บทที่ 367 ยามดึก
ยามค่ำคืน ที่ห้องขังคนผิดในค่ายเสือขาว ดวงจันทร์ถูกหมอกบางปกคลุม ส่องแสงผ่านลูกกรงเหล็กเข้ามาในห้องขัง เมื่อเจียงหวนตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งห้องขังคนผิดเงียบสงัด "ทำไมถึงหลับไป ดีที่ไม่ได้หลับนาน" เขาประคองศีรษะที่มึนงง ยืดเส้นยืดสายตามความเคยชิน แล้วนั่งเหม่อบนเตียง เงียบ ทั้งห้องขังมีเพียงเสียงกรนด...
