ตอนที่แล้วบทที่ 3 เสิ่นชิว
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 5 การเฝ้าระวัง

บทที่ 4 คืนแห่งการเปลี่ยนแปลง


บทที่ 4 คืนแห่งการเปลี่ยนแปลง

"โธ่... อย่าโทษฉันเลยนะ! ทุกครั้งที่เห็นนายหล่อเหลามีเสน่ห์แบบนี้ ฉันก็ตื่นเต้นจนหยุดไม่ได้!"

จ้าวอู๋ฉางเดินเข้ามานั่งตรงข้ามเสิ่นชิว พลางยิ้มแย้มพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน

เสิ่นชิวดูเหมือนจะชินกับท่าทางแบบนี้ของจ้าวอู๋ฉางไปแล้ว เขาเมินเฉยต่ออีกฝ่าย และยังคงจิบกาแฟอย่างสงบนิ่ง

เมื่อเห็นเสิ่นชิวไม่ตอบสนอง จ้าวอู๋ฉางก็ไม่ได้เซ้าซี้ต่อ เขาเปลี่ยนเรื่องถามทันที

"ช่วงนี้ทำอะไรอยู่?"

"หางาน" เสิ่นชิวตอบกลับอย่างเรียบง่ายโดยไม่แม้แต่จะเงยหน้ามอง

"โอ้~ แปลกใจจริงๆ นายหางานเนี่ยนะ? หรือว่าวันนี้พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันตก?"

"เรื่องของฉันสิ!"

"ทำงานได้เงินไม่กี่เหรียญเอง เข้าร่วมกิจกรรมสุดขั้วสองสามครั้งแล้วหาเงินจากสปอนเซอร์ไม่ดีกว่าเหรอ? เงินเป็นกอบเป็นกำก็หล่นมาถึงมือเราเองนั่นแหละ"

จ้าวอู๋ฉางพูดพลางหัวเราะพลาง

เสิ่นชิวเงยหน้าขึ้น จ้องเข้าไปในดวงตาของจ้าวอู๋ฉาง และตอบกลับอย่างเยือกเย็นว่า

"นายคิดว่าตอนนี้ยังจะมีสปอนเซอร์เหลืออยู่ไหม?"

จ้าวอู๋ฉางชะงัก สีหน้าดูสะท้อนใจ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

"ก็นั่นแหละ... นายพูดถูก ทุกวันมีแต่คนตาย สปอนเซอร์ก็กลัวจนหนีไปหมด แถมกระแสสังคมยังโจมตีเราอีก เรื่องนี้มันยากจริงๆ"

เสิ่นชิวไม่สนใจจะต่อบทสนทนา เขาเปลี่ยนเรื่องถามว่า

"จะกินอะไร?"

"อะไรก็ได้ที่นายสั่ง ฉันชอบหมด"

จ้าวอู๋ฉางประสานมือเท้าคาง มองเสิ่นชิวด้วยสายตาแสนหวานจนเกินจะทน

คิ้วของเสิ่นชิวแทบจะขมวดเป็นปม เขาคงจะสาดกาแฟใส่ไปแล้ว ถ้าจ้าวอู๋ฉางไม่ใช่เพื่อนร่วมทางที่ยังเหลือรอดอยู่ไม่กี่คน

"ฮ่าๆ!"

จ้าวอู๋ฉางหัวเราะลั่นเมื่อเห็นสีหน้าขมวดคิ้วของเสิ่นชิว

เสิ่นชิวถลึงตาใส่จนอีกฝ่ายรีบกลืนเสียงหัวเราะลงคอ ก่อนจะกระแอมพลางพูดว่า

"งั้นเอาเซ็ตข้าวไก่ย่างก็แล้วกัน"

เสิ่นชิวหันไปสั่งกับพนักงานที่ยืนอยู่ไม่ไกล

"เซ็ตข้าวไก่ย่างสองที่"

"ได้ค่ะ"

ไม่นานนัก อาหารร้อนๆ ก็ถูกนำมาเสิร์ฟ

ทั้งสองเริ่มกินอาหารกันอย่างเงียบๆ แต่เมื่อกินไปได้ครึ่งหนึ่ง เสิ่นชิวก็วางช้อนลง

"ว่ามาเถอะ มาหาฉันเพราะเรื่องอะไร?"

จ้าวอู๋ฉางหยุดกินทันทีเมื่อได้ยินคำถาม เขารีบพูดอย่างจริงจัง

"ที่จริง ฉันมีเรื่องสำคัญจะมาบอก"

"พูดมา" เสิ่นชิวเอ่ยสั้นๆ

"เพราะกระแสสังคมกับนโยบายต่างๆ สปอนเซอร์ในเขตพันธมิตรแดงแทบจะหายไปหมด กิจกรรมสุดขั้วก็โดนยกเลิกเกือบหมดแล้ว แต่ไม่ต้องห่วง ฉันได้ยินว่าที่พันธมิตรน้ำเงินมีบรรดาเศรษฐีใหญ่กำลังจะจัดกิจกรรมสุดขั้วในเขตพันธมิตรเทา พวกเราสามารถสมัครเข้าร่วมได้ ถ้าได้สปอนเซอร์จากงานนี้ ค่าตอบแทนต้องมหาศาลแน่นอน! เห็นไหม ฉันคิดถึงนายก่อนใครเลยนะ!"

จ้าวอู๋ฉางพูดอย่างตื่นเต้น

เสิ่นชิวฟังจนจบ แต่กลับแสดงสีหน้าเงียบขรึมกว่าเดิม

"คิดอะไรอยู่? ทำไมนิ่งเงียบไปล่ะ?"

จ้าวอู๋ฉางโบกมือผ่านหน้าของเสิ่นชิวเพื่อเรียกสติ

"ไว้ค่อยคุยเรื่องนี้อีกที" เสิ่นชิวตอบสั้นๆ แต่ไม่ได้ให้คำตอบว่าจะตกลงหรือไม่

จ้าวอู๋ฉางรู้สึกแปลกใจกับคำตอบนี้ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมาก เพราะรู้นิสัยของเสิ่นชิวดี

หลังจากนั้น ทั้งสองคนก็เงียบ ก้มหน้ากินอาหารต่อจนหมด

"อิ่มแล้ว! ฉันต้องไปแล้วล่ะ"

จ้าวอู๋ฉางดูนาฬิกาก่อนพูดอย่างอารมณ์ดี

"อืม" เสิ่นชิวตอบกลับอย่างเฉยเมย

"ว่าแต่นายยังมีเงินอยู่ไหม? ขอแบ่งให้ฉันหน่อยนะ นายก็รู้ว่าช่วงนี้สปอนเซอร์หายหมด ไม่มีรายได้เลย"

จ้าวอู๋ฉางพูดพลางหัวเราะ

เสิ่นชิวหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมา เปิดดูเงินที่มีอยู่ประมาณ 20 ใบละ 100 เขาหยิบออกมา 10 ใบแล้วยื่นให้จ้าวอู๋ฉาง

"เอาไป ใช้ประหยัดหน่อยนะ ฉันเองก็ไม่ได้มีเงินมากนัก"

"ฮ่าๆ นายใจกว้างจริงๆ ฉันไปก่อนล่ะ! ถ้าข้อมูลยืนยันมา ฉันจะโทรบอกนาย"

จ้าวอู๋ฉางรับเงินแล้วลุกขึ้น โบกมือลาและเดินจากไปอย่างสบายใจ

เสิ่นชิวนั่งอยู่ในร้านอาหาร มองภาพถนนที่เต็มไปด้วยผู้คนผ่านกระจกใสอย่างเหม่อลอย

ไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน เสียงหนึ่งก็ปลุกเขาจากความคิด

"ขอโทษครับคุณผู้ชาย เรากำลังจะปิดร้านแล้วครับ"

ผู้จัดการร้านอาหารในชุดสูทสีดำ ผมเรียบแปล้ ยืนอยู่ข้างโต๊ะเขาพร้อมรอยยิ้ม

เสิ่นชิวรู้สึกตัวอีกครั้งถึงได้สังเกตว่าฟ้ามืดลงแล้ว ผู้คนบนถนนเบาบางลงมาก เขาเหลือบมองนาฬิกาบนมือถือ พบว่าเวลาล่วงเลยไปถึงสี่ทุ่มแล้ว จึงลุกขึ้นจากโต๊ะ

ขณะเดินออกจากร้านอาหารเฟิงเย่ เสียงกระดิ่งประตูดังกรุ๊งกริ๊งเบาๆ ตามหลัง

ค่ำคืนในห้องพัก

เสิ่นชิวนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ จดจ่ออยู่กับเกม Death Battle Royale อย่างเต็มที่

เสียงปืนดังสนั่น บ่งบอกถึงความดุเดือดของการต่อสู้ในเกม ศัตรูคนแล้วคนเล่าถูกเขาสังหารจนคะแนนนำห่างผู้เล่นอันดับสองไปไกล

ในหน้าจอแชทสาธารณะของเกม ข้อความจำนวนมากถูกส่งเข้ามาไม่หยุด

"ผู้เล่นอันดับหนึ่งนี่แฮกเกมแน่ๆ"

"โธ่เว้ย! แค่เดินเข้าใกล้ก็โดนยิงตายแล้ว"

เสียงเข็มนาฬิกาดังก้องในห้อง เข็มสั้น เข็มยาว และเข็มวินาทีเคลื่อนตัวเข้าใกล้ตำแหน่งเดียวกันอย่างช้าๆ

เมื่อเข็มทั้งหมดชี้ตรงเลข 12 พร้อมกัน...

ไฟในห้องสว่างวูบวาบครั้งหนึ่ง

เสิ่นชิวขมวดคิ้ว รู้สึกถึงบางอย่างผิดปกติ

จากนั้น เสียงบางอย่างก็ดังมาจากเพดาน

"อ๊า~"

เขาเงยหน้าขึ้นมองเพดาน เสียงไม้ดังลั่นและเคลื่อนไหวครืดคราดตามมาพร้อมเสียงเบาๆ

"ไม่เอานะ! ได้โปรด... ไม่เอา!"

"เฮ้อ... น่าสงสารจริงๆ" เสิ่นชิวถอนหายใจยาว

ชั้นบนมักจะทำเสียงดังในยามค่ำคืนแบบนี้เสมอ เขาคิดพร้อมส่ายหัวเล็กน้อย

เมื่อหันกลับไปมองหน้าจอคอมพิวเตอร์อีกครั้ง ทันใดนั้น บนจอก็ปรากฏหัวกะโหลกสีแดงสด ยิ้มแสยะอย่างน่ากลัว

เสิ่นชิวสะดุ้งเฮือก กล้ามเนื้อตึงเครียดทันที ดวงตาของเขาจ้องมองภาพตรงหน้าอย่างไม่วางตา

หัวกะโหลกสีแดงค่อยๆ จางลงกลายเป็นภาพโปร่งใส ด้านล่างมีข้อความสีแดงสดปรากฏขึ้น

"คืนแห่งการเปลี่ยนแปลง นับถอยหลัง 23:59:32"

เสิ่นชิวมองข้อความนั้นด้วยสายตาตึงเครียด เขาสลับมองข้อความแชทในเกม ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างโกลาหล

"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? นี่มันเอฟเฟกต์ในเกมเหรอ? ฉันเกือบหัวใจวาย!"

"ที่นี่ก็เหมือนกัน!"

"แม่งเอ๊ย! โทรศัพท์ฉันก็มีหัวกะโหลกแดงนี่โผล่มา มันไวรัสใช่ไหม!?"

เสิ่นชิวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู พบว่าบนหน้าจอก็มีสัญลักษณ์หัวกะโหลกสีแดงเดียวกัน พร้อมข้อความนับถอยหลังเช่นกัน

เขาลองเปิดโปรแกรมแอนตี้ไวรัส แต่ไม่มีผลใดๆ

หัวกะโหลกนี้ไม่ได้รบกวนการทำงานของเครื่อง แค่ติดอยู่บนหน้าจอเหมือนรอยเปื้อนที่ไม่สามารถลบได้

เสิ่นชิวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะออกจากเกมและเปิดเบราว์เซอร์ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับสัญลักษณ์ประหลาดนี้

ผลลัพธ์ที่ได้คือเว็บไซต์ต่างๆ เต็มไปด้วยกระแสพูดคุยถึงหัวกะโหลกสีแดงที่โผล่มาพร้อมข้อความนับถอยหลัง...

..........

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด