บทที่ 1024 การเลื่อนขั้นและการลดขั้น

บทที่ 1024 การเลื่อนขั้นและการลดขั้น

ก่อนที่แปดจอมพลปีศาจจะส่งมอบสิทธิ์การควบคุมป้อมปราการทองแดง กระบวนการ "การประเมินผลงานและบทลงโทษ" ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างยิ่งใหญ่

ในสงครามที่ผ่านมา กองทัพปีศาจทั้งหมดถูกจัดตั้งขึ้นในรูปแบบ "การยืมกำลัง" ซึ่งหมายความว่าพวกมันไม่ได้ถูกบังคับให้อยู่ภายใต้การควบคุมถาวร แต่เพียงเข้าร่วมเพื่อปฏิบัติหน้าที่ชั่วคราวเท่านั้น เมื่อสงครามสิ้นสุด พวกมันก็ได้รับอิสระในทันที

แต่อิสระที่ได้รับกลับไม่ใช่อิสระโดยแท้จริง—เพราะแม้ร่างกายจะเป็นอิสระ แต่จิตใจของพวกมันยังคงจดจำเหตุการณ์การรบอันดุเดือดที่ผ่านมาได้อย่างสมบูรณ์ ราวกับว่านั่นคือสิ่งที่พวกมันถูกสร้างมาเพื่อทำ แม้ความเคารพต่อผู้ที่อยู่เหนือกว่าจะยังคงอยู่ แต่ความจงรักภักดีแบบสมบูรณ์ที่มีต่อเจ้านายเดิมกลับจางหายไป

เรย์ลินหันไปมองฮานาลิน ปีศาจแห่งความใคร่ที่ยืนอยู่ข้างๆ นางยังคงแสดงท่าทีที่เปี่ยมด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า ทว่าในดวงตาคู่นั้นกลับสะท้อนความคิดที่ซับซ้อนราวกับกำลังวางแผนอะไรบางอย่าง

ปีศาจระดับล่างตัวอื่นๆ และปีศาจชั้นต่ำทั้งหลายต่างก็แสดงออกในลักษณะเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกมันจะกลับคืนสู่สถานะในลำดับชั้นเดิม ยังมีสิ่งสำคัญที่ต้องดำเนินการให้เสร็จสิ้นเสียก่อน นั่นคือ "การประเมินผลงานและบทลงโทษ" ซึ่งรวมถึงการมอบรางวัลและการมอบบทลงโทษ กล่าวได้ว่าเป็นกระบวนการเลื่อนขั้นและลดขั้นอันเคร่งครัดที่สุดของโลกนรก

สำหรับปีศาจแล้ว การเลื่อนขั้นคือเป้าหมายสูงสุดตลอดกาล ขณะที่การลดขั้นคือฝันร้ายที่พวกมันหวาดกลัวที่สุด!

ระบบลำดับชั้นของปีศาจถูกกำหนดไว้อย่างเข้มงวด พร้อมทั้งโครงสร้างอำนาจที่ซับซ้อน การเลื่อนขั้นในหมู่ปีศาจจึงไม่ได้ขึ้นอยู่กับพลังวิญญาณที่สะสมจากสงคราม แต่ต้องผ่านกระบวนการที่ซับซ้อน

โดยปกติแล้ว ปีศาจที่ต้องการเลื่อนขั้นจะต้องได้รับการอนุมัติจากหัวหน้าตรงของตน และจำเป็นต้องมีพิธีเลื่อนขั้นที่จัดขึ้นโดยหัวหน้านั้นๆ อย่างไรก็ตาม หากปีศาจระดับสูงกว่าไม่พอใจ ก็สามารถยกเลิกการเลื่อนขั้นได้ทันที

สิทธิ์การอนุมัติสูงสุดอยู่ในมือของแปดจอมพลปีศาจ ซึ่งไม่เพียงควบคุมการเลื่อนขั้นของปีศาจทั้งหมด แต่ยังสามารถฝ่าฝืนกฎเกณฑ์โดยใช้สิทธิ์อำนาจพิเศษ เช่น การเลื่อนขั้นปีศาจชั้นต่ำให้ข้ามหลายระดับได้ในครั้งเดียว!

ในทางกลับกัน การลดขั้น เป็นสิ่งที่ปีศาจหวาดกลัวที่สุด ทุกครั้งที่ปีศาจถูกลดขั้น จะต้องสูญเสียสติปัญญาส่วนหนึ่ง และถูกบังคับให้ทำงานที่ทั้งน่าอับอายและทรมานที่สุด

เสียงกรีดร้องแห่งความทุกข์ทรมานดังก้องไปทั่วป้อมปราการทองแดง ขณะที่พิธีลดขั้นเริ่มต้นขึ้น บริเวณลานกว้างถูกจัดเป็นลานศาลขนาดใหญ่ ที่นั่งทุกที่เต็มไปด้วยปีศาจจากนรก ส่วนผู้เคราะห์ร้ายที่กระทำความผิดในสงครามครั้งนี้ถูกกักตัวไว้ในที่นั่งจำเลย

ไม่ว่าจะเป็นปีศาจชั้นต่ำอย่าง ปีศาจเข็ม หรือ ปีศาจตะขอ ไปจนถึงปีศาจระดับกลางอย่าง ปีศาจงูแมงป่อง และแม้แต่ปีศาจระดับสูงบางตัวที่ปรากฏตัว ก็ไม่อาจหลบหนีโทษทัณฑ์ครั้งนี้ได้

เสียงพิพากษาดังก้องกังวาน:

"พวกเจ้ามีความผิด! และต้องถูกลดลำดับขั้น!"

เสียงค้อนพิพากษาของซาปาน หนึ่งในแปดจอมพลปีศาจดังขึ้น พลังอันลี้ลับแผ่ปกคลุมจำเลยที่ร้องโหยหวนด้วยความทรมาน ร่างของพวกมันเริ่มแตกสลาย จิตวิญญาณถูกบีบคั้นจนสูญเสียสติปัญญาไปบางส่วน เปลี่ยนพวกมันให้กลายเป็นปีศาจที่ดุร้ายและโง่เขลากว่าเดิม

สำหรับปีศาจที่ภาคภูมิใจในสติปัญญาของตนเอง การถูกลดขั้นคือความอัปยศสูงสุด และไม่มีสิ่งใดเลวร้ายไปกว่านี้อีกแล้ว…

เสียงกรีดร้องของความทุกข์ทรมานดังก้องไปทั่ว ขณะที่กฎแห่งนรกดำเนินการอย่างเด็ดขาด

ร่างกายของปีศาจที่ถูกตัดสินว่ามีความผิดถูกทำลายจนแตกเป็นเสี่ยง จากนั้นหนอนนรกจำนวนมากก็คลานออกมา และสร้างรูปร่างใหม่ให้แก่พวกมันในรูปแบบที่น่าอับอายยิ่งกว่าเดิม

ส่วนใหญ่ ปีศาจที่ถูกลงโทษจะถูกลดขั้นหนึ่งระดับ ตัวอย่างเช่น ปีศาจงูแมงป่องระดับกลางจะถูกลดเป็นปีศาจหนามระดับต่ำ หรือจากปีศาจหนามกลายเป็นปีศาจลอบเร้น พวกมันทั้งหมดจะได้รับตราประทับแห่งความอัปยศบนหน้าผาก ซึ่งเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกถึงความต่ำต้อย ไม่ว่าจะอยู่ในสถานที่นี้หรือในหมู่เพื่อนร่วมชั้นเดิมของพวกมัน

สิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้นคือบางตัวถูกแปลงเป็นปีศาจขั้นต่ำอย่าง ปีศาจชั้นต่ำ หรือ ปีศาจขโมยความทรงจำแห่งแม่น้ำสติกซ์ รูปแบบเฉพาะของปีศาจที่ถูกลดขั้น พลังของพวกมันถดถอยลงไปอย่างมหาศาล และบุคลิกภาพของพวกมันก็เปลี่ยนไปจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม

การลงโทษครั้งนี้สร้างความหวาดกลัวให้แก่ปีศาจที่เหลืออยู่ในที่นั้น พวกมันรับรู้ได้ว่าการเชื่อฟังและทำงานอย่างซื่อสัตย์คือสิ่งเดียวที่ช่วยให้พ้นจากชะตากรรมอันเลวร้ายนี้ได้

การเลื่อนขั้นที่รอคอยมาถึง

“ต่อไปจะเป็นการพิจารณาเลื่อนขั้น!”

เมื่อซาปานถอยกลับไป หนึ่งในแปดจอมพลปีศาจ บาลเซเฟน ก้าวขึ้นมาประกาศเสียงดัง

การเลื่อนขั้นเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขสำหรับปีศาจ เพราะโอกาสนี้หาได้ยากยิ่ง มีเพียงไม่กี่ตัวที่สามารถได้รับเกียรตินี้ และการเลื่อนขั้นมักมาพร้อมกับพิธีกรรมที่ต้องอาศัยพลังงานวิญญาณมหาศาล ซึ่งพลังงานนี้สะสมมาจากการสู้รบใน สงครามเลือด

โครงสร้างลำดับชั้นของปีศาจเริ่มจาก ผู้ศรัทธา ซึ่งเป็นระดับต่ำสุด ตามด้วยปีศาจระดับต่ำ เช่น ปีศาจหนาม และ ปีศาจลอบเร้น ขยับขึ้นไปถึงปีศาจระดับกลาง ได้แก่ ปีศาจงูแมงป่อง ปีศาจเหล็ก และ ปีศาจโซ่ตรวน ส่วนปีศาจระดับสูงประกอบด้วย ปีศาจกระดูก ปีศาจเกราะเลือด ปีศาจมังกรน้ำแข็ง เป็นต้น และสูงสุดคือ ปีศาจในนรกชั้นลึก ซึ่งถือเป็นจุดสูงสุดในลำดับชั้นของปีศาจ

การเลื่อนขั้นปกติเป็นการเลื่อนขึ้นทีละหนึ่งระดับ เช่น จาก ปีศาจเหล็ก ไปยัง ปีศาจโซ่ตรวน แต่หากเป็นการเลื่อนขั้นแบบก้าวกระโดด เช่น จาก ปีศาจเหล็ก ข้ามไปยัง ปีศาจแห่งความเจ็บปวด จะต้องใช้พลังวิญญาณในปริมาณมหาศาล นอกจากนี้ การเลื่อนขั้นข้ามลำดับ เช่น จากปีศาจระดับต่ำไปยังระดับกลาง ยิ่งต้องใช้พลังมหาศาลมากขึ้นเป็นทวีคูณ

เรย์ลิน ผู้สังหาร ปีศาจงูหกแขน และ ปีศาจบารโลว์ ในสงครามครั้งนี้ ได้รับเกียรติสูงสุด การเลื่อนขั้นของเขาไม่เพียงแต่ครอบคลุมถึงตัวเขาเอง แต่ยังช่วยให้ผู้ติดตามของเขาได้รับโอกาสเช่นกัน

สำหรับ ฮานาลิน ซึ่งเดิมทีเป็นเพียงปีศาจแห่งความใคร่ การเสียชีวิตของปีศาจระดับกลางจำนวนมากในสงครามทำให้เธอได้รับความดีความชอบรองจากเรย์ลิน และได้รับการเลื่อนขั้นอย่างก้าวกระโดดกลายเป็น ปีศาจแห่งความรื่นรมย์ ที่ทรงพลัง!

ความสำเร็จนี้ถือเป็นก้าวกระโดดครั้งใหญ่ เพราะแม้แต่หัวหน้าคนเดิมของฮานาลินก็ยังเป็นเพียงปีศาจระดับเดียวกับที่เธอได้รับในตอนนี้

เรย์ลินมองไปที่พิธีเลื่อนขั้น ซึ่งเขารู้สึกว่ามันไม่ต่างจากพิธีลดขั้นในแง่ของกระบวนการ ร่างของปีศาจที่ได้รับการเลื่อนขั้นถูกทำลายและสร้างใหม่อย่างโหดร้าย บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความรุนแรงจนสามารถทำให้จิตใจที่อ่อนแอตกอยู่ในความหวาดกลัว

อย่างไรก็ตาม หลังจากเลื่อนขั้น ปีศาจเหล่านี้ยังคงรักษาความทรงจำและสติปัญญาเดิมไว้ได้ แต่บุคลิกภาพของพวกมันเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง นี่คือราคาแห่งพลังใหม่ที่พวกมันได้รับ...

เรย์ลินสามารถจินตนาการถึงความปั่นป่วนที่กำลังจะเกิดขึ้น เมื่อฮานาลินกลับไปยังตำแหน่งเดิมของเธอ

ตามธรรมเนียมของปีศาจผู้เป็นนายที่มักเข้มงวดและกดขี่ลูกน้อง ฮานาลินในตอนนี้น่าจะโกรธเกลียดนายเก่าของเธอจนแทบระเบิด และคิดหาวิธีโค่นล้มเขาอยู่ตลอดเวลา แต่ด้วยพลังใหม่ที่เธอได้รับ แผนการเหล่านั้นอาจไม่ใช่แค่ความฝันอีกต่อไป...

หลังจากการจัดพิธีเลื่อนขั้นครั้งใหญ่ แปดจอมพลปีศาจได้รับคำยกย่องจากปีศาจทั้งหลาย คำสรรเสริญอย่าง “ผู้นำที่เมตตา” หรือ “เจ้านายที่ใจกว้าง” ถูกโปรยปรายให้ไม่ขาดสาย ปีศาจเหล่านี้ไม่ออมคำชมสำหรับผู้นำที่มอบโอกาสอันล้ำค่าเช่นนี้

แต่เรย์ลินกลับสังเกตเห็นสิ่งที่แตกต่างออกไปเล็กน้อย

“พิธีเลื่อนขั้นครั้งนี้ ช่างใจกว้างเกินไปหน่อย” เขาคิดในใจ “ความดีความชอบของหลายตัวที่ไม่เพียงพอกลับถูกยอมรับไปหมด พวกมันไม่ได้สนใจเลยว่าหัวหน้าดั้งเดิมของปีศาจเหล่านี้จะคิดเห็นอย่างไร...”

เรย์ลินสามารถคาดการณ์ได้ว่าการเลื่อนขั้นครั้งนี้จะนำความปั่นป่วนมาสู่ลำดับชั้นของปีศาจ เมื่อพวกมันกลับไปหานายเก่าของตัวเอง และนี่เป็นสิ่งที่แทบจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ในโลกของปีศาจที่เต็มไปด้วยแผนการและการทรยศ

ไม่นานนัก บาลเซเฟน จอมพลแห่งนรกผู้เป็นผู้บัญชาการชั่วคราวของเรย์ลิน ก็เดินเข้ามาหาเขา

“ยอดนักรบ! เจ้าสังหารปีศาจ บารโลว์ ที่กำลังใกล้เลื่อนขั้นได้สำเร็จ!” บาลเซเฟนกล่าวด้วยสีหน้าเสียดายอย่างจริงใจ “ความสำเร็จเช่นนี้ ควรเพียงพอที่จะทำให้เจ้าได้รับการเลื่อนขั้นเป็น ปีศาจในนรกชั้นลึก! แต่...”

เงื่อนไขที่ขัดขวางความก้าวหน้า....

บาลเซเฟนหยุดพูดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเสียใจ “น่าเสียดาย นายของเจ้า

อัซโรค ผู้โลภมากและขี้อิจฉา กีดกันเจ้าไม่ให้ได้รับการเลื่อนขั้น เราไม่สามารถอนุมัติการเลื่อนขั้นของเจ้าได้ เว้นแต่ว่าจะได้รับการอนุญาตจากอัซโรค...”

คำพูดของบาลเซเฟนทำให้สายตาของปีศาจรอบข้างหันไปจ้องมองเรย์ลิน สายตาเหล่านั้นเต็มไปด้วยความเยาะเย้ยและความสนุกสนานกับชะตากรรมของเขา

“โลกของปีศาจไม่มีความยุติธรรม” เรย์ลินคิดในใจ แต่ในแววตาของเขา ไม่มีความย่อท้อแม้แต่น้อย เพราะเขารู้ดีว่าในเกมแห่งอำนาจนี้ ใครที่แข็งแกร่งและอดทนเท่านั้น ถึงจะอยู่รอดได้...

..........