บทที่ 500: นกคลุมฟ้า
“ซุน~” ซุนเป่าแย้มยิ้มจนเห็นฟัน ดวงตาของมันเปลี่ยนเป็นสีฟ้าในทันที เถาวัลย์สองเส้นที่เต็มไปด้วยหนามหยุดนิ่งอยู่กลางอากาศ แล้วพลันพลิกกลับพุ่งเข้าใส่ทิศทางของพืชเถาวัลย์หนามอย่างรวดเร็ว “ฉือฉือ!” พืชเถาวัลย์หนามรีบถอยหลังอย่างรวดเร็ว แต่เถาวัลย์กลับเคลื่อนที่เร็วกว่า ชั่วพริบตาก็พันร่างของมันไว้แน่นห...