บทที่ 93 คราวหน้าแน่นอน
บทที่ 93 คราวหน้าแน่นอน ดวงตาที่เหนื่อยล้าเพราะความหิวของเหลียงเหวินปินพลันเปล่งประกายขึ้นมา กลิ่นหอมของบะหมี่ราดหน้าไม่เพียงดึงดูดเขา แต่ยังดึงดูดเพื่อนร่วมงานที่นั่งโต๊ะข้างๆ ด้วย เพื่อนร่วมงานคนนั้นได้คำนวณเวลาจัดส่งอาหารไว้ล่วงหน้าและสั่งอาหารก่อนเลิกงาน พอถึงเที่ยงวันอาหารก็มาพอดี เมื่อเทียบกับ...
