บทที่ 100 แท้จริง
บทที่ 100 แท้จริง คำตอบเรียบๆ ของเฉิงเฟิงทำให้หลี่ซานตระหนักว่าสมองตัวเองคงคิดไม่ทัน ตอนบ่าย หลี่ซานไม่รู้ว่าแผงของเฉิงเฟิงมีหมูตุ๋นป๋าจื่อโร่ว จึงไม่ได้นึกไปในทางนั้น พอเฉิงเฟิงพูดแบบนี้ หลี่ซานนึกถึงหมูตุ๋นที่เพิ่งกินไป ก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น "ฮะๆๆ" ไม่นึกว่าเป็นอาจารย์ที่ปรึกษามาหลายปี แค่เ...