บทที่ 267 : นางงามผู้เป็นขโมย
ดวงตาหนิงเฉินไหววูบ คนแก่ หมอ? "เจ้าแน่ใจหรือ?" ผีซานพยักหน้าติดๆ "ข้าน้อยไม่กล้าโกหกท่านแม้แต่น้อย" หนิงเฉินแค่นเสียง "ข้าว่าเจ้าช่างกล้าหาญเกินไป กล้าแม้แต่จะขายปืน" ผีซานหน้าซีด เหงื่อผุดที่หน้าผาก "ท่านโปรดละเว้น ข้าน้อยไม่รู้จริงๆว่านั่นคือปืน" หนิงเฉินมองเขา "อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ลองคิดอีกที ค...