บทที่ 111 ศาสตร์เสน่ห์ของเย่ว์เสิน (ต้น-ปลาย)
### จางจิ่วหยางเดินอยู่บนถนนในเมืองชิงโจว คราวนี้ไม่เหมือนครั้งก่อน เพราะฟ้าครึ้มฝนได้หายไปแล้ว และจิตใจของเขาก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ราวกับโซ่ตรวนหนักหน่วงที่พันธนาการเขาไว้ถูกปลดเปลื้อง ทำให้เขารู้สึกโล่งเบาอย่างไม่เคยมีมาก่อน เหมือนกับเรือที่แล่นผ่านหมื่นขุนเขาอย่างราบรื่น ในจิตวิญญาณของเขา ตราหว...