บทที่ 160 ธนูเหล็กกล้าวิเศษ
สายฟ้าฟาด เสียงฟ้าร้องกลิ้ง เมฆดำหนักอึ้งราวก้อนตะกั่ว แม้จะมีลมแรงฝนกระหน่ำ ก็ยังไม่อาจกำจัดกลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งในอากาศ เหลียงฉวี่นั่งอย่างสง่าบนม้านั่งไม้ริมฝั่ง ที่เท้ามีเจิ้งเทียนฟู่ถูกมัดนอนคว่ำ เขามองไปที่ทะเลสาบเจียงไห่อันมีคลื่นซัดไกลๆ ด้านหลังมีสมาชิกแก๊งวาฬสองคนกางเสื้อกันฝนให้เขาด้วยค...
