บทที่ 166 หมีกับผึ้ง!
แต่การศึกษาตั้งแต่เด็กกลายเป็นโซ่ตรวน ผูกมัดสัตว์ร้ายในส่วนลึกของจิตใจ ตอนนี้เป่ยเฟิงเผชิญหน้ากับความเป็นความตาย ไม่คิดอะไรอื่นแล้ว คิดแค่อยู่รอด! เพื่อความเชื่อนี้ เป่ยเฟิงยอมสละทุกอย่าง! หมาป่าเข้าใกล้เป่ยเฟิงเรื่อยๆ เป่ยเฟิงรู้สึกได้ถึงลมร้อนจากปากหมาป่า และกลิ่นเหม็นที่โชยมา เป่ยเฟิงไม่หลับตา หล...
