกหมัด

ด้วยความสูงและมุมของเขา พอดีโดนจุดอ่อน

นักเลงคนนั้นตาเกือบถลน

นักเลงที่ประตูได้ยินเสียงข้างใน ก็อึ้งไป "ผู้หญิงคนหนึ่งกับเด็กสามขวบ พวกแกจัดการไม่ได้เหรอ?"

เขาเดินเข้าโรงงานมาดู ก็เห็นพี่น้องของตัวเองนอนร้องครวญครางอยู่บนพื้น "ไอ้เหี้ย"

จังหวะถัดมา ก็พบว่าขาตัวเองถูกหลี่ซวี่กอดไว้ นักเลงรีบตะโกนโกรธจัด "แกอยากตาย!"

ใครจะรู้ว่าหลี่ซวี่ออกแรงสองมือ ชายคนนี้พลันเสียศูนย์

แล้วถูกเหวี่ยงออกไป

"โอ้โห เบบี้พละกำลังเลย" หลี่อวี่เว่ยอุทานอย่างตกใจ

หลี่ซวี่ปัดมือ รีบก้าวไปข้างหน้า ตอนนี้นักเลงกำลังจะเงยหน้า

หลี่ซวี่ยกเท้า "ลูกพลังโหด!!"

ตู้ม————!

เสียงดังสนั่น ไอ้หมอนี่หัวสั่น ตาพลิกกลับ หมดสติไปในทันที

หลี่ซวี่หันไปมองหลี่อวี่เว่ยที่ยืนอึ้ง "ไปกันสิ! ยืนงงอะไรอยู่?"