บทที่ 472 ข้าจะยอมเป็นอนุภรรยาเจ้า ตกลงหรือไม่?
"ข้าจะไป" เพียงสามคำสั้นๆ ไม่มีอารมณ์รุนแรงใดๆ ไม่มีความรู้สึกเศร้าสร้อยอาลัยอาวรณ์เหมือนอย่างชิวเสวียนอวี่ กลับเหมือนกำลังพูดถึงเรื่องธรรมดาๆ เรื่องหนึ่งเท่านั้น แต่เพียงสามคำนี้ กลับทำให้สายตาของทุกคนพร้อมใจกันจับจ้องไปที่ร่างของผู้ที่ก้าวออกมาอย่างกะทันหัน และบุคคลผู้นั้นก็คือ กู้ซิว! "ท่านประมุข...