บทที่ 157 ต่อสู้ดุเดือด
หลิวเจี๋ยไม่แสดงสีหน้าใดๆ เจิ้งเทียนฟู่กล้ามที่แก้มนูนขึ้น จ้องถ้วยชา หลิวอี้คลายหลังพิงพนักเก้าอี้ เขาดึงแขนเสื้อ ในดวงตากลับไม่มีแววสังหารแล้ว ไม่แปลกที่บอกว่าไม่พอ นั่นก็ไม่พอ ที่แท้ก็ไม่อยากเจรจา ไม่อยากเจรจา... ในเรือเงียบสนิท สายฟ้าแฉกฟาดผ่าท้องฟ้าครึ่งหนึ่ง ส่องสว่างเงียบๆ บนลวดลายภูเขาของโต๊...
