ตอนที่ 993 อัปเกรด!

สิ่งที่ สมิธ คาดไม่ถึงก็คือ หลังจากเขาพูดจบ เย่เฉิน กลับไม่ได้ทำตามที่เขาคิดว่าจะเข้ามาขอโทษ หรือประจบประแจงเพื่อขอลดค่าชดเชยเลยแม้แต่น้อย

ด้านข้าง แคโรไลน์ ที่มองดูตัวแทนจากบริษัท Enport Music ทำตัวหยิ่งยโสถึงกับทนไม่ไหวอีกต่อไป

“แค่ 10 ล้านดอลลาร์สหรัฐใช่ไหม ฉันจะจ่ายเอง!!!”

แคโรไลน์ กัดฟันพูด พร้อมรับผิดชอบค่าชดเชยทั้งหมดไว้เอง

ในสถานการณ์แบบนี้ บริษัทอื่นๆ อาจจะรีบตีตัวออกห่าง และทิ้งเธออย่างไม่ใยดีไปแล้ว

แต่เจ้านายของเธอกลับบอกว่าจะช่วยเธอแก้ปัญหานี้ แคโรไลน์ รู้สึกซาบซึ้งมาก แต่ตัวแทนของ Enport Music กลับยิ่งกดดัน และทำตัวโอหังใส่เจ้านายของเธอ

เธอไม่สามารถทนนิ่งเฉยได้อีกต่อไป เรื่องนี้เป็นความผิดของเธอ และเธอจะต้องรับผิดชอบเอง

10 ล้านดอลลาร์สหรัฐถือเป็นเงินจำนวนมหาศาลสำหรับเธอ โชคดีที่เธอเริ่มมีชื่อเสียงขึ้นมาบ้างแล้ว ถ้าใช้เวลาสักสองสามปี เธอก็อาจจะหาเงินจำนวนนี้ได้

ถือซะว่าเงิน 10 ล้านดอลลาร์นี้คือบทเรียนราคาแพงไปก็แล้วกัน..

“โอ้ เธอจะจ่ายเองก็ได้นะ”

สมิธ ปรากฏรอยยิ้มเยาะขึ้นบนใบหน้า

“แต่เราต้องการเงินสด ไม่เอาแค่สัญญาอะไรทั้งนั้นนะ”

สมิธ เสริมอย่างจงใจ เพราะไม่ว่าอีกฝ่ายจะรับปากอะไรก็ตาม ถ้าเงินยังมาไม่ถึงมือ ..เขาก็ถือว่านี้มันเป็นแค่ลมปาก

“เงินสด?!”

เมื่อ สมิธ พูดถึงเงินสด แคโรไลน์ ถึงกับน้ำตาคลอ เธอจะไปหาเงินสด 10 ล้านดอลลาร์จากที่ไหนกัน?

“ถ้าไม่มีเงินสด ก็อย่าหาว่าเราใจร้ายแล้วกัน”

สมิธ เยาะเย้ย

“พวกคุณมันเกินไปแล้ว…”

แคโรไลน์ พูดด้วยความโกรธ

“แคโรไลน์ อย่าโกรธเลย ทั้งคุณ และบริษัทจะไม่ต้องจ่ายเงินให้พวกเขาแม้แต่ดอลลาร์เดียว”

ทันใดนั้น เสียงอันสงบพลันดังขึ้น ทุกคนต่างหันมาจ้องมอง เย่เฉิน เป็นตาเดียว

ไม่ว่าจะเป็น แคโรไลน์ หรือบริษัท จะไม่ต้องจ่ายเงินแม้แต่ดอลลาร์เดียว?

คำพูดนี้ของ เย่เฉิน ทำให้ สมิธ และพวกถึงกับอึ้งไป แคโรไลน์ และรองผู้จัดการเมิ่ง เองก็ตกตะลึงเช่นกัน เพราะไม่เข้าใจว่าคำพูดนั้นหมายความว่าอย่างไร?

“ฮ่าฮ่า ไม่จ่ายแม้แต่ดอลลาร์เดียว? งั้นพวกคุณคงอยากให้เราฟ้องศาลสินะ ถ้าพวกคุณไม่กลัวชื่อเสียงเสียหายล่ะก็.. เราก็ยินดี”

สมิธ พูดด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม พวกเขากล้าขอค่าชดเชยสูงขนาดนี้ก็เพราะในวงการบันเทิง ชื่อเสียงสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด..

ไม่ว่าจะเป็นซุปตาร์ที่โด่งดังแค่ไหน หรือบริษัทใหญ่แค่ไหน หากชื่อเสียงพังทลาย ก็จบเห่ในวงการนี้ทันที

“ฟ้องศาลงั้นเหรอ? แล้วพวกคุณจะฟ้องเราด้วยข้อหาอะไรล่ะ?”

เย่เฉิน รอยยิ้มลึกลับพลันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

“ฮึ! ด้วยอะไรน่ะเหรอ? ก็ด้วยสัญญาฉบับนี้ไง!”

สมิธ ยกสัญญาในมือขึ้นอวด เย่เฉิน

“ในสัญญาระบุไว้ชัดเจนว่า ในช่วงเวลาที่เรามีสัญญากับ แคโรไลน์ เพลงทุกเพลงที่เธอแต่งขึ้นเป็นลิขสิทธิ์ของบริษัท Enport Music!”

“บนนี้ยังมีลายเซ็นจริงของ แคโรไลน์ ไม่ใช่ของปลอม ด้วยหลักฐานนี้ ถ้าเราฟ้องศาล พวกคุณแพ้แน่นอน 100%!”

สมิธ พูดด้วยท่าทางหยิ่งผยอง

คำขู่ของ สมิธ ทำให้สีหน้าของ รองผู้จัดการเมิ่ง และแคโรไลน์ ดูแย่ลง เพราะอีกฝ่ายมีไพ่ตายอยู่ในมือ ถ้าขึ้นศาล พวกเขาต้องแพ้แน่นอน!

“อย่าง..งั้นเหรอ? บางทีเมื่อสองนาทีก่อน สัญญาของพวกคุณอาจยังมีผลอยู่ แต่ในตอนนี้.. สัญญาฉบับนี้มันก็เป็นแค่เศษกระดาษใบหนึ่งแล้วล่ะนะ”

เย่เฉิน พูดไปพลางยิ้มเยาะเย้ยกลับ

“เศษกระดาษใบหนึ่ง? ทำไมมันถึงกลายเป็นเศษกระดาษ?”

สมิธ ไม่เข้าใจ ลายเซ็นบนสัญญาเป็นของจริง ไม่ได้ปลอมแปลง มันเป็นหลักฐานที่ชัดเจน

“เพราะเมื่อสองนาทีก่อน ผมได้ซื้อสิทธิ์ในเพลงทั้งหมดที่ แคโรไลน์ เคยแต่งจากบริษัทของพวกคุณมา ..เรียบร้อยแล้ว”

“ตั้งแต่สองนาทีก่อน เพลงทั้งหมดที่ แคโรไลน์ เคยแต่ง กลายเป็นทรัพย์สินของบริษัท เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป ของเรา…”

ยี่สิบนาทีก่อน ตอนที่ เย่เฉิน สั่งให้ รองผู้จัดการเมิ่ง เรียกคนของบริษัท Enport Music กลับมา เขาได้ใช้อำนาจทางการเงินส่งข้อความให้คนไปเจรจาซื้อสิทธิ์เพลงทั้งหมดจากเจ้าของบริษัท Enport Music โดยตรง!

เพียงแค่ไม่กี่นาที เย่เฉิน ใช้เงินไปเล็กน้อยเพื่อซื้อสิทธิ์ในเพลงทั้งหมดของ แคโรไลน์ มาเป็นของตัวเอง ตอนนี้ สิทธิ์ทั้งหมดอยู่ในมือ เย่เฉิน แล้ว ปัญหาลิขสิทธิ์ หรือการละเมิดลิขสิทธิ์จึงไม่มีอีกต่อไป

เมื่อสัญญาใหม่มีผลบังคับใช้.. สัญญาเก่าที่ สมิธ ถืออยู่ก็กลายเป็นโมฆะไปโดยธรรมชาติทันที

ทุกคนในที่นั้นถึงกับอึ้งไปกับคำพูดของ เย่เฉิน

อา นี่มัน...

แบบนี้ก็ได้เหรอ...

การละเมิดลิขสิทธิ์ก็แค่ซื้อสิทธิ์กลับมา ต้องร่ำรวยแบบไร้มนุษยธรรมขนาดนี้เลยเหรอ?

“ฉันไม่เชื่อ!”

สมิธ ส่ายหน้าแล้วรีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรหาเจ้านายของเขาเพื่อสอบถามด้วยตัวเอง ในที่สุด สมิธ ก็ได้รับคำตอบที่ยืนยันความจริงในข้อนี้

สีหน้าของ สมิธ พลันเปลี่ยนเป็นแข็งทื่อทันที เขาดูเหมือนคนที่เสียสติไปแล้ว

ไม่เพียงแต่ สมิธ ตัวแทนคนอื่นๆ จากบริษัท Enport Music เองก็ดูอึดอัดเช่นกัน พวกเขาลุกขึ้นยืนทีละคนอย่างกระอักกระอ่วน

เมื่อไม่มีสัญญาเก่าเป็นตัวช่วย พวกเขาก็ไม่มีข้อได้เปรียบที่จะโอหังอีกต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออยู่ในถิ่นของอีกฝ่าย พวกเขายิ่งตกที่นั่งลำบาก

ตัวแทนหลายคนมองหน้ากันด้วยความอับอาย ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป

สมิธ พยายามปรับตัวให้กลับมาอยู่ในอารมณ์ปกติ ก่อนจะฝืนยิ้มแหยๆ แล้วพูดประจบ เย่เฉิน ว่า :

“ท่านประธานเย่ ที่น่าเคารพอย่างยิ่ง พวกเราเมื่อกี้นี้…”

“รองผู้จัดการเมิ่ง ที่ห้องทำงานของผมมีแมลงวันสองสามตัว คุณช่วยเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาช่วยจัดการหน่อยสิ”

เย่เฉิน พูดขึ้นก่อนที่ สมิธ จะพูดจบ พร้อมกับมองไปที่ รองผู้จัดการเมิ่ง อย่างมีนัย..

รองผู้จัดการเมิ่ง เข้าใจทันที และไม่นาน เขาก็เรียกทีมรักษาความปลอดภัยที่ผ่านการฝึกมาอย่างดีของบริษัท เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป ให้เข้ามา

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนที่ดูแข็งแกร่งร่างกำยำดุดันช่วยกันยกตัวแทนของบริษัท Enport Music ขึ้นทีละคน

ภายในไม่กี่วินาทีต่อมา ตัวแทนเหล่านี้ก็ถูกแบกออกไปข้างนอก

ตามคำสั่งของ เย่เฉิน พวกเขาถูกนำตัวไปที่ประตูบริษัท และในไม่ช้าหลายคนก็ถูกโยนออกมาจากประตูบริษัท เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป ไปเหมือนขยะชิ้นหนึ่ง

ตัวแทนจากบริษัท Enport Music ที่เมื่อครู่ยังทำตัวโอหังกลับตกลงไปบนพื้นอย่างแรงจนหัวปักพื้น ใบหน้าบวมช้ำกันทุกคน ดูน่าเวทนาเป็นที่สุด

“ขอบคุณค่ะ ท่านประธาน! ขอบคุณจริงๆ คะ!”

ในห้องทำงาน แคโรไลน์ โค้งคำนับขอบคุณ เย่เฉิน ซ้ำๆ ด้วยความซาบซึ้งสุดหัวใจ

ในตอนนี้ เธอรู้สึกศรัทธาในตัว เย่เฉิน ถึงขีดสุด เธอรู้สึกว่าได้เจอกับเจ้านายที่ดีอย่างยิ่งยวดที่หาได้ยากในชีวิต

ท่านประธานเย่ สามารถช่วยเธอแก้ปัญหาที่ต้องใช้เงินถึง 10 ล้านดอลลาร์ได้อย่างง่ายดาย เจ้านายแบบนี้มันช่างวิเศษเหลือเกิน!

“อืม ต่อไปก็ทำงานให้ดีล่ะ”

เย่เฉิน พยักหน้า

จริงๆ แล้ว แม้ว่าเกมจะไม่มีภารกิจนี้ เย่เฉิน ก็ยังจะช่วย แคโรไลน์ อยู่ดี แคโรไลน์ ในฐานะดาวรุ่งดวงใหม่ถือว่ามีศักยภาพสูง หากเธอโด่งดังขึ้นมาในอนาคต เธอจะสามารถสร้างรายได้มหาศาลให้กับบริษัท การลงทุนนี้..ไม่มีคำว่าขาดทุน มีแต่กำไรล้วนๆ

“สบายใจได้ค่ะ ท่านประธาน! ตั้งแต่นี้ไป บริษัท เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปคือบ้านของฉัน ฉันจะทุ่มเททำงานอย่างเต็มที่!”

แคโรไลน์ กล่าวด้วยความจริงจังสุดๆ

“ดีแล้ว พวกคุณไปได้แล้ว”

เย่เฉิน พูดขึ้น

ตอนนี้เขายังมีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำ

“คะ”

แคโรไลน์ กับรองผู้จัดการเมิ่ง เดินออกจากห้องทำงานไป พร้อมกับปิดประตูอย่างระมัดระวังให้ เย่เฉิน อย่างเรียบร้อย

เมื่อทั้งสองคนออกไปแล้ว ห้องทำงานก็กลับมาเงียบสงบ เย่เฉิน รีบเปิดเกมขึ้นมาทันที

ช่วงเวลาที่รอคอยมานานก็มาถึงแล้ว... ได้เวลาอัปเกรดแล้ว!!!