EP.550 ฉันจะไม่ตายหรอกนะ คู่หู...
EP.550 ฉันจะไม่ตายหรอกนะ คู่หู...
ผู้อ่านทุกคนทั่วโลกต่างตกตะลึงกับเนื้อหาของตอนปัจจุบัน
นี่เป็นเรื่องที่น่าตกตะลึงอย่างไม่ต้องสงสัย... ราชาโจรสลัดไม่ได้ถูกจับและถูกนำตัวเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมโดยกองกำลังอันแข็งแกร่งของกองทัพเรือ แต่เขาคือคนที่ยอมมอบตัวตั้งแต่แรก
ข่าวนี้คงเหมือนกับการตบหน้ากองทัพเรือและรัฐบาลโลกที่สงสัยว่าพวกเขาสามารถเอาชนะโรเจอร์และประหารชีวิตเขาได้อย่างง่ายดายเหมือนที่เขาปรากฏตัวในตอนที่ 1 ได้อย่างไร
นี่คือโรเจอร์ที่เรากำลังพูดถึง... ราชาโจรสลัดผู้ล่องเรือไปทั่วทั้งโลกและไปถึงจุดสิ้นสุดของแกรนด์ไลน์!
สำหรับ 5 ผู้เฒ่าและแม้แต่อิม โรเจอร์ก็เป็นคู่ต่อสู้ที่สร้างความยุ่งยากและไม่มีทางจัดการได้
โรคที่รักษาไม่หายของเขาเป็นทางเลือกอันสงบสุขที่ยอดเยี่ยมสำหรับพวกเขา
“ถ้าโรเจอร์ต้องตายด้วยโรคที่รักษาไม่หาย... นั่นหมายความว่าปีนี้จะเป็นปีที่คนๆนึงที่จะต้องมอบตัวให้กองทัพเรือและถูกประหารชีวิตใช่หรือเปล่า ?”
"ถูกต้องแล้ว... ปีนี้เป็นเวลา 22 ปี ก่อนเนื้อเรื่องหลัก ดังนั้นยุคโจรสลัดผู้ยิ่งใหญ่คงจะใกล้เข้ามาแล้ว!"
(คำชี้แจงจากผู้เขียน : คุณอาจรู้สึกว่าไทม์ไลน์นั้นโกลาหลวุ่นวายมาก แต่เชื่อฉันเถอะว่ามันไม่ใช่แบบนั้นเลย... เหตุผลที่อายุของตัวละครบางตัวต่างจากตัวดั้งเดิมนั้นเป็นเพราะบัตเตอร์ฟลายเอฟเฟ็ค ตัวอย่างเช่น พ่อแม่ของทราฟาลก้า ลอว์ที่ให้กำเนิดเขาช้ากว่ากำหนด 2 ปี มิฉะนั้น เขาก็คงแก่กว่า 2 ปีในตอนนี้ แทนที่แมรี่แม่ของเขาจะยังตั้งครรภ์เขาอยู่... ร็อบทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในระดับเนื้อเรื่อง ดังนั้นบัตเตอร์ฟลายเอฟเฟ็คจึงกลายเป็นพายุเฮอริเคนที่ทำลายล้างเนื้อเรื่องไปแล้ว อย่าคาดหวังว่าทุกอย่างจะเหมือนกันหมด... ตัวละครบางตัวอาจปรากฏตัวในขณะที่บางตัวจะหายไป เชื่อฉันเถอะ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะบัตเตอร์ฟลายเอฟเฟ็ค)
"เราอยู่ในยุคของฮันเตอร์ ซึ่งทำให้น่าจะไม่มียุคโจรสลัดที่ยิ่งใหญ่เกิดขึ้นอีกแล้ว แม้แต่ลูฟี่ก็จะกลายเป็นฮันเตอร์หลังจากที่เขาเกิดมา! และอีก 7 ปี เขาจะพูดว่า 'ฉันเป็นราชาฮันเตอร์ให้ได้เลย!' หรืออะไรทำนองนั้น... หึหึหึหึ!"
"ถ้าโรเจอร์ป่วยจริง สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนแรกของมังงะก็คงต้องเกิดขึ้นซ้ำในความเป็นจริง"
ในร้านค้าศิลปะทุกแห่ง ผู้อ่านต่างรู้สึกตื่นเต้นและหวาดกลัวไปพร้อมๆกัน... พวกเขาต้องการเห็นยุคแห่งโจรสลัดที่ยิ่งใหญ่ แต่ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็ไม่อยากเห็นการถือกำเนิดของโจรสลัดบ้าคลั่งจำนวนมากมายที่อยากได้สมบัติจากวันพีช
จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครรู้ว่าวันพีชคืออะไร ดังนั้นทุกอย่างยังอยู่ภายใต้การควบคุม
แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อม่านถูกเปิดออก ?
เวลานั้นอะไรจะเกิดขึ้นได้บ้าง ?
จากมังงะเรื่องวันพีชทุกคนจะได้รู้ว่าวันพีชคืออะไรในสักวันนึง ไม่ใช่แค่กลุ่มโจรสลัดโรเจอร์หรือกลุ่มโจรสลัดหมวกฟางเท่านั้น แต่ทุกคนในโลกก็จะได้รู้จัก
ดังนั้น จึงเป็นไปได้ว่าจะเกิดความวุ่นวายขนาดไหนหากเราได้รู้ว่าวันพีชคืออะไรสำหรับทุกคนในโลก
...
โอฮาร่า :
บรู๊คจ้องมองเหตุการณ์ในมังงะด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้ามนุษย์ของเขา มันเป็นฉากที่พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับคร็อกคัส ซึ่งเลือกที่จะร่วมเรือของราชาโจรสลัดเพื่อตามหาลูกเรือรุมบ้าให้กับลาบูน
"บูววววว!"
"แม้แต่นายก็สังเกตเห็นมันสินะ ลาบูน โยโฮโฮโฮโฮ! ใช่แล้ว นี่คือคุณคร็อกคัส... เขาทำทุกอย่างเพื่อนาย"
"ช่างเป็นคนที่ดีจริงๆ..." น้ำตาอุ่นๆไหลรินลงมาบนใบหน้าของบรู๊ค ไม่เพียงแต่ซาบซึ้งกับความใจดีในใจของคร็อกคัสเท่านั้น แต่เขายังซาบซึ้งกับความทรงจำถึงชะตากรรมอันน่าเศร้าของกลุ่มโจรสลัดรุมบ้าด้วย ซึ่งกลายมาเป็นสัญลักษณ์แห่งความโชคร้ายในโลกใบนี้นับตั้งแต่ภาคทริลเลอร์บาร์ค
ลาบูนในร่างเล็กๆนั่งอยู่บนไหล่ของบรู๊คและส่งเสียงร้องอันแสนร่าเริงเมื่อเห็นคร็อกคัสในมังงะ... เพื่อนตัวน้อยที่น่ารักตัวนี้จะไม่มีวันลืมคร็อกคัสอย่างแน่นอน
“พวกเราจะออกเดินทางไปหาคุณคร็อกคัสกันดีไหม ลาบูน ว่าไง ?”
"บูวววววว!!"
“เอาล่ะ งั้นก็ตกลงกันได้แล้วล่ะ”
...
กิจกรรมใน "วันพีช" :
“ภายใต้คำสั่งของกัปตัน กลุ่มโจรสลัดโรเจอร์ก็แยกย้ายกันไปอย่างลับๆ ลูกเรือทั้งหมดต่างแตกแยกกันไป และพวกเขาก็หายตัวไปทีละคน”
“ฉันเอาชีวิตของฉันเข้าไปเสี่ยงกับผู้ชายพวกนั้น แต่ตอนนี้ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนหรือกำลังทำอะไรอยู่” เรย์ลี่ถอนหายใจก่อนที่จะพูดต่อไป
"และแล้วประมาณ 1 ปีหลังจากที่พวกเราแยกกลุ่ม โรเจอร์ก็ยอมแพ้ก่อนจะถูกจับ และที่บ้านเกิดของเขา โล้คทาวน์ ในอีสต์บลู เขาก็ถูกประหารชีวิตต่อหน้าสาธารณชน"
“ในวันนั้น ณ จัตุรัส ฉันได้ยินว่าชายหลายคนที่ต่อมาจะกลายเป็นโจรสลัดชื่อดังในปัจจุบันได้ปรากฏตัวขึ้น ทั้งโลกเฝ้าดูขณะที่ราชาโจรสลัดถูกประหารชีวิต”
“ฉันไม่ได้ไป” เรย์ลี่พูดด้วยรอยยิ้มที่แสดงถึงความไร้หนทางในขณะนั้น ราวกับว่าเขาได้ยินเสียงของสหายที่จากไปของเขาในขณะนั้น เรย์ลี่จำคำพูดสุดท้ายที่โรเจอร์พูดกับเขาได้
“นี่เป็นคำพูดสุดท้ายที่เขาพูดกับฉัน…”
(("ฉันจะไม่ตายหรอกนะ คู่หู..."))
“รัฐบาลโลกและทหารเรือคงตกใจมาก พวกเขาตั้งใจให้การประหารชีวิตครั้งนี้เป็นคำเตือนสำหรับโจรสลัดคนอื่นๆ”
"แต่ด้วยคำเพียงคำเดียวก่อนที่โรเจอร์จะตาย ก็จุดชนวนให้เกิดยุคแห่งโจรสลัดที่ยิ่งใหญ่ขึ้น...!!"
"ในเรื่องราวของราชสีห์ทองคำ ฉากที่โรเจอร์ถูกประหารชีวิตและโจรสลัดตัวน้อยจำนวนมาก ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นบุคคลสำคัญในมังงะเช่นเดียวกับฉัน ดองกิโฮเต้ โดฟลามิงโก้ ก็ถูกพรรณนาเอาไว้ ฟุฟุ..."
“ฉันก็ไปปรากฏตัวในงานนั้นเช่นกัน” มิฮอว์คพูดตามโดฟฟี่
“แม้แต่โมเรียและครอกโคไดล์ก็อยู่ที่นั่น... และแม้แต่ดราก้อนนักปฏิวัติก็อยู่ที่นั่นด้วย” อิซโชกล่าวเสริม ทุกคนรวมทั้งอิซโช ต่างก็มีความทรงจำอันชัดเจนเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนต้นของเนื้อเรื่องของราชสีห์ทองคำ ซึ่งย้อนกลับไปในยุคของโรเจอร์ ทำให้คำพูดของเรย์ลี่ในมังงะยังคงสดชัดอยู่ในความทรงจำของพวกเขา
“ฉันไม่ค่อยเข้าใจนักว่าโรเจอร์หมายถึงอะไรเมื่อเขาบอกว่าเขาจะไม่ตาย... เพราะเขาก็ถูกประหารชีวิตไปแล้ว” โรซินันเต้สงสัยด้วยความอยากรู้
"มันอาจจะสื่อว่าตราบใดที่ผู้คนยังจำเขาในฐานะวายร้ายคนแรกที่จุดชนวนยุคแห่งโจรสลัดที่ยิ่งใหญ่ เขาจะยังคงอยู่ในความทรงจำของพวกเขาตลอดไป"
“นายลืมไปแล้วหรือว่าด็อกเตอร์ฮิลลุคผู้ชาญฉลาดเคยพูดอะไรไว้เมื่อครั้งนั้น ? ผู้คนตายอย่างแท้จริงเมื่อผู้คนลืมเขา!” อิซโชกล่าวด้วยรอยยิ้ม...
...
อาณาจักรดรัม :
"ที่น่าทึ่งก็คือ... ในมังงะ ชายผู้นี้ยังคงมีชีวิตอยู่มากกว่าใครๆก็ตาม..."
"ราชาโจรสลัดผู้ยิ่งใหญ่ที่รอดชีวิตแม้หลังจากที่เพชฌฆาตแทงหอกอันคมกริบใส่เขาไปแล้ว ฮ่าๆๆ!"
ฮิลลุคหัวเราะอย่างสนุกสนานขณะที่เขาเทสาเกเข้าปาก
ฉากที่โรเจอร์รับรองกับเรย์ลี่ว่าเขาจะไม่ตายนั้นน่าประทับใจจริงๆ
นั่นแทบจะไม่ใช่สิ่งที่เขาถ่ายทอดให้ช็อปเปอร์เกี่ยวกับตัวเองเมื่อเขากินยาพิษและพยายามฆ่าตัวตายในมังงะเหรอ ?
“คนเราจะตายอย่างแท้จริงคือเมื่อไหร่...
“นายรู้ไหม ทำไมนายไม่ลองคิดดูว่าเขาไม่ได้ตายจริงๆ ไม่ใช่แค่ในแง่จิตวิญญาณเท่านั้น แต่ในแง่กายภาพด้วยเช่นกัน”
"เพราะท้ายที่สุดแล้ว ที่นี่ก็คือโลกแห่วโจรสลัดที่ซึ่งสิ่งมหัศจรรย์มีอยู่ทุกหนทุกแห่งนั่นเอง อิฮิฮิฮิฮิ!"
ในขณะนั้น คุเรฮะก็ราดน้ำเย็นลงบนฮิลลุคพร้อมพูดคำเหล่านี้
โปรดติดตามตอนต่อไป.
_______________
