บทที่ 46 คุณยายที่แท้จริงเป็นสาวสวย

บทที่ 46 คุณยายที่แท้จริงเป็นสาวสวย

ค่ำคืนนั้น เมื่อความมืดปกคลุม

เย่หยางออกจากจวนตระกูลเย่เพียงลำพัง

เพื่อหลีกเลี่ยงการเปิดเผยตัวตน การออกจากบ้านครั้งนี้เขาจึงไม่ได้พาจิ้งจอกติดตัวไปด้วย

ระหว่างทางไปตลาดถนนตะวันออก เย่หยางรู้สึกว่าเสื้อคลุมที่สวมใส่นั้นไม่มิดชิดพอ

เมื่อต้องต่อสู้กับสัตว์อสูร คงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่หมวกจะถูกเปิดออก

หากตัวตนถูกเปิดเผย การถูกลงโทษตามกฎของตระกูลไม่ใช่เรื่องดีแน่

ขณะที่กำลังครุ่นคิด เย่หยางคิดว่าควรระมัดระวังไว้ก่อนจะดีกว่า

ตอนนี้เขามาถึงตรอกเล็กๆ แห่งหนึ่งใกล้ตลาดถนนตะวันออก สายตากวาดมองไปรอบๆ ก่อนจะเลือกเข้าร้านขายของชำร้านหนึ่ง

เมื่อเดินเข้าไปในร้าน แสงสลัว สภาพร้านค่อนข้างทรุดโทรม สินค้าที่วางขายก็มีไม่มาก

ความรู้สึกแรกที่ได้จากร้านขายของชำร้านนี้คือ กำลังจะปิดกิจการ

"คุณลูกค้า ต้องการอะไร?"

เสียงแหบพร่าดังขึ้น คุณยายในชุดผ้าสีเทาค่อยๆ เดินออกมา

ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยริ้วรอย ร่างกายหลังค่อม ดวงตาขาวขุ่น ดูน่าขนลุก

เย่หยางอดกลืนน้ำลายไม่ได้ เมื่อเดินเข้าใกล้คุณยาย รู้สึกราวกับว่าอากาศรอบตัวเย็นเยือกลง

ในทันใดนั้น ขนทั่วร่างของเขาลุกชัน!

เย่หยางรีบเดินพลังธาตุในร่างเพื่อขับไล่ความรู้สึกไม่สบายตัวนั้นออกไป

คุณยายคนนี้ช่างประหลาดจริงๆ!

เย่หยางจ้องมองด้วยสายตาเคร่งขรึม ถามว่า: "คุณยาย ที่ร้านมีหน้ากากขายไหมขอรับ?"

"พอดีเหลืออยู่อันหนึ่ง"

คุณยายยิ้มกว้าง พูดด้วยเสียงแหบพร่าว่า: "หนุ่มน้อย หน้าตาหล่อเชียว จะใส่หน้ากากทำไมกัน"

เย่หยางยิ้มบางๆ "ออกเดินทาง ไม่รู้ว่าจะเจออันตรายเมื่อไหร่ ต้องการหน้ากากเพื่อปิดบังตัวตน"

เมื่อได้ยินดังนั้น คุณยายเงยหน้าขึ้น อดไม่ได้ที่จะมองสำรวจเย่หยางหลายครั้ง

"อายุยังน้อย แต่ออกเดินทางด้วยความระมัดระวัง ดีมาก"

เธอหัวเราะเสียงแหบ แล้วเดินไปที่ตู้ไม้ข้างๆ หยิบหน้ากากสีเงินออกมา

เห็นหน้ากากมีฝุ่นจับเต็มไปหมด ดูเหมือนจะวางทิ้งไว้นานแล้ว

"หน้ากากที่ขายปกติหมดแล้ว หน้ากากอันนี้เป็นของที่ยายใช้ตอนยังสาว ถ้าไม่รังเกียจก็เอาไปเถอะ"

คุณยายส่งหน้ากากให้เย่หยาง โดยไม่ได้เรียกร้องราคาใดๆ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่หยางตกใจเล็กน้อย

ใช้ตอนยังสาว?

หน้ากากอันนี้ก็ต้องมีอายุหลายสิบปีแล้วสินะ?!

ที่เก็บรักษาได้จนถึงตอนนี้ วัสดุที่ใช้ต้องไม่ธรรมดาแน่

"ขอรับแล้วราคาเท่าไหร่?"

เย่หยางไม่ได้รังเกียจแต่อย่างใด เตรียมหยิบเงินจากถุงวิเศษ

"ยายไม่ขาดเงิน เจ้ามีความจำเป็นต้องใช้ ก็ให้เจ้าไปเถอะ"

คุณยายส่ายหัว แล้วค่อยๆ เดินเข้าห้องด้านใน

พฤติกรรมประหลาดเช่นนี้ ดูเหมือนว่าการเปิดร้านที่นี่ไม่ได้เพื่อหาเงินอย่างเดียว แต่เพื่อช่วยเหลือคนที่ถูกชะตา

"ขอบคุณขอรับ คุณยาย"

มองดูร้านที่ทรุดโทรม เย่หยางไม่อาจรับของฟรี จึงหยิบธนบัตรมูลค่าร้อยตำลึงวางบนโต๊ะเงียบๆ แล้วเดินจากไป

ฉิว!

หลังจากเย่หยางจากไป ลมเย็นพัดผ่าน คุณยายที่เพิ่งเดินเข้าห้องด้านในปรากฏตัวที่หน้าโต๊ะไม้ราวกับผี

"หนุ่มคนนี้ ใจป้ำจังเลย"

มองธนบัตรร้อยตำลึงบนโต๊ะ เธอหัวเราะเบาๆ "กลอุบายนี้ใช้ได้ผลจริงๆ ได้เงินอีกก้อนแล้ว"

ขณะพูด ร่างที่หลังค่อมของคุณยายพลันยืดตรงขึ้น

จากนั้นเธอยื่นมือดึงที่ท้ายทอย เผยให้เห็นเส้นผมยาวดำขลับและใบหน้างดงามของหญิงสาว

ไม่นึกเลยว่าการปลอมตัวเป็นคุณยาย แท้จริงแล้วใช้หน้ากากที่เต็มไปด้วยริ้วรอยและวิกผมปลอม!

"ถงถง เจ้าไปหลอกลวงเขาอีกแล้ว"

ในตอนนั้น ชายชุดดำคนหนึ่งเดินเข้ามา พูดล้อเลียนว่า: "วิชาพรางตัวเก่งขนาดนี้ แต่กลับใช้หลอกคน เจ้าเป็นมือสังหารที่ประหลาดที่สุดที่ข้าเคยเห็น"

หญิงสาวที่ชื่อ 'ถงถง' เห็นคนมา จึงเบะปากน้อยๆ: "ข้าจะทำยังไงได้ล่ะ องค์กรไม่ให้งานข้ามานานแล้ว ถ้าไม่หาเงินเพิ่ม เดี๋ยวก็แทบไม่มีข้าวกิน"

ชายชุดดำส่ายหัวยิ้มๆ "เจ้ายังกล้ามาบ่นอีก สองภารกิจที่แล้วล้มเหลวหมด องค์กรก็ต้องให้เวลาเจ้าฝึกฝนบ้างสิ"

ถงถงทำหน้าจนใจ "เป้าหมายพวกนั้นดูไม่เหมือนคนเลวเลย ใจไม่กล้าลงมือ"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สายตาของชายชุดดำเคร่งเครียดขึ้น พูดอย่างจริงจังว่า: "จำไว้ พวกเราเป็นมือสังหาร ไม่ใช่นักบุญ ใครก็ตามที่ถูกระบุในใบสั่งให้ฆ่า ต้องฆ่าให้ตาย"

" ข้าเข้าใจแล้ว"

ถงถงพยักหน้าอย่างจริงจัง

"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น องค์กรจะให้โอกาสเจ้าอีกครั้ง" ชายชุดดำพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "หากล้มเหลวอีกครั้ง เจ้าจะไม่ได้เป็นสมาชิกของสำนักเลือดเงาอีกต่อไป"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตางามของถงถงเป็นประกาย เธอถามด้วยท่าทางตื่นเต้น "ภารกิจอะไรคะ? ยากง่ายแค่ไหน?"

"ก็พอไหว สถานที่อยู่ในเมือง เป้าหมายมีพลังแค่ระดับต้นของขั้นหลุนไห่" ชายวัยกลางคนพูดเรียบๆ "นี่เป็นข้อมูล เจ้าดูเองก็แล้วกัน"

พูดจบ เขาก็หยิบกระดาษหนังวัวแผ่นหนึ่งส่งให้

ถงถงรับใบภารกิจมา ดวงตางามมองข้อมูลบนนั้น

เป้าหมาย: เย่หยาง

อายุ: 19 ปี

พลัง: นักรบขั้นสาม ระดับหลุนไห่

วิญญาณอาวุธ: วิญญาณอาวุธพิเศษชนิดหนึ่ง มีพลังยิงระยะไกลที่ทรงพลัง

สัตว์เลี้ยง: สัตว์ประหลาด จิ้งจอกกลายพันธุ์หนึ่งตัว

สถานะ: สกุลรองตระกูลเย่ เมืองชิงหยุน

แหล่งที่พบล่าสุด: จวนสกุลเย่ในเมืองหลวง เตรียมเข้าร่วมการแข่งขันของตระกูล

ค่าหัว: หนึ่งหมื่นตำลึง

ข้อมูลบนนั้นละเอียดมาก แม้แต่เรื่องราวต่างๆ ของเย่หยางในเมืองชิงหยุนก็ถูกระบุไว้ ในใบภารกิจยังมีภาพวาดตัวตนของเขาแนบมาด้วย

จะเห็นได้ว่า เมื่อสำนักเลือดเงารับงานสังหารจากตระกูลหาน ก็ได้เริ่มค้นหาข้อมูลอย่างละเอียดในทันที

จนกระทั่งคืนนี้ จึงได้ออกคำสั่งสังหารอย่างเป็นทางการ!

"เอ๊ะ? คนนี้ดูคุ้นตามาก..."

มองภาพวาดของเย่หยาง ดวงตางามของถงถงฉายแววสงสัย ในหัวนึกถึงเย่หยางที่เพิ่งเข้ามาซื้อหน้ากากในร้าน

เป็นเขานี่เอง!

พอนึกออก ใบหน้างามของถงถงก็ชะงักไป

น่าโมโห ทำไมไม่แจกภารกิจเร็วกว่านี้ เป้าหมายที่มาถึงมือแล้วก็หลุดลอยไป!

เธอรู้สึกโกรธขึ้นมาในใจทันที

"จวนสกุลเย่มีการ์ดแน่นหนา มีผู้แข็งแกร่งมากมาย เจ้าอย่าได้แอบเข้าไปเชียว รอให้เป้าหมายออกมาข้างนอกแล้วค่อยลงมือสังหารจะดีกว่า"

ชายชุดดำเตือน "จำไว้ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเจ้า"

"อืม ข้าเข้าใจแล้ว"

ถงถงแสดงสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย พยักหน้า

หลังมอบภารกิจเสร็จ ชายชุดดำก็ไม่อยู่ต่อ หมุนตัวจากไปด้วยใบหน้าเย็นชา

"ฮิๆ พอดีเลย ไอ้หนูตระกูลเย่คนนั้นออกมาเดินเล่นข้างนอกคืนนี้พอดี"

ริมฝีปากแดงของถงถงยกยิ้มเจ้าเล่ห์

คนอื่นอาจไม่รู้การปลอมตัวของเย่หยาง แต่หน้ากากนั้นเป็นฝีมือของเธอเอง การค้นหาตัวเขาจึงไม่ใช่เรื่องยาก

จากนั้น เมื่อถงถงเดินออกจากร้านขายของชำ เธอก็กลับมาในร่างของยายแก่อีกครั้ง

มือถือไม้เท้า ร่างค่อมๆ เดินช้าๆ ไป มองไม่ออกเลยว่าตัวตนที่แท้จริงของเธอคือสาวน้อยวัยแรกรุ่นที่งดงาม!