ตอนที่ 245

ตอนที่ 245

“ใคร!” ได้ยินเสียงคน เทียนเต๋าก็สะดุ้ง รีบมองไปที่พื้น

แล้วก็เห็นคนที่คุ้นเคย

“นายพลปา!”

“ฉันเอง!”

นายพลปาที่อยู่บนพื้น โดนล้อมด้วยมอนสเตอร์มากมาย

แต่ก็ไม่กลัว ตอบกลับ

แล้วตั้งท่าจะโจมตี

วินาทีต่อมา เขาก็สะบัดดาบ

ร่างกายก็เหมือนพายุ พุ่งเข้าไปในฝูงมอนสเตอร์

มอนสเตอร์คำรามลั่น เหมือนจะฉีกเขาเป็นชิ้นๆ

แต่นายพลปาก็เหมือนผีเสื้อที่บินว่อน

ทะลวงฝูงมอนสเตอร์ไปมา

การโจมตีของมอนสเตอร์ตามเขาไม่ทัน

แม้แต่เงาเขาก็ยังโดนไม่ได้

พอโจมตีรอบหนึ่ง

ตัวเลขความเสียหายมหาศาลก็ผุดขึ้นมาบนหัวมอนสเตอร์ทั้งหมด

-999999

มึนงง!

สับสน!

เลือดออก!

...

เห็นดังนั้น เทียนเต๋าก็อึ้งไป

“สมกับเป็นนักสู้เลเวล 79 ฆ่ามอนสเตอร์พวกนี้เหมือนของเล่นเลย!”

แต่เขาเองก็ไม่ได้หยุด เหวี่ยงกระบองวิเศษยืดหด ฟาดลงพื้น

“ดาบพิฆาต!”

เหมือนจะเห็นท่าของเทียนเต๋า

นายพลปาพอโจมตีเสร็จก็รีบหลบไป

ไม่นาน กระบองวิเศษยืดหดที่เหมือนเสาหลักก็ฟาดลงไปในฝูงมอนสเตอร์

ทำให้บอสที่อยู่บนพื้นติดสถานะ “พิการ”

“หนุ่มน้อย ใช้ได้นี่!”

นายพลปาถือดาบ ลูบหนวด ชม

“เทียบกับนายพลปาแล้ว ผมยังห่างไกล”

เทียนเต๋ายิ้ม แต่ก็ยังโจมตีไม่หยุด

แล้วเขาก็โจมตีฝูงมอนสเตอร์อีกครั้ง

เหมือนจะเห็นว่าเทียนเต๋าไม่ต้องการความช่วยเหลือ

นายพลปาก็เลยเก็บอาวุธ ยืนดู

มอนสเตอร์ที่พิการ ต่อให้เป็นบอส ก็เป็นได้แค่ลูกแกะรอโดนเชือด

เทียนเต๋าจ้องตัวหนึ่ง แล้วก็พยายามฆ่ามัน

เขามีประสบการณ์ในการรับมือมอนสเตอร์กลุ่มใหญ่แล้ว

แค่เล่นงานตัวที่อ่อนแอที่สุดก่อน

ก็สามารถทำลายการรุมของมอนสเตอร์ได้

หนึ่งนาทีต่อมา พอใช้ “ดาบพิฆาต”

บอสกบลูกดอกพิษที่เลือดน้อยที่สุดก็กลายเป็นแสงสีขาว หายไป

พอกบลูกดอกพิษตาย บอสตัวอื่นที่เริ่มขยับได้ เริ่มรุมเทียนเต๋า

ตอนนี้ เทียนเต๋าก็สะสมดาบพิฆาตได้เยอะแล้ว

ดาบแสงบนตัวเขาก็กลายเป็นสีเทา

นายพลปาที่อยู่ไม่ไกลเห็นดังนั้นก็เบิกตากว้าง

“อ๊ะ ไม่เคยเห็นท่านี้มาก่อนเลย!”

ในฐานะยอดฝีมือเลเวล 79 ที่เปลี่ยนอาชีพขั้นสองแล้ว

เขาเจออาชีพกับทักษะมามากมาย

แต่ทักษะที่เทียนเต๋าใช้ กลับทำให้เขาแปลกใจ

ยิ่งอีกฝ่ายเป็นจอมดาบที่เขาคุ้นเคย

“หรือว่าจะเป็นทักษะติดตัว?”

กำลังคิดอยู่ เทียนเต๋าก็ขยับ เห็นเขาเหวี่ยงกระบอง

พายุทอร์นาโดก็ปรากฏขึ้น แล้วก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

เหมือนจะกลืนกินโลก

เห็นท่านี้ นายพลปาก็อึ้งไปอีกครั้ง

“นี่มันพายุทอร์นาโดเหรอ?

ไม่สิ เหมือนจะเป็นท่าขั้นสูง!”

พายุทอร์นาโดธรรมดาๆ ไม่มีทางใหญ่ขนาดนี้

ยิ่งไม่มีทางเรียกออกมาจากมือได้

อีกทั้งพายุทอร์นาโดตรงหน้า ยังทำให้เกิดปรากฏการณ์แปลกๆ

ดูก็รู้ว่าไม่ธรรมดา

ทักษะนี้ คงจะเกินทักษะอาชีพขั้นแรกไปแล้ว

เทียบกับทักษะเปลี่ยนอาชีพขั้นสองก็ไม่ด้อยกว่า!

“หมอนี่ ไม่ใช่จอมดาบธรรมดาๆ แน่”

“ก็จริง จอมดาบที่ไหนจะใช้กระบอง ฉันก็น่าจะคิดได้ตั้งนานแล้ว”

พูดจบ นายพลปาก็หัวเราะ

ไม่นาน พอพายุทอร์นาโดก็รวมพลังได้เยอะพอ

และมันพุ่งเข้าใส่ฝูงมอนสเตอร์โดยไม่ต้องให้เทียนเต๋าสั่ง

เจอพายุทอร์นาโดแบบนี้ บอสส่วนใหญ่ไม่กล้ารับตรงๆ ต่างก็หลบ

แต่มันก็พบว่า... หลบไม่ได้!

ขอบเขตของพายุทอร์นาโดกว้างมาก แถมยังมีแรงดูด

ต่อให้อยู่ไกล ก็จะโดนดูดเข้าไป

ที่สำคัญคือ ตรงขอบของพายุทอร์นาโดยังมีดาบแสงสีเทาซ่อนอยู่

ฉึกๆๆ!

บอสยุงที่บินอยู่บนฟ้า โดนพายุทอร์นาโดดูด แล้วก็โดนดาบแสงสีเทาหลายสายเชือดเฉือน

-653

-621

-678

...

ดาเมจของดาบแสงสีเทาไม่เยอะ สำหรับบอสแล้วก็เหมือนยุงกัด

แต่ไม่นานก็มีสถานะผิดปกติมากมายโผล่ขึ้นมาบนหัวบอสยุง

คลั่ง! สับสน! หวาดกลัว! กระหายเลือด!...

สีแดงแห่งความบ้าคลั่งปรากฏขึ้นในตาของบอสยุง

ทุกอย่างในโลกกลายเป็นศัตรู!

วู้ๆๆ!

บอสยุงที่คลั่งก็ฮึดสู้ หลุดจากแรงดูดของพายุทอร์นาโด

แล้วพุ่งเข้าหาบอสลิงดูดเลือดที่อยู่ใกล้ที่สุด

เพ้ย!

บอสยุงพ่นหมอกดำออกมา

บอสลิงดูดเลือดที่อยู่ข้างล่างไม่ทันตั้งตัว ก็สูดเข้าไปเต็มๆ

พอสูดเสร็จ ตัวมันก็เซ มีสีเขียวโผล่ขึ้นมาบนหัว

เซไปมา แล้วก็ล้มลง

แต่ยังไม่จบ

หมอกดำถูกพายุทอร์นาโดพัดกระจายไปทั่วต่อ

ไม่นานก็มีบอสตัวอื่นๆ สูดเข้าไป

พวกมันกลายเป็นเหมือนลิงดูดเลือด มีสีเขียวเพิ่มขึ้นมาบนหัว

พิษของบอสยุงไม่เพียงแต่ทำให้บอสทั้งหมดโดนพิษ

ยังทำให้พวกมันติดสถานะผิดปกติ ลดภูมิต้านทาน!

เห็นสถานะผิดปกตินี้ เทียนเต๋าก็ยิ้ม

“เจ๋ง โชคดีชะมัด!”

ปกติแล้วบอสส่วนใหญ่จะไม่ติดสถานะควบคุม

ดาบแสงสีเทาก็ทำอะไรพวกมันไม่ได้

ดาบแสงสีเทาที่ควบคุมไม่ได้ ก็เหมือนไปข่วนเล่นๆ

แต่ตอนนี้ ภูมิต้านทานของพวกมันโดนพิษของบอสยุงลดลง

ก็เลยต้านทานสถานะควบคุมไม่ได้

ก็มีสถานะผิดปกติโผล่ขึ้นมาบนหัวบอสแต่ละตัว

ชั่วพริบตา บอสที่เหลืออีกเก้าตัวก็บ้าคลั่ง

แล้วก็ฆ่ากันเอง

เห็นโอกาส เทียนเต๋าไม่รีรอ พุ่งเข้าไปในฝูงมอนสเตอร์

สิบนาทีต่อมา พอบอสตัวสุดท้ายล้มลง

การรุมที่วางแผนไว้ก็พังทลาย

เห็นเทียนเต๋าควงกระบองเก็บอย่างเท่

นายพลปาก็มีแววตาตกใจปนอิจฉา

เมื่อก่อน เขาก็เคยเป็นเด็กแบบนี้

แต่น่าเสียดายที่สิบแปดปีที่ผ่านมา ทำให้ความมุ่งมั่นของเขาหายไป

ตอนนี้เขาเอาแต่คิดว่าจะฆ่ามอนสเตอร์ยังไงให้เร็วที่สุด

ไม่สนใจว่าท่าจะเท่ไหม ผมจะยุ่งรึเปล่า

แต่แม้ท่าของหมอนี่จะเท่

แต่ทำไมฆ่ามอนสเตอร์แล้วถึงไม่มีของดรอป?

กำลังสงสัยอยู่ เทียนเต๋าก็วิ่งมาหาเขาแล้ว

“รุ่นพี่ พวกเราเจอกันอีกแล้วนะครับ”