บทที่ 43 ลิงแขนยาวที่วิวัฒนาการล้มเหลว

บทที่ 43 ลิงแขนยาวที่วิวัฒนาการล้มเหลว

กลับมาพักผ่อนที่ห้อง วันรุ่งขึ้น เย่เชียนซิงตื่นแต่เช้าตรงไปที่สมาคมผู้ฝึก มาถึงพอดีเวลา

เมื่อเข้าห้องสอบ เย่เชียนซิงก็ดึงดูดสายตาทุกคนทันที เพราะเขาดูแปลกแยกเกินไป ในห้องสอบใหญ่แห่งนี้ เกือบทั้งหมดเป็นคนวัยกลางคนอายุสี่สิบปีขึ้นไป มีแต่เขาคนเดียวที่ดูอายุน้อย

"เอ่อ ผู้เข้าสอบท่านนี้ คุณเข้าห้องสอบผิดหรือเปล่า? ที่นี่เป็นห้องสอบผู้ฝึกระดับกลางนะ"

ลุงคนหนึ่งที่ดูเหมือนกรรมการคุมสอบเดินมาพูดกับเย่เชียนซิง

"ไม่ผิดครับ ผมมาสอบระดับกลาง" พูดพลางยื่นบัตรประจำตัวผู้เข้าสอบให้ลุงกรรมการ

หลังตรวจสอบแล้ว ลุงกรรมการยืนยันว่าบัตรเป็นของจริง แต่มองเย่เชียนซิงด้วยสายตางุนงงมากขึ้น อายุน้อยขนาดนี้มาสอบผู้ฝึกระดับกลาง นี่มีความสามารถจริงหรือมาเล่นๆ กันแน่?

แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เมื่อบัตรประจำตัวผู้เข้าสอบเป็นของจริง เด็กหนุ่มตรงหน้าก็มีสิทธิ์เข้าสอบ

หลังจากหาที่นั่งของตัวเองเจอ ผู้เข้าสอบคนอื่นๆ ก็ยังจ้องมองเขาอยู่ เย่เชียนซิงไม่สนใจ ทำเหมือนคนรอบข้างไม่มีตัวตน

ผ่านไปครู่หนึ่ง เมื่อใกล้เวลาสอบ ชายชราผมขาวอายุหกสิบกว่าปีเดินเข้ามา คงเป็นประธานกรรมการสอบระดับกลางครั้งนี้

"เอ๊ะ? นั่นไม่ใช่ศาสตราจารย์ตงฟางหรอกเหรอ? ครั้งนี้เขามาดูแลการสอบระดับกลางด้วยเหรอ"

เมื่อเห็นศาสตราจารย์ชรา ในห้องสอบก็เกิดเสียงฮือฮา ดูเหมือนศาสตราจารย์ตงฟางที่พวกเขาเรียกจะมีชื่อเสียงในวงการผู้ฝึกของเมืองเจียงหนาน

แต่เย่เชียนซิงไม่รู้จัก ซึ่งก็ปกติ ในแง่ความรู้เกี่ยวกับวงการผู้ฝึก เขายังรู้น้อยกว่าคนนอกอย่างซูถีล่าและคนอื่นๆ เสียอีก

"แค่กๆ สวัสดีผู้เข้าสอบทุกท่าน การสอบระดับกลางครั้งนี้ผมเป็นผู้ดูแล โจทย์ค่อนข้างยาก คือการช่วยชีวิตสัตว์ที่วิวัฒนาการล้มเหลว ถ้าสามารถช่วยให้มันวิวัฒนาการสำเร็จได้ก็จะยิ่งดี"

พูดจบ เจ้าหน้าที่หลายคนก็ขนกรงเหล็กเข้ามา

ในกรงเหล็กเป็นรูปปั้นหิน ดูเหมือนจะเป็นรูปปั้นลิงแขนยาว แขนทั้งสองข้างยาวกว่าขา

"นี่... ศาสตราจารย์คะ ทำไมเอารูปปั้นหินมาล่ะคะ? ไม่ใช่บอกว่าจะให้ช่วยชีวิตสัตว์ที่วิวัฒนาการผิดพลาดหรอกเหรอ?"

ผู้เข้าสอบคนหนึ่งถาม ผู้เข้าสอบคนอื่นแม้ไม่ได้ถาม แต่ก็เห็นได้ชัดว่างุนงงมาก ในสายตาพวกเขา นี่เป็นแค่รูปปั้นหินธรรมดา

แต่ในสายตาของเย่เชียนซิงกลับต่างออกไป

สัตว์เลี้ยงวิเศษ: ลิงแขนยาว (มีสายเลือดลิงพระราม, ยังไม่ได้ถูกกระตุ้น)

ธาตุ: หิน

การประเมิน: สามดาว (ประเภทเติบโต)

ระดับ: F8

เงื่อนไขการเลื่อนขั้น: ...

เส้นทางวิวัฒนาการ: ...

สถานะปัจจุบัน: วิวัฒนาการล้มเหลว, ใกล้ตาย

นี่เป็นสัตว์เลี้ยงวิเศษที่วิวัฒนาการล้มเหลว

ศาสตราจารย์ชรามองดูทุกคนที่สีหน้างุนงง ในดวงตาฉายแววผิดหวัง ถ้าแค่มองยังมองไม่ออก จะพูดถึงการช่วยชีวิตได้อย่างไร?

ในขณะที่ศาสตราจารย์ชรากำลังจะเอ่ยปากอธิบาย เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในห้องสอบ

"ถ้าผมดูไม่ผิด รูปปั้นหินนี้น่าจะเป็นลิงแขนยาว แต่เพราะวิวัฒนาการล้มเหลว ทั้งร่างจึงกลายเป็นหิน"

ทุกคนหันไปมองต้นเสียงโดยอัตโนมัติ เมื่อเห็นว่าคนพูดเป็นเด็กหนุ่มคนนั้น พวกเขาก็แสดงสีหน้าประหลาดใจ

ดวงตาที่เคยผิดหวังของศาสตราจารย์ชราตอนนี้ฉายแววตื่นเต้น โดยเฉพาะเมื่อเห็นว่าคนพูดเป็นคนหนุ่ม นอกจากตื่นเต้นแล้วยังรู้สึกสนใจด้วย

"ถูกต้อง ลิงแขนยาวตัวนี้แต่เดิมเป็นแค่สัตว์เลี้ยงวิเศษระดับ F คุณภาพก็ไม่สูง ต่อมาผู้ฝึกคนหนึ่งของเราอยากยกระดับคุณภาพให้มัน จึงให้มันกินเม็ดวิญญาณของปีศาจธาตุหิน อาจเพราะการดำเนินการไม่ถูกต้อง สุดท้ายจึงกลายเป็นแบบนี้"

ศาสตราจารย์ชราอธิบาย ตรงกับที่เย่เชียนซิงคาดเดาไว้พอดี

"เนื้อหาการสอบครั้งนี้คือการช่วยชีวิตลิงแขนยาวตัวนี้ พวกคุณมีเวลาหนึ่งชั่วโมงในการคิด ผู้เข้าสอบที่ช่วยชีวิตลิงแขนยาวตัวนี้ได้สำเร็จถือว่าผ่าน แต่ทุกคนมีโอกาสแค่ครั้งเดียว ดังนั้นต้องคิดให้ดี"

ความหมายของศาสตราจารย์ชราเข้าใจง่าย นั่นคือการสอบระดับกลางครั้งนี้จะมีคนผ่านได้มากสุดแค่คนเดียว ดังนั้นพวกเขาไม่เพียงต้องคิดหาวิธี แต่ต้องคิดให้เร็วด้วย ไม่อย่างนั้นถ้าถูกคนอื่นชิงไปก่อนก็จบเลย

แต่มีโอกาสแค่ครั้งเดียว พวกเขาจึงต้องคิดอย่างรอบคอบ

เมื่อศาสตราจารย์ชราหยิบหนังสือออกมาเพื่อฆ่าเวลา เย่เชียนซิงก็พูดขึ้น

"ขอหม้อใหญ่สักใบครับ"

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เชียนซิง ศาสตราจารย์ชราอึ้งไป เพราะเพิ่งผ่านไปไม่ถึงนาที ในความคิดของเขา ต่อให้มีผู้เข้าสอบที่รู้วิธี ก็ไม่น่าจะเร็วขนาดนี้

"เธอมีวิธีงั้นเหรอ?" ศาสตราจารย์ชราถาม

"ครับ แต่ตอนนี้ผมต้องการหม้อใบหนึ่ง หม้อใหญ่ที่ใส่ลิงแขนยาวตัวนี้ได้พอดี" เย่เชียนซิงพยักหน้าพูด

ศาสตราจารย์ชรามองเย่เชียนซิงอย่างสงสัย แต่ก็ต้องพยายามตอบสนองความต้องการของผู้เข้าสอบ จึงพยักหน้าให้เจ้าหน้าที่ ไม่นานเจ้าหน้าที่ก็ยกหม้อใหญ่เข้ามา

เย่เชียนซิงเติมน้ำลงในหม้อ แล้วจุดไฟแรง วางหม้อลงไป

สิบกว่านาทีผ่านไป น้ำในหม้อเริ่มเดือด เย่เชียนซิงพูดอีกครั้ง

"ขอเลือดวิเศษของสัตว์เลี้ยงวิเศษหรือปีศาจตระกูลลิงระดับ E ขึ้นไปหนึ่งขวด ต้นเงินทองสิบดอก และเกล็ดของตัวนิ่มกลายพันธุ์หนึ่งชุดครับ"

"ของพวกนี้ล้วนมีค่ามาก เธอมั่นใจแค่ไหน?" ศาสตราจารย์ชราขมวดคิ้วถาม เขาถือเป็นปรมาจารย์ในวงการผู้ฝึก สำหรับการช่วยชีวิตลิงแขนยาวตัวนี้เขามีวิธี แต่ไม่จำเป็นต้องใช้ของที่เย่เชียนซิงขอเลย

"มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ และที่ผมต้องการของพวกนี้ ไม่ใช่แค่เพื่อช่วยชีวิตลิงแขนยาว แต่เพื่อให้มันกลายพันธุ์และวิวัฒนาการด้วย" เย่เชียนซิงกล่าว

วิธีเหล่านี้ล้วนได้มาจากระบบ เขาจึงมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์

"กลายพันธุ์? วิวัฒนาการ?" ศาสตราจารย์ชราตกใจ

เขามั่นใจว่าช่วยชีวิตลิงแขนยาวได้ แต่ผลที่ตามมาคือมันจะไม่สามารถเป็นสัตว์เลี้ยงวิเศษได้อีก แต่ฟังจากที่คนหนุ่มพูด เขาไม่เพียงช่วยชีวิตลิงแขนยาวได้ แต่ยังทำให้มันกลายพันธุ์และวิวัฒนาการได้ด้วย

แต่เป็นไปได้อย่างไร?

ดูเหมือนจะเห็นความสงสัยของศาสตราจารย์ชรา เย่เชียนซิงจึงพูดอีกครั้ง

"อย่างมากถ้าล้มเหลว ค่าวัสดุทั้งหมดผมจ่ายเอง"

วิธีที่ระบบบอกมา เย่เชียนซิงเชื่อมั่นมาก จึงกล้าพูดแบบนี้

เมื่อเย่เชียนซิงพูดถึงขนาดนี้ ศาสตราจารย์ชราก็เริ่มเชื่อบ้าง

"ดี ฉันจะเชื่อเธอสักครั้ง ไปเตรียมของมา"

ไม่นาน เจ้าหน้าที่ก็นำของที่เย่เชียนซิงขอมาให้

เย่เชียนซิงโยนต้นเงินทองสิบดอกและเกล็ดตัวนิ่มกลายพันธุ์ลงในน้ำเดือด จากนั้นก็วางลิงแขนยาวที่กลายเป็นหินลงไป แล้วเริ่มรอ