ตอนที่190

เฟิงจางไม่ได้ตอบซ่งอี้ แต่ส่งเขาให้กับคนดูแลความสงบเรียบร้อยในสนาม

“เสี่ยวหลี่ พาเขาไปคุมขัง!”

“ครับ!”

หลังจากที่เสี่ยวหลี่พาซ่งอี้ไปแล้ว เฟิงจางก็กลับไปที่โต๊ะ VIP และพูดว่า “ขออภัย

เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น ทำให้ทุกคนไม่สามารถรับชมการแข่งขันได้ ตอนนี้ เรามาเริ่มการแข่งขันกันต่อเถอะ!”

ทันทีที่เฟิงจางพูดจบ กรรมการของสนามที่ 12 ก็ยกมือขึ้น “ประธาน ผมบาดเจ็บเล็กน้อย ผมเกรงว่าจะไม่สามารถทำหน้าที่เป็นกรรมการต่อได้!”

กรรมการพูดพลางมองเย่ซิวหยูด้วยสายตาที่ไม่พอใจ ใช่ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเย่ซิวหยูน่าจะทำอะไรบางอย่าง ถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่รู้ว่าเย่ซิวหยูใช้วิธีไหน!

คำพูดของกรรมการดึงความสนใจของทุกคนกลับมาที่การประลองง

ทุกคนเพิ่งรู้ตัวว่าในขณะที่เย่ซิวหยูหลบการโจมตีระดับเจ็ดขั้นสูงสุดด้วยวิธีลึกลับ เขายังสลับตำแหน่งกับกรรมการระดับเจ็ดขั้นต้นและรับการโจมตีแทนซ่งอี้

นี่เป็นสิ่งที่ผู้ใช้พลังระดับสี่ขั้นสูงสามารถทำได้หรือ?

ทุกคนจ้องมองเย่ซิวหยูด้วยความอยากรู้อยากเห็น และมีคนตะโกนว่า “ซ่งหานยังอยู่ในสนาม!”

“บ้าเอ๊ย!” กรรมการคิดในใจว่าเขาประมาท สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้มันกะทันหันมาก จนเขาลืมไปว่าซ่งหานยังอยู่ในสนาม

เขามองไปรอบๆ ในที่สุดก็พบซ่งหานที่ถูกกองหินฝังอยู่ที่มุมตะวันออกเฉียงเหนือของสนาม

เขารีบไปที่ข้างๆ ซ่งหานและดึงเขาออกมาจากกองหิน

กรรมการมองไปที่ซ่งหานที่ใบหน้าซีดและหายใจแผ่วเบา สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้นทันที

“หมอ!!!”

“ฉันอยู่นี่!”

อาจารย์ผู้รักษาตรวจสอบอาการของซ่งหาน ขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เส้นลมปราณส่วนใหญ่เสียหายอย่างรุนแรง และกระดูกทั่วร่างกายแตกละเอียด!”

อาการบาดเจ็บนี้ร้ายแรงมาก ยิ่งไปกว่านั้น ยังพลาดช่วงเวลาการรักษาที่ดีที่สุด

ซ่งหานคงต้องนอนอยู่บนเตียงเป็นเดือนหรือสองเดือน

ด้วยสภาพร่างกายในปัจจุบันของซ่งหาน เขาไม่มีทางเข้าร่วมรอบแบ่งกลุ่มต่อไปได้

เนื่องจากซ่งอี้ถูกเฟิงจางควบคุมตัวเพราะละเมิดกฎ กรรมการจึงติดต่อกับมหาวิทยาลัยซ่งโจวชั่วคราว

ในที่สุดก็ตัดสินใจว่าซ่งหานจะถอนตัวจากการแข่งขัน!

…

ในที่สุดสนามที่ 12 ก็มีกรรมการคนใหม่ที่มีระดับการบ่มเพาะระดับเจ็ดขั้นกลาง

ในที่สุดการแข่งขันก็ดำเนินต่อไปได้!

พื้นที่พักผ่อนของมหาวิทยาลัยแห่งชาติ

เย่ซิวหยูนั่งเงียบๆ ที่มุมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่สายตาที่ซูหยุนเจินและคนอื่นๆ มองเขาด้วยความยำเกรง!

ถ้าการที่ซ่งหานพ่ายแพ้ทำให้ซูหยุนเจินและคนอื่นๆ ประหลาดใจ การที่เย่ซิวหยู

หลบการโจมตีของซ่งอี้ และ “วางแผน” ใส่กรรมการ ก็เพียงพอแล้วที่ซูหยุนเจินจะมองเย่ซิวหยูว่าเป็น “เทพเจ้า”

ซ่งอี้เป็นถึงผู้ใช้พลังระดับเจ็ดขั้นสูงสุด! ไม่ต้องพูดถึงเย่ซิวหยู ต่อให้เป็นลู่ฉวน ระดับห้าขั้นต้น ที่เป็นกำลังรบที่แข็งแกร่งที่สุดในมหาวิทยาลัยแห่งชาติ ก็ยังไม่สามารถต่อกรกับเขาได้

ซูหยุนเจินลังเลอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเขาก็เข้าไปใกล้เย่ซิวหยู

“พี่เย่?”

“หือ?” เย่ซิวหยูเลิกคิ้วและพูดด้วยความสงสัย “รุ่นพี่ซู มีอะไรรึเปล่า?”

เมื่อได้ยินเย่ซิวหยูเรียกแบบนั้น ซูหยุนเจินก็โบกมือและพูดว่า “ไม่ได้หรอก พี่เย่ ผมทนไม่ได้ที่คุณเรียกผมว่ารุ่นพี่ซู!”

เย่ซิวหยูส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “เอาล่ะ เลิกเล่นได้แล้ว! นายก็เรียกชื่อฉันเหมือนเดิมก็ได้!”

“ได้จริงๆ เหรอ?”

“แน่นอน!”

“ฮ่าๆ งั้นผมก็ไม่เกรงใจแล้ว!”

หลังจากนั้น ความห่างเหินระหว่างเย่ซิวหยู ซูหยุนเจิน และคนอื่นๆ ก็หายไป

ซูหยุนเจินนั่งลงข้างๆ เย่ซิวหยูและถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “นายหลบการโจมตีของไอ้แก่ซ่งอี้ได้ยังไง?”

เย่ซิวหยูอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อได้ยินซูหยุนเจินเรียกซ่งอี้แบบนั้น

“นายเป็นอะไร?” ซูหยุนเจินดูงงๆ

“เปล่า! เมื่อกี้นายถามอะไรฉันนะ?”

“ฉันถามนายว่านายหลบการโจมตีของไอ้แก่ซ่งได้ยังไง?”

ในขณะที่ซูหยุนเจินถาม ลู่ฉวน อู๋ซู และคนอื่นๆ ก็เข้ามาใกล้

เย่ซิวหยูมองไปที่ดวงตาที่อยากรู้อยากเห็นของซูหยุนเจิน เขาหัวเราะเบาๆ และอธิบาย “จริงๆ แล้ว มันไม่มีอะไร นายลืมไปแล้วเหรอว่าฉันเป็นผู้ใช้พลังมิติ!”

ใบหน้าของซูหยุนเจินแสดงออกถึงความเข้าใจอย่างกะทันหัน

“โอ้~ จริงด้วย! นายสู้ด้วยร่างกาย ฉันเลยลืมไปเลย! ดังนั้น… นายใช้พลังมิติเพื่อหลบการโจมตีของไอ้แก่ซ่ง?”

เย่ซิวหยูพยักหน้า “ใช่!”

“เฮ้อ~” ซูหยุนเจินถอนหายใจด้วยสีหน้าผิดหวัง “งั้นเองเหรอ!”

เย่ซิวหยูเห็นดังนั้นจึงถามด้วยความสับสน “นายเป็นอะไร?”

“ฉันคิดว่านายใช้ทักษะการต่อสู้บางอย่าง!”

สีหน้าของซูหยุนเจินดูเสียใจมาก พลังมิติเป็นพรสวรรค์ล้วนๆ ต่อให้เย่ซิวหยูยอมสอน เขาก็เรียนรู้ไม่ได้!

อย่างไรก็ตาม ความผิดหวังบนใบหน้าของซูหยุนเจินหายไปอย่างรวดเร็ว และเขาพูดอย่างตื่นเต้น “ลู่ฉวน เสี่ยวเย่เก่งมาก บางทีเราอาจจะได้แชมป์ในการแข่งขันครั้งนี้!”

ทันทีที่พูดจบ สายตาของทุกคนก็หันไปที่ลู่ฉวน

ด้วยความแข็งแกร่งของเย่ซิวหยู ไม่มีใครสามารถเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ ยกเว้นลู่ฉวน จ้าวเทียนเจี๋ย หวังเทียนเฉวียน และจูเหว่ย ม้ามืดจากมหาวิทยาลัยซ่ง

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เย่ซิวหยูสามารถรับประกันอันดับที่ห้าในการแข่งขันระดับวิทยาลัย

ตราบใดที่ลู่ฉวนสามารถเอาชนะ หรือแม้แต่เสมอกับจ้าวเทียนเจี๋ย พวกเขาก็สามารถคว้าแชมป์ได้!

ลู่ฉวนมีกำลังใจมากขึ้น

“ฮู่~”

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูดกับเย่ซิวหยูและคนอื่นๆ อย่างจริงจัง “ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่!”

…

เมื่อเทียบกับขวัญกำลังใจที่ดีของมหาวิทยาลัยแห่งชาติ บรรยากาศที่ผ่อนคลายของมหาวิทยาลัยหยานต้าก็หายไปโดยสิ้นเชิง

เสวี่ยเย่ชิงและคนอื่นๆ มองไปที่จ้าวเทียนเจี๋ยด้วยความกังวล

ไม่มีใครคาดคิดว่าเย่ซิวหยูจะปรากฏตัวขึ้นมากลางคัน!

เมื่อพูดถึงเย่ซิวหยู เสวี่ยเย่ชิงก็รู้สึกเศร้าเล็กน้อย ตอนที่เขาแพ้เย่ซิวหยู เขารู้สึกเสียใจมาก

ตอนนี้ เสวี่ยเย่ชิงดีใจที่เย่ซิวหยูไม่ได้โหดร้ายกับเขามากเกินไป

“เย่ซิวหยู…”

ในดวงตาของจ้าวเทียนเจี๋ยมีประกาย

เดิมทีเขาคิดว่าการแข่งขันครั้งนี้คงน่าเบื่อ ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะน่าสนใจ!

จ้าวเทียนเจี๋ยมองไปที่เย่ซิวหยูและพึมพำเบาๆ “เย่ซิวหยู ฉันหวังว่านายจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง!”