บทที่ 45: พลังของเดรโก! (ฟรี)
เมื่อเห็นว่าสีหน้าของหลายคนดูไม่ถูกต้อง ลูคัสหันไปมองคนอื่นๆ อีกครั้งและเห็นว่าทุกคนในห้องโถงดูไม่มีความสุข
"งานเต้นรำถูกยกเลิกหรอ?"
"ไม่ใช่แบบนั้นซะทีเดียว" แมคมิลแลนตอบ "แค่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น และทุกคนก็ไม่สนใจแล้ว"
ทันทีที่เขาพูดจบ เดรโกก็พูดต่อ "หัวหน้านักเรียนเพิ่งแจ้งว่าไม่อนุญาตให้นักเรียนออกจากหอพักของบ้านตัวเองโดยไม่ได้รับอนุญาตในคืนนี้"
"พูดง่ายๆ คือ เพื่อนที่เราเชิญมางานเต้นรำไม่สามารถมาได้ แล้วใครจะสนใจไปงานเต้นรำล่ะ?" น้ำเสียงของเดรโกเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
ตอนนั้นเองที่ลูคัสเข้าใจว่าทำไมทุกคนถึงดูไม่มีความสุข เขาได้ยินว่ามีคนเตรียมตัวสำหรับงานเต้นรำนี้มามากกว่าหนึ่งเดือน แต่ตอนนี้คนที่พวกเขาเชิญกลับมาไม่ได้ ซึ่งน่าผิดหวังจริงๆ
ลูคัสไปนั่งบนโซฟากลางห้อง ในขณะที่เดรโกและคนอื่นๆ ก็นั่งล้อมรอบเขา คนอื่นๆ ล้อมรอบกลุ่มคนตรงกลาง
"อย่าเศร้าไปเลยทุกคน พวกเราจะอยู่ที่ฮอกวอตส์อีกหลายปีในอนาคต จัดงานเต้นรำเมื่อไหร่ก็ได้ ใช่ไหม?"
ลูคัสพูดจบ เสียงยโสของแพนซี่ พาร์กินสันก็ดังมาจากด้านข้าง "แม้ว่าสิ่งที่นายพูดจะถูก แต่การเตรียมตัวของพวกเราหลายวันจะสูญเปล่าไม่ได้นะ สำหรับวันนี้ ฉันขอให้ครอบครัวส่งชุดที่สวยที่สุดและแพงที่สุดมาให้"
ในฐานะเพื่อนสนิทของแพนซี่ ดาฟเน่ กรีนกราสส์พยักหน้าอย่างรวดเร็ว "นั่นสิ ฉันเขียนจดหมายอวดน้องสาวมานาน ตอนนี้ฉันกำลังจะถูกเด็กคนนั้นหัวเราะเยาะ"
นอกจากพวกเขาสองคน คนอื่นๆ ก็มีเหตุผลของตัวเองมากบ้างน้อยบ้าง
ลูคัสดูเหมือนจะกลายเป็นที่ปรึกษาของทุกคน ราวกับพวกเขาคาดหวังให้เขาแก้ปัญหาทั้งหมด รอจนกระทั่งทุกคนบ่นจบ
เขายิ้มและพูดว่า "พวกเราทำอะไรไม่ได้หรอก และเราก็เถียงกับพวกโง่ๆ อย่างโทรลไม่ได้" "พวกศาสตราจารย์ก็คิดถึงความปลอดภัยของพวกเรา ถ้ามีอีกตัวอยู่ข้างนอกล่ะ? รอให้พวกศาสตราจารย์จัดการทุกอย่างก่อนค่อยพูดเรื่องงานเต้นรำกัน"
"อาจจะมีอีกตัวหรอ? เมอร์ลิน ดัมเบิลดอร์กำลังทำอะไรอยู่? ทำไมถึงมีโทรลในโรงเรียน?" เดรโก มัลฟอยพูดอย่างไม่อยากเชื่อ "เขาใช้ฮอกวอตส์เป็นสนามเด็กเล่นของสัตว์ประหลาดหรือไง? มันมากเกินไปแล้ว!"
"เดรโก ใจเย็นๆ!" เพื่อระงับอารมณ์ของอีกฝ่าย ลูคัสมองทุกคนอย่างสงสัย "เกิดเหตุการณ์ใหญ่แบบนี้ พวกนายส่งจดหมายไปบอกครอบครัวว่าปลอดภัยดีหรือยัง?"
แพนซี่และคนอื่นๆ กะพริบตาและส่ายหัวพร้อมกัน เดรโกขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า "ทำไมพวกเราต้องบอกครอบครัวเรื่องเล็กๆ แบบนี้ด้วย"
"ว้าว! เดรโกน้อยของเราโตขึ้นในที่สุดและเลิกหาพ่อแล้ว!" เมื่อเจอลูคัสล้อเลียน เดรโกก็โกรธ
แต่ก่อนที่เขาจะพูด ลูคัสก็พูดต่อ "แต่นะ นายควรหาพ่อครั้งนี้นะ ไม่ใช่หรอ?"
เมื่อเห็นสายตามีความหมายของลูคัส เดรโกก็ขมวดคิ้ว ชัดเจนว่าคำพูดของลูคัสมีความหมายอื่น
ในฐานะสลิธีริน แม้ว่าเขาจะคลุกคลีกับพวกสิงโตเสมอ แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนลักษณะสลิธีรินของเดรโกได้ เขาคิดแค่ครู่เดียวก็เข้าใจความหมายของลูคัส
ไม่เพียงแต่เขา แต่งูน้อยคนอื่นๆ ก็เข้าใจทันที ทุกคนมองหน้ากัน และรีบลุกขึ้นกลับห้องไปเขียนจดหมายถึงครอบครัว
ลูคัสยิ้ม ลุกขึ้นและพูดกับคนที่เหลือ "พรุ่งนี้เป็นการแข่งควิดดิชนัดแรกของเทอมกับกริฟฟินดอร์ ทุกคนพักผ่อนแต่หัววันนะ"
หลังจากพูดจบ เขาก็เดินไปที่หอพัก
หลังจากแน่ใจว่าลูคัสไปแล้ว หัวหน้าชั้นปีอื่นๆ ก็มารวมตัวกัน หัวหน้าชั้นปีที่สองแมคมิลแลนถามเป็นคนแรก "พวกนายคิดยังไงกันบ้าง?"
เพย์น ทราเวอร์สพูดอย่างสนใจ "ดูเหมือนว่าหัวหน้าปีหนึ่งของเรากำลังวางแผนบางอย่าง ในฐานะรุ่นพี่ของเขา พวกเราควรช่วย" "ฉันจะให้พวกปีหกนึกถึงสิ่งที่พวกเขาเคยทำตอนเด็กๆ และเขียนจดหมายไปบ่นกับพ่อแม่!"
หลังพูดจบ เพย์นก็เดินเข้าไปในหอพักชาย คนอื่นๆ มองหน้ากันและยิ้ม แล้วไม่นานก็ออกจากห้องโถง
...
ลูคัสกลับห้องและล็อคประตูทันที ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่ม เขามองดูกล่องรางวัลแพลทินัมเสมือนตรงหน้าและพูดว่า "ระบบ ใช้คะแนนความสำเร็จทั้งหมดของฉันจับรางวัลแพลทินัม"
[ตรวจพบว่าโฮสต์มีคะแนนความสำเร็จทั้งหมด 20100 คะแนน กล่องรางวัลแพลทินัมใช้ 200 คะแนนต่อการจับ 1 ครั้ง สามารถจับได้ทั้งหมด 100 ครั้ง ต้องการดำเนินการต่อหรือไม่?]
"ใช่ ใช้ทั้งหมด!"
เสียงเพิ่งจะหยุดลง แสงจ้าก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าลูคัส เพราะมีการจับรางวัลมากเกินไป เขาแทบจะลืมตาไม่ขึ้นจากความเจิดจ้าของรางวัลทุกระดับ โชคดีที่ทุกอย่างจบลงในเวลาไม่นาน
ทันทีหลังจากนั้น เสียงบี๊ปของระบบดังขึ้นในหูของลูคัส
[การจับรางวัลเสร็จสิ้น การจับรางวัลครั้งนี้ได้รับ: รางวัลระดับทองแดง 45 รางวัล รางวัลระดับเงิน 33 รางวัล รางวัลระดับทอง 18 รางวัล และรางวัลระดับแพลทินัม 4 รางวัล]
[เนื่องจากมีรางวัลจำนวนมาก ระบบจะรวมและแสดงรางวัลที่ซ้ำกันให้คุณ]
[รางวัลระดับทองแดงที่ได้รับครั้งนี้: กาเลียนทอง 17 รางวัล จำนวนรวม: 1420; หมวกพ่อมดฮาโลวีน 3 ใบ; ลูกอมฮันนี่ดุ๊กส์ 8 ชนิด; เครื่องเกมยอดนิยม 1 เครื่อง; ชุดคลุมพ่อมดแฟชั่นชาย 6 ชุด; น้ำมัน 3 ขวด; ใบแมนเดรก 7 ใบ]
FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]
