บทที่ 19 การแย่งชิงและหึงหวง

ช่วงเย็น เฉียวเฉียวเดินออกจากห้องนอนมา ขณะนั้นอิ๋งอิ๋งกำลังนั่งทานมื้อเย็นอย่างสบายอารมณ์ เมื่อเห็นเพื่อนสนิท เฉียวเฉียวลูบท้องตัวเองแล้วเดินไปนั่งร่วมโต๊ะทันที

“เขาให้อะไรเธอบ้าง?” เฉียวเฉียวถามอย่างสงสัย เพราะเธอรู้ดีว่าเพื่อนสนิทของเธอไม่ใช่คนที่จะยอมทำอะไรโดยไม่มีผลตอบแทน

“ไม่มีอะไรเลย ฉันยอมเอง” อิ๋งอิ๋งตอบอย่างไม่ใส่ใจ

“ฉันไม่เชื่อ” เฉียวเฉียวส่ายหัว เพราะเธอรู้จักนิสัยของอิ๋งอิ๋งดี

“โอเค ๆ ฉันแค่ลองเสี่ยงดู เพราะคิดว่าเขาไม่น่าจะมาแบบคนไม่จริงจัง” อิ๋งอิ๋งหัวเราะเบา ๆ ความจริงแล้วเธออยากพิสูจน์ว่าผู้ชายที่เฉียวเฉียวเลือกนั้นเจ๋งแค่ไหน และเธอก็แอบลุ้นไปด้วย

“ฉันว่าเขาก็ไม่เลวนะ อย่างน้อยเท่าที่สัมผัสได้” เฉียวเฉียวพูดขึ้น

“โอ้ แบบนี้ต้องมีอะไรแน่ ๆ เขามอมอะไรเธอหรือเปล่า?” อิ๋งอิ๋งถามด้วยความอยากรู้

“เขาเลี้ยงดูฉัน เดือนละห้าหมื่น ถ้าธุรกิจเขาดีขึ้นก็จะเพิ่มให้อีกห้าหมื่น” เฉียวเฉียวตอบตรง ๆ เพราะเธอไว้ใจเพื่อนสนิทของเธอ

“หา? ดีขนาดนั้นเลย!” อิ๋งอิ๋งเบะปากเล็กน้อยด้วยความอิจฉา “ฉันก็อยากถูกเขาเลี้ยงดูเหมือนกันนะ หล่อก็หล่อ แถมยังหนุ่มและรวยอีก แบบนี้ไม่ขาดทุนเลย”

“งั้นก็ให้เขาเลี้ยงเธอสิ เธอออกจะมีเสน่ห์ขนาดนี้ เผื่อเขาจะยอมก็ได้” เฉียวเฉียวพูดติดตลก

“ผู้ชายส่วนใหญ่มีอคติเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ โดยเฉพาะคนหนุ่มหล่อรวยแบบเขา ถึงฉันจะสวยแต่ฉันไม่ได้บริสุทธิ์แล้ว” อิ๋งอิ๋งถอนหายใจ “คงต้องกลับไปตั้งใจถ่ายทอดสดต่อไป”

“กินเสร็จแล้วไปถ่ายทอดสดกันเถอะ” เฉียวเฉียวพูดพลางลุกขึ้นและเดินกลับไปที่ห้องตัวเอง อิ๋งอิ๋งมองตามเธอด้วยความอิจฉาเล็กน้อย ก่อนจะลุกขึ้นไปยังห้องของตัวเองเช่นกัน

ในห้องถ่ายทอดสดของเฉียวเฉียว

ด้วยความใจกว้างของเย่ฟานเมื่อคืนที่ผ่านมา ห้องถ่ายทอดสดของเฉียวเฉียวมีผู้ชมเพิ่มขึ้นทันทีหลังเปิดสตรีม เมื่อเห็นยอดผู้ติดตามที่เพิ่มขึ้น เฉียวเฉียวเผยรอยยิ้มพอใจ

แม้ว่าจะไม่ต้องพึ่งการถ่ายทอดสดเพื่อหาเงินอีกต่อไป แต่จำนวนผู้ชมที่เพิ่มขึ้นทำให้เธอรู้สึกดี เพราะผู้หญิงส่วนใหญ่มีความสุขจากการได้รับความสนใจ

วันนี้เฉียวเฉียวเลือกที่จะร้องเพลงแทนการเต้น เพราะร่างกายของเธอยังไม่พร้อมหลังจากเมื่อคืน

ในห้องถ่ายทอดสดของอิ๋งอิ๋ง

อิ๋งอิ๋งเริ่มถ่ายทอดสดเช่นกัน เธอแอบมองห้องของเฉียวเฉียว และได้แต่ถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะกลับมาทุ่มเทกับการสตรีมของตัวเอง

เย่ฟานที่บ้านของเขา

เมื่อเย่ฟานกลับถึงบ้าน ท้องฟ้าก็เริ่มมืดลงแล้ว เขานั่งลงบนเตียงพร้อมจิบชาโสมกับเก๋ากี้ พลางคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เขาอดยิ้มไม่ได้ “คนสวยนี่มันภัยจริง ๆ ไม่น่าแปลกใจเลยที่จักรพรรดิในสมัยโบราณจะมีอายุสั้น เพราะมันยากจริง ๆ ที่จะควบคุมตัวเอง” จากนั้น เขาเปิดแอปถ่ายทอดสดและเข้าไปในห้องของเฉียวเฉียว ด้วยความที่เมื่อคืนเขาได้รับบางสิ่งจากเธอ วันนี้เขาจึงตัดสินใจมอบรางวัลตอบแทน

เขามอบเหรียญพยัคฆ์ 10 เหรียญให้กับเฉียวเฉียว 【*10】

ขณะที่เฉียวเฉียวกำลังร้องเพลงอยู่นั้น เมื่อเห็นของขวัญที่ปรากฏบนหน้าจอ เธอชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มอย่างมีความสุข ผู้หญิงนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลก เธอสามารถมีความสุขหรือเสียใจได้ง่าย ๆ

หลังจากมอบของขวัญให้เฉียวเฉียว เย่ฟานก็ออกจากห้องถ่ายทอดสดและเข้าสู่ห้องของอิ๋งอิ๋ง

เขามอบเหรียญพยัคฆ์ 20 เหรียญให้เธอ 【*20】

ตอนแรกอิ๋งอิ๋งรู้สึกโกรธเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเย่ฟานมอบของขวัญให้เฉียวเฉียว แต่เมื่อเห็นว่าตัวเองได้รับของขวัญมากกว่า เธอก็ยิ้มกว้างทันที ความโกรธที่มีอยู่ก่อนหน้านี้ก็หายไปในพริบตา

“ขอบคุณพี่ใหญ่ไร้เทียมทานสำหรับเหรียญพยัคฆ์ 20 เหรียญค่ะ ขอบคุณมากจริง ๆ” อิ๋งอิ๋งพูดขอบคุณในห้องถ่ายทอดสดด้วยรอยยิ้มสดใส หลังจากที่ความดีใจจางลง แต่เธอไม่รู้เลยว่า เย่ฟานออกจากห้องถ่ายทอดสดไปตั้งแต่สิ้นสุดการมอบของขวัญ หลังจากนั้น เย่ฟานกลับเข้าสู่ห้องถ่ายทอดสดของเฉียวเฉียวอีกครั้ง เมื่อเห็นใบหน้าของเธอที่ยิ้มลดลงอย่างเห็นได้ชัด เขาส่ายหัวเบา ๆ ก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโอนเงินจำนวน 50,000 หยวนเข้าบัญชีของเธอ

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น

“ติ๊ง! บัญชีปลายทางหมายเลข XXXX ได้รับเงินโอนจำนวน 50,000 หยวน ยอดคงเหลือในบัญชีของคุณคือ 70,230 หยวน”

เมื่อเห็นข้อความแจ้งเตือนนี้ ความหงุดหงิดของเฉียวเฉียวก็หายวับไปทันที ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความยินดีพร้อมกับคิดในใจอย่างพอใจว่า “ให้ของขวัญมากกว่าฉันแล้วยังไง? พี่ฟานให้ฉันเงินสดเลยนะ ใครจะแน่กว่ากัน ฮึ!”

ขณะเดียวกัน เธอก็ได้รับข้อความจากอิ๋งอิ๋งทางแอปแชท

อิ๋งอิ๋ง: “เฉียวเฉียว พี่ฟานมอบเหรียญพยัคฆ์ให้ฉันตั้ง 20 เหรียญเลยนะ ดูเหมือนเมื่อคืนที่เขาทำฉันเข่าช้ำจะคุ้มค่าแล้วล่ะ”

เฉียวเฉียวอดเบ้ปากไม่ได้ แม้อิ๋งอิ๋งจะเป็นเพื่อนสนิท แต่ก็ไม่มีความปรานีในเรื่องการทำให้เธอหงุดหงิด เฉียวเฉียวตัดสินใจแคปหน้าจอข้อความแจ้งเตือนการโอนเงินส่งกลับไปให้ พร้อมข้อความว่า:

เฉียวเฉียว: “ดูนี่สิ แล้วพรุ่งนี้ไปช้อปปิ้งด้วยกันนะ”

เมื่อเห็นข้อความและภาพที่เฉียวเฉียวส่งมา อิ๋งอิ๋งก็อดโมโหไม่ได้ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความภูมิใจก่อนหน้านี้เปลี่ยนเป็นหงุดหงิดในทันที เธอพึมพำเบา ๆ ด้วยความไม่พอใจว่า “แม่สาวน้อยเจ้าเล่ห์นี่ เก่งขึ้นทุกวันเลยนะ”

เพื่อไม่ให้อิ๋งอิ๋งหยุดอยู่แค่นั้น เฉียวเฉียวส่งข้อความยั่วยุอีกข้อความว่า:

เฉียวเฉียว: “ฉันเพิ่งได้ทะเบียนรถที่หังเฉิงมา เลยคิดว่าจะซื้อรถใหม่ เธอว่าไง?”

อิ๋งอิ๋ง: “เงินแค่ 70,000 จะพอจ่ายดาวน์รถดี ๆ ได้เหรอ? รอไปก่อนเถอะ” เธอตอบด้วยความพยายามรักษาหน้าตัวเอง

เฉียวเฉียว: “ไม่เป็นไรหรอก อีกไม่นานเงินเดือนจะออกแล้ว ถ้าไม่พอ เดี๋ยวขอยืมพี่ฟานเพิ่มอีกนิดก็ได้ ตอนซื้อรถเธอต้องไปช่วยฉันเลือกด้วยนะ”

อิ๋งอิ๋ง: “เฉียวเฉียว เธอรอดูฉันที่ห้องได้เลย ฉันจะทำให้เธอคุกเข่าขอร้องฉัน!” อิ๋งอิ๋งพูดอย่างโมโหสุดขีด เธอพักการถ่ายทอดสดไปชั่วคราว ก่อนจะตรงไปยังห้องของเฉียวเฉียวเพื่อ “เอาคืน”

(จบบท)###