บทที่ 27 พลังของคันธนูสังหารเทพ
บทที่ 27 พลังของคันธนูสังหารเทพ
ใจกลางของแดนลับเก้าหายนะ
มีทะเลสาบขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง
น้ำจากลำธารและแม่น้ำทั้งหมดภายในแดนลับนี้จะไหลมารวมกันที่นี่
หากหลินเฟิงไม่พบดอกบุปผา แล้วเดินตามลำน้ำไปเรื่อย ๆ
สุดท้ายก็จะมาถึงที่แห่งนี้เช่นกัน
ณ เวลานี้
ผู้คนกว่าร้อยคนมาถึงและล้อมรอบทะเลสาบไว้
จากนั้นรีบเร่งจัดวางค่ายกลอย่างรวดเร็ว
ไม่นาน ค่ายกลหนึ่งก็ครอบคลุมทะเลสาบไว้ทั้งหมด
พวกเขาคือกลุ่มคนชุดดำที่ตามล่าหลานฮานซวง
"หลานฮานซวง ข้าเคยบอกแล้วว่าเจ้าหนีไม่รอด ออกมารับความตายซะ!
สถานที่ที่เจ้าจะถูกฝังร่างที่นี่ก็ไม่เลวทีเดียว เหมาะกับเจ้าแล้ว"
หัวหน้ากลุ่มคนชุดดำกล่าวพลางจ้องมองผืนน้ำอันสงบ
ไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ
ผิวน้ำยังคงนิ่งสงบ
"ในเมื่อเจ้าไม่ออกมา งั้นข้าจะเชิญเจ้าออกมาเอง ลงมือ!"
บนค่ายกลรวมพลังสร้างลูกบอลพลังงานสีแดงก้อนใหญ่ ก่อนจะยิงลงไปในทะเลสาบ
"บึ้ม!!"
ทันใดนั้น คลื่นยักษ์ซัดกระหน่ำขึ้นมา
สิ่งมีชีวิตมากมายในทะเลสาบตายลงทันทีจากการโจมตีนี้
มีปลายักษ์ยาวสิบกว่าเมตร ปูขนาดเท่ารถยนต์
และหมึกยักษ์ที่หนวดของมันยาวถึงห้าเมตร
"โฮกกกก!!"
เสียงคำรามแหลมดังขึ้นจากก้นทะเลสาบ
กลางทะเลสาบค่อย ๆ มีภูเขาเล็ก ๆ โผล่ขึ้นมา
แต่เมื่อมองดูให้ชัดเจน
เหล่าคนชุดดำต่างตกตะลึง
นั่นไม่ใช่ภูเขาเล็ก ๆ แต่เป็นเต่ายักษ์ขนาดมหึมา!
หัวหน้ากลุ่มคนชุดดำขมวดคิ้วแน่น
เขารู้ว่าหลานฮานซวงซ่อนตัวอยู่ใต้ทะเลสาบ และตั้งใจจะบีบให้เขาออกมา
แต่กลับเป็นเต่ายักษ์ที่โผล่ขึ้นมาแทน
ดูจากขนาดของมัน ไม่รู้ว่ามันฝึกฝนมานานแค่ไหนแล้ว
สัตว์อสูรที่แข็งแกร่งขนาดนี้มักมีสัญชาตญาณปกป้องอาณาเขตอย่างแรงกล้า
หลานฮานซวงที่มีพลังแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ จะเข้าใกล้มันได้อย่างไร?
การถูกรบกวนขณะพักผ่อน ทำให้เต่ายักษ์โกรธอย่างมาก
"โฮกกกก!! โฮกกกก!!"
เสียงคำรามสะเทือนฟ้าทำให้ค่ายกลที่เพิ่งจัดตั้งสั่นคลอนอย่างรุนแรง
"สัตว์เดรัจฉาน! เจ้าต้องการหาที่ตายรึไง?"
หัวหน้าคนชุดดำตะโกนด้วยความโกรธ
"โฮกกก!!"
เสียงคำรามดังยิ่งกว่าเดิมเป็นคำตอบ
"แค่ก!"
คนชุดดำกว่าสิบคนที่เคยบาดเจ็บจากการต่อสู้กับหลานฮานซวงในหุบเขา
ต่างทนไม่ไหว พ่นเลือดออกมาก่อนจะหมดสติ
หัวหน้ากลุ่มคนชุดดำเดือดดาลสุดขีด
เขารู้ว่าหากไม่จัดการกับเต่ายักษ์ตัวนี้ ก็คงบีบให้หลานฮานซวงออกมาไม่ได้
"โจมตีมันซะ!!"
ค่ายกลเริ่มรวมพลังสร้างลูกบอลพลังงานสีแดง
ก่อนจะยิงถล่มลงบนกระดองของเต่ายักษ์
"บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!"
เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว
แต่เต่ายักษ์กลับแทบไม่เป็นอะไรเลย
กระดองของมันคือส่วนที่แข็งแกร่งที่สุด
การโจมตีธรรมดาไม่สามารถเจาะทะลวงได้ และยิ่งไม่อาจทำร้ายมันได้เลย
"พวกไร้ประโยชน์! สมองมีไว้คิดหรือเปล่า?
โจมตีส่วนที่อ่อนแอที่สุดอย่างหัวและขาให้ข้า!"
หัวหน้าคนชุดดำตะโกนด่าด้วยความโมโห
ค่ายกลเริ่มรวมพลังอีกครั้ง
คราวนี้เป้าหมายเปลี่ยนเป็นหัวและขาของเต่ายักษ์
"บึ้ม!!"
"โฮกกก!!"
ลูกบอลพลังงานลูกแรกพุ่งชนหัวเต่ายักษ์อย่างจัง
มันเจ็บปวดและร้องคำรามเสียงดัง ก่อนจะหดหัวและขาเข้าไปในกระดอง
เมื่อไม่มีเป้าหมายให้โจมตี ลูกบอลพลังงานจึงพุ่งชนกระดองหรือพลาดเป้าไป
จนกระทั่งการโจมตีหยุดลง
เต่ายักษ์จึงยื่นหัวและขาออกมาอีกครั้ง
แต่เมื่อการโจมตีเริ่มขึ้นใหม่ มันก็รีบหดตัวกลับเข้าไปทันที
ทว่า มีลูกบอลพลังงานบางลูกสามารถเจาะผ่านช่องว่างตรงส่วนหัวและขาที่โผล่ออกมา เข้าไประเบิดภายในร่างกายของมัน
เต่ายักษ์ร้องคำรามด้วยความเจ็บปวด
เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกโจมตีอีก มันจึงหมุนตัวอย่างรวดเร็ว
ทำให้ลูกบอลพลังงานไม่สามารถเจาะเข้าไปภายในร่างกายได้อีก
หลังจากการโจมตีหลายระลอก เต่ายักษ์ได้รับความเสียหายเพียงเล็กน้อย
ต้องยอมรับว่าสัตว์อสูรที่มีสติปัญญาแล้วนั้น
แตกต่างจากสัตว์ร้ายธรรมดาอย่างสิ้นเชิง
………………………………………………………………………….
พวกมันไม่เพียงแต่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นเท่านั้น
แต่ยังรู้จักหาวิธีต่อสู้ที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเองมากที่สุด
เต่ายักษ์รู้ดีว่าจุดแข็งของมันคือพลังป้องกัน
ดังนั้นจึงเลือกทำสงครามประลองกำลัง
รอให้ศัตรูหมดแรงก่อน แล้วค่อยโจมตีตอบโต้
หัวหน้ากลุ่มคนชุดดำขมวดคิ้วแน่น
ไม่อาจปล่อยให้การต่อสู้ยืดเยื้อแบบนี้อีกต่อไป
ต้องโจมตีเต่ายักษ์ให้ถึงตายให้ได้
ไม่เช่นนั้น หากเสียพลังงานมากเกินไป
อาจเกิดเหตุไม่คาดฝันเมื่อต้องรับมือกับหลานฮานซวง
ไม่มีใครกล้าประมาทผู้ครอบครองหนึ่งในเจ็ดกระบี่เทพ "เซินเสียว"
ต่อให้เขาจะบาดเจ็บสาหัสก็ตาม
ต้องจบศึกนี้ให้เร็วที่สุด!
คิดได้ดังนั้น หัวหน้าคนชุดดำจึงหยิบคันธนูสังหารเทพออกมาทันที
คันธนูนี้เป็นสีแดงสดทั่วทั้งคัน แกะสลักด้วยอักขระลึกลับนับไม่ถ้วน
ทันทีที่ปรากฏ กลิ่นอายสังหารก็แผ่กระจายออกมา
คันธนูสังหารเทพ
อาวุธที่เมื่อใช้ร่วมกับวิชา "สังหารเทพ" จะปลดปล่อยพลังทำลายล้างมหาศาลได้
มือซ้ายจับคันธนู มือขวาดึงสาย ค่อย ๆ เล็งไปที่เต่ายักษ์กลางทะเลสาบ
ในร่างกายเริ่มหมุนเวียนพลังของ "สังหารเทพ"
ลูกธนูที่ก่อตัวขึ้นจากเจตนาสังหารปรากฏขึ้นบนสายธนู
สังหาร!
หัวหน้าคนชุดดำตะโกนในใจ พร้อมกับปล่อยสายธนูในทันที
"ฟิ้ววว!!"
ลูกศรสังหารเทพพุ่งตรงไปยังเต่ายักษ์
ขณะที่กำลังจะชนกับค่ายกล ปรากฏว่าค่ายกลเปิดช่องว่างขึ้นมาให้ลูกศรสังหารเทพทะลุผ่านไปได้อย่างง่ายดาย
เมื่อเข้าสู่ภายในค่ายกลแล้ว ลูกศรหยุดลอยกลางอากาศ
พร้อมดูดซับพลังงานจากค่ายกล
จนกระทั่งลูกศรกลายเป็นกึ่งโปร่งใส แผ่กลิ่นอายสังหารอันน่าสะพรึงกลัวออกมา
เต่ายักษ์สัมผัสได้ถึงความอันตรายอย่างรุนแรง
มันรีบดำลงสู่ก้นทะเลสาบ ไม่กล้ารับการโจมตีนี้ด้วยกระดองอีกต่อไป
"ฟิ้ววว!!"
ลูกศรสังหารเทพที่อัดแน่นด้วยพลังงานพุ่งออกไปอีกครั้ง
ทะลุผ่านน้ำสู่ก้นทะเลสาบ พุ่งชนกระดองของเต่ายักษ์อย่างจัง
"โฮกกกก!!"
เต่ายักษ์ร้องคำรามด้วยความเจ็บปวด
กระดองที่มันภาคภูมิใจ ถูกลูกศรสังหารเทพเจาะทะลุ ทะลวงเข้าสู่ร่างกาย
ทำลายอวัยวะภายในจนย่อยยับ
ทะเลสาบเกิดคลื่นยักษ์ซัดสาดสูงนับสิบเมตรจากแรงระเบิดของลูกศร
เมื่อคลื่นลมสงบลง
น้ำในบางส่วนของทะเลสาบถูกย้อมเป็นสีเลือด
ร่างอันใหญ่โตของเต่ายักษ์ลอยนิ่งอยู่บนผิวน้ำ
ข้าง ๆ ร่างของมัน
ยังมีซากศพของสิ่งมีชีวิตในน้ำจำนวนมาก
เพียงแค่ลูกศรเดียวก็สามารถสังหารเต่ายักษ์ที่มีชื่อเสียงในด้านพลังป้องกันได้ แสดงให้เห็นถึงพลังทำลายล้างของคันธนูสังหารเทพเมื่อใช้ร่วมกับวิชาสังหารเทพ
แม้จะจัดการเต่ายักษ์ได้แล้ว แต่กลุ่มคนชุดดำยังคงรักษาการทำงานของค่ายกลต่อไป
เป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่เต่ายักษ์ แต่คือเจ้าของกระบี่น้ำแข็ง
"ปิงพั่วเจี้ยน" หนึ่งในเจ็ดกระบี่เทพหลานฮานซวง
ที่มั่นใจว่าหลานฮานซวงซ่อนตัวอยู่ใต้ทะเลสาบนั้น
เพราะจากศึกในหุบเขา พลังสังหารของวิชาสังหารเทพได้แทรกซึมเข้าสู่ร่างกายของหลานฮานซวง ซึ่งในระยะเวลาอันสั้นไม่อาจขจัดออกได้หมด
ด้วยเหตุนี้เอง
กลุ่มคนชุดดำจึงสามารถตามรอยมาถึงที่นี่ได้
เต่ายักษ์ถูกกำจัดไปแล้ว ต่อไปต้องจัดการเรื่องสำคัญ
ฆ่าหลานฮานซวงและชิงกระบี่น้ำแข็ง
คือภารกิจของกลุ่มคนชุดดำในการเข้าสู่แดนลับเก้าหายนะครั้งนี้
ใต้ก้นทะเลสาบ ลึกลงไปในโคลนตม มีรูปปั้นน้ำแข็งซ่อนอยู่
ภายในรูปปั้นน้ำแข็งนั้น
มีหญิงสาวนอนอยู่
หากไม่ใช่หลานฮานซวงแล้วจะเป็นใครได้!
เขาหลับตาแน่น
บนใบหน้าแสดงสีหน้าเจ็บปวดเล็กน้อย
ดูเหมือนกำลังรักษาบาดแผล
ในการต่อสู้ที่หุบเขา
หลานฮานซวงได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการเตรียมการของกลุ่มคนชุดดำ จ
นต้องหลบหนีมาถึงที่นี่
ด้วยการฝึกฝนพลังความเย็นสุดขั้วของเขา
การรักษาตัวในสถานที่ที่มีแหล่งน้ำสมบูรณ์เช่นนี้จะช่วยฟื้นฟูร่างกายได้เร็วขึ้น
บวกกับการมีเต่ายักษ์อสูรที่แข็งแกร่งอยู่ใต้น้ำ
อาจช่วยถ่วงเวลาการไล่ล่าของกลุ่มคนชุดดำได้
จึงตัดสินใจซ่อนตัวอยู่ที่นี่
หลานฮานซวงแช่แข็งตัวเองหลบซ่อนจากสัมผัสของเต่ายักษ์
ลึกลงไปในก้นทะเลสาบเพื่อรักษาบาดแผลอย่างเงียบ ๆ