บทที่ 380 มหาภัยเทพมาร [ตอนรวม]

บทที่ 380 มหาภัยเทพมาร [ตอนรวม]

เมื่อได้ยินเทพมารกู่ซานพูดเช่นนั้น เยวี่ยหลิงเอี้ยนและหญิงงามนกยูงต่างตั้งใจฟังอย่างเต็มที่

"มารในราชอาณาจักรต้าหลี่ นี่จะไม่ใช่..."

"เหตุการณ์เมื่อหลายพันปีก่อนกำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้งหรือ?" หญิงงามนกยูงถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"ถูกต้อง เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับโลกเบื้องบนของมารในต้าหลี่ - โลกเซวี่ยหวาน" เทพมารกู่ซานพยักหน้าเบาๆ

"และครั้งนี้สถานการณ์เร่งด่วน อาจจะมาเร็วกว่าที่คิด เผ่าของเราต้องเตรียมพร้อมแต่เนิ่นๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกลากเข้าไปเกี่ยวข้อง"

"ท่านเยวี่ยหลิง แม้ท่านจะมีปัญหากับเผ่าเหยี่ยวลมแยก แต่เรื่องนี้เกี่ยวกับความปลอดภัยของเผ่ามาร ต้องวางความขัดแย้งส่วนตัวไว้ก่อน ร่วมมือกันต่อต้านศัตรูภายนอก"

"ต้าเฮยเทียนเด็กนั่นโดนท่านสั่งสอนไปแล้ว ก็ถือว่าหายแค้นกันไป ท่านคงหายโกรธแล้วกระมัง"

เยวี่ยหลิงเอี้ยนได้ยินแล้วครุ่นคิดครู่ใหญ่ "ท่านกู่ซานวางใจได้ ในยามคับขัน ข้าย่อมแยกแยะได้ว่าอะไรสำคัญกว่ากัน"

จากนั้น เทพมารกู่ซานก็เล่าความลับที่ซ่อนอยู่ให้ทั้งสองฟัง...

อีกด้านหนึ่ง บนลานหยกขาว

ในระหว่างการดื่มและแลกถ้วย มารใหญ่กว่าสิบตนที่นั่งโต๊ะเดียวกับชิ่นหมิงต่างนำของล้ำค่าออกมาแลกเปลี่ยนกัน

ผู้ที่ได้นั่งแถวหน้านั้นล้วนเป็นมารใหญ่แห่งเขตภูเขาร้องสัตว์ อายุยืนยาว มีชีวิตอยู่มานานนับปี สะสมทรัพย์สมบัติมามากมาย ย่อมมีของดีไม่น้อย

"เมื่อข้าเป็นคนเสนอ ก็ขอเริ่มจากข้าก่อน" ผู้อาวุโสหยางเจี้ยวแห่งเผ่ากวาง ลูบเคราพลางยิ้ม ในมือปรากฏเขากวางคู่หนึ่งสีทองแดง

"สิ่งนี้คือเขากวางตะวันแดงที่หลุดจากร่างข้าเมื่อหลายปีก่อน นับเป็นวัตถุดิบวิเศษขั้นสามชั้นสูง"

"ไม่ทราบว่าท่านผู้ใดสนใจสิ่งนี้บ้าง?"

หนูกินสวรรค์เห็นแล้วอดพูดไม่ได้: "พี่หยางเจี้ยวเฒ่า เจ้านี่ใจกล้าจริงๆ ถึงกับเอาชิ้นส่วนร่างกายตัวเองมาขาย"

"ฮ่าๆ! สิ่งนี้สำหรับข้าไร้ประโยชน์แล้ว แต่สำหรับท่านผู้อื่น อาจมีประโยชน์มากก็ได้" หยางเจี้ยวอธิบายเบาๆ

สายตาชิ่นหมิงจ้องมองเขากวางคู่ที่เปล่งรัศมีแดงในมือหยางเจี้ยว ดวงตาเป็นประกาย เพียงมองดูก็รู้สึกได้ถึงพลังวิเศษที่แผ่ออกมาอย่างไม่ธรรมดา

เมื่อเห็นเขากวางตะวันแดงขั้นสามชั้นสูงคู่นี้ ในสมองเขาพลันนึกถึงสูตรการกลั่นสุราวิเศษชื่อ 'น้ำค้างหยก' จากตำรา 'วิชาเซียนสุรา'

หนึ่งในวัตถุดิบวิเศษที่ต้องใช้คือเขากวางระดับสูงที่มีอายุเกินแปดร้อยปี

ชิ่นหมิงมองดูชายแก่หยางเจี้ยว คงมีอายุไม่ต่ำกว่าพันปี พลังยาในเขากวางนี้คงมีแต่มากกว่าน้อย

"ท่านหยางเจี้ยว สิ่งนี้ข้าสนใจมาก ท่านต้องการแลกกับสิ่งใด?" ชิ่นหมิงถามทันที

ในตอนนี้ ราชามารเสือดาวสี่ตาขั้นปลายที่นั่งข้างๆ ดูเหมือนจะสนใจเขากวางตะวันแดงคู่นี้มากเช่นกัน จึงเอ่ยถาม: "หยางเจี้ยวเฒ่า ข้าก็สนใจจะแลกเปลี่ยน ท่านบอกเงื่อนไขมาเถิด"

"ข้าก็ขอร่วมด้วยคน ฮ่าๆ!" ราชามารช้างทองคำหัวเราะ ท่าทางสนใจอย่างยิ่ง

หนูกินสวรรค์เห็นเขากวางในมือหยางเจี้ยวเป็นที่ต้องการถึงเพียงนี้ ก็อึ้งไป ส่งเสียงประหลาดใจ: "ข้าว่าแล้ว หยางเจี้ยวเฒ่า ไม่น่าเชื่อเลยนะ? เขาห่วยๆ บนหัวเจ้ากลับมีค่าถึงเพียงนี้"

"แน่นอนอยู่แล้ว" หยางเจี้ยวเชิดหน้าพูดอย่างภาคภูมิ "เขากวางตะวันแดงของข้านี้ พันปีจึงจะหลุดออกมาครั้งหนึ่ง เป็นการรวมพลังแก่นแท้ทั้งหมดของเผ่ากวางเรา"

"ใช้ปรุงยาเพิ่มพลังเลือดขั้นสูง หรือใช้หลอมอาวุธก็ล้วนเป็นของชั้นเยี่ยม"

"นอกจากนี้ยังมีประโยชน์อื่นๆ อีกมาก"

"หากอยู่ในหมู่มนุษย์ แม้แต่ผู้เฒ่าขั้นวิญญาณแท้ก็ต้องแย่งชิงกัน"

"เฮ้ๆ! ถ้าเอาไปแช่สุรา สำหรับเรื่องนั้น...ยิ่งมีประสิทธิภาพมหาศาลที่ไม่ต้องพูดถึง"

"หนูกินสวรรค์ เจ้าจะลองดูไหม?"

หยางเจี้ยวพูดจบก็ส่งสายตามีเลศนัยให้มัน

หนูกินสวรรค์ได้ยินแล้วแสดงท่าทีดูถูก "เฮอะ! ท่านผู้ยิ่งใหญ่อย่างข้าไม่สนใจของพรรค์นี้หรอก"

"เมื่อท่านทั้งสามสนใจเขากวางตะวันแดงขั้นสามชั้นสูงของข้า ก็เชิญเสนอสิ่งที่จะแลกเปลี่ยนมา ข้าจะพิจารณาดู" หยางเจี้ยวหยอกเย้าหนูกินสวรรค์แล้วก็หันไปพูดกับทุกคน

ราชามารช้างทองคำหยิบผลึกสีม่วงทองออกมา "สิ่งนี้คือหยกลายม่วงขั้นสามชั้นสูง ข้าขอใช้มันแลกเปลี่ยน"

"ข้ามีผลฟ่านซุ่ยขั้นสามชั้นสูงหนึ่งผล สามารถแลกได้" ราชามารเสือดาวสี่ตาพูดเรียบๆ ดูเหมือนมั่นใจในสิ่งที่ตนเสนอมาก คิดว่าชนะแน่แล้ว

และเป็นอย่างที่คิด

เมื่อผลไม้วิเศษนี้ปรากฏ ทำให้เหล่ามารที่นั่งอยู่ต่างอุทานชื่นชม

"เป็นผลฟ่านซุ่ย! เสือเฒ่าช่างซ่อนของดีไว้จริงๆ!"

"ท่านยังมีผลฟ่านซุ่ยเหลืออีกไหม?"

"ท่านเสือ ข้ามีอาวุธวิเศษขั้นสามชั้นกลางอยู่หนึ่งชิ้น จะแลกกับท่านไหม?"

"ข้ามีน้ำค้างหอมสิบหยด เป็นของวิเศษขั้นสามชั้นสูงเช่นกัน จะแลกได้ไหม?"

ที่โต๊ะ มีราชามารหลายตนเสนอราคา แต่เสือดาวสี่ตากลับไม่สนใจ เพียงพูดเรียบๆ ว่า:

"ข้าต้องการเพียงเขากวางตะวันแดงของท่านหยางเจี้ยวเท่านั้น ของอื่นไม่แลก"

เหล่ามารเห็นเช่นนั้นก็ได้แต่ล้มเลิกความตั้งใจ

ต่อมาก็ถึงคิวชิ่นหมิงแสดงสิ่งที่จะแลกเปลี่ยน

เขาค่อยๆ หยิบขวดหยกออกมา เปิดฝา เทยาเม็ดที่แผ่พลังยาน่าตกใจออกมาหนึ่งเม็ด

เมื่อยาเม็ดนี้ปรากฏ ทำให้สายตาของราชามารทั้งหมดที่นั่งอยู่หันมาจับจ้องที่มือชิ่นหมิง ไม่อาจละสายตาไปได้

"กลิ่นอายเข้มข้นนี้ คงจะเป็น..."

"ยาราชาสัตว์!"

"ท่านเสือ ท่านรู้จักยานี้หรือ?" ราชามารตนข้างๆ เห็นท่าทีตกใจของเขาจึงถามขึ้น

เสือดาวสี่ตาพยักหน้าพูด: "ตอนข้ายังหนุ่ม เคยท่องเที่ยวในดินแดนมนุษย์อยู่ช่วงหนึ่ง เคยมีโอกาสได้เห็นยานี้หนึ่งครั้ง ในฐานะยาขั้นสามชั้นสูง มีเพียงปรมาจารย์ด้านยาของมนุษย์หรือมารเท่านั้นที่จะปรุงได้"

"ข้าคาดว่าในโลกเวทมนตร์ต้าจิ้น หมอยาที่สามารถปรุงยานี้ได้คงไม่เกินสิบคน"

คำพูดนี้ทำให้ราชามารที่นั่งร่วมโต๊ะต่างจ้องมองชิ่นหมิงด้วยสายตาร้อนรน เพราะนี่คือยาวิเศษที่สามารถเพิ่มพลังให้สัตว์มารได้

นำยานี้กลับไปให้ลูกหลานในเผ่าเพิ่มพลัง ก็เป็นสิ่งที่ดีมาก

หนูกินสวรรค์ จระเข้น้ำดำ และผึ้งน้ำค้างปีกเงินกลับทำท่าเฉยๆ พวกมันกินยาราชาสัตว์มาไม่น้อย ผลของยาแทบไม่มีผลกับพวกมันแล้ว

กินจนเบื่อไปแล้ว

ยาที่ชิ่นหมิงนำออกมาตอนนี้ คือยาที่เหลือจากที่พวกมันกินนั่นเอง

"ท่านเสวียนถง สมแล้วที่เป็นมารจากทะเลดำ ของวิเศษในมือช่างล้ำค่าจริงๆ ข้าตกลงแลกกับท่าน" หยางเจี้ยวดวงตาเปล่งประกายยินดี เขาก็ไม่คิดว่าจะมียาขั้นสูงปรากฏขึ้น

ในหมู่มาร วิชาการปรุงยานั้นด้อยกว่ามนุษย์มาก เพราะมีเพียงมารขั้นแปรกายครึ่งร่างเท่านั้นที่จะเริ่มเรียนรู้การปรุงยาได้เหมือนมนุษย์

ดังนั้น เขาจึงรีบส่งเขากวางตะวันแดงให้ทันที

ชิ่นหมิงใช้ยาราชาสัตว์สองเม็ดแลกกับเขากวางตะวันแดงคู่นั้นของหยางเจี้ยว

จากนั้น

เขาหันไปยิ้มกับช้างทองคำและเสือดาวสี่ตา: "สองท่าน ข้ายังมียาราชาสัตว์อีกไม่กี่เม็ด จะแลกกับของในมือท่านไหม?"

"ยินดียิ่ง!" ราชามารทั้งสองได้ยินก็ดีใจมาก รีบส่งผลฟ่านซุ่ยและหยกลายม่วงให้ชิ่นหมิงทันที

"ท่านเสวียนถง ท่านยังมียาเหลืออีกไหม? ข้ามีไม้หอมจมน้ำอายุพันปีขั้นสามชั้นสูงท่อนเล็ก อยากแลกกับยาของท่าน"

"แน่นอน ได้" ชิ่นหมิงยิ้มตอบรับ

เขาไม่คิดว่าพวกมารเหล่านี้จะมีของดีมากมายถึงเพียงนี้

ของที่พวกมันเสนอมาแลกนั้น หากอยู่ในหมู่มนุษย์ ล้วนเป็นของหายากยิ่ง

แม้มี ก็ต้องประมูลราคาสูงลิบลิ่ว เป็นสมบัติล้ำค่าจากสวรรค์และพื้นพิภพ

แต่ตอนนี้เหล่ามารตรงหน้ากลับนำออกมาง่ายๆ ทำให้ชิ่นหมิงดีใจในใจไม่น้อย

หลังจากแลกเปลี่ยนหลายรอบ ชิ่นหมิงได้ของล้ำค่ามากมายจากราชามารที่โต๊ะนี้

รวมถึงวัตถุดิบรองหลายอย่างสำหรับปรุงยาลูกแก้ววิญญาณ และวัตถุดิบสำหรับปรุงยาหัวใจน้ำแข็งหยกขาวก็ได้มาหลายชนิด

ชิ่นหมิงไม่คิดว่าการมาครั้งนี้จะได้ของมากมายเกินคาด

ราชามารหลายตนที่นั่งร่วมโต๊ะก็เกิดความเคารพอย่างลึกซึ้งต่อราชามารจระเข้น้ำจากทะเลดำผู้นี้

หลังจากแลกเปลี่ยนเสร็จ เหล่ามารก็กลับมาดื่มกินกันต่อ

"มา! ไม่คิดว่าครั้งนี้จะได้รู้จักท่านเสวียนถงผู้กล้าหาญเช่นนี้!"

"ดื่มให้เต็มที่!"

"เต้นต่อ! ร้องต่อ!"

...

งานฉลองขึ้นตำแหน่งเทพมารนั้นยิ่งใหญ่ในหมู่มาร โดยทั่วไปจะฉลองกันสิบวันครึ่งเดือน

พอถึงวันที่สาม ชิ่นหมิงก็คิดว่าถึงเวลาแล้ว จึงตั้งใจจะบอกลาเยวี่ยหลิงเอี้ยน

ที่สุดแล้ว เขายังต้องกลับไปดูแลที่ดินของตนที่ภูเขาห้าธาตุ

เมื่อชิ่นหมิงพบเยวี่ยหลิงเอี้ยนที่ถ้ำหลังเขา เทพมารทั้งสองจากเผ่าลิงยักษ์ภูเขาและเผ่านกยูงเจ็ดสีเพิ่งจากไป

เยวี่ยหลิงเอี้ยนเห็นชิ่นหมิงมาก็เชิญเขาเข้าไปในถ้ำ

"ท่านเยวี่ยหลิง ขอบคุณสำหรับการต้อนรับหลายวันที่ผ่านมา ข้าได้รับประโยชน์มากมายจากการมาครั้งนี้ แต่ยังต้องกลับไปดูแลนาวิเศษ จึงขอลาก่อน"

"วันหน้าหากท่านว่าง ก็แวะมาเยือนที่พำนักข้าได้"

เยวี่ยหลิงเอี้ยนขมวดคิ้วงาม ยิ้มพลางกล่าว:

"ท่านชิ่นหมิงจะไม่อยู่ต่ออีกสักระยะหรือ? หรือว่าข้าต้อนรับไม่ดีพอ?"

ชิ่นหมิงรีบอธิบาย: "ไม่ใช่เช่นนั้น ภูเขาหมู่เซียสงบร่มเย็น อีกทั้งมีเส้นพลังขั้นสี่หล่อเลี้ยง พูดตามตรง ข้าแทบไม่อยากจากไปเลย"

"แต่...กลับไปยังมีเรื่องต้องจัดการ ไม่สะดวกอยู่นานกว่านี้"

ที่นี่ไม่ใช่ที่ของตน แม้วิชาปลอมตัวของชิ่นหมิงจะเก่งกาจ แต่ก็อดรู้สึกไม่สบายใจไม่ได้

"เมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าก็ไม่รั้งท่านแล้ว"

"ท่านชิ่นหมิง ตามข้ามาก่อน ข้ามีเรื่องจะพูดกับท่าน"

ชิ่นหมิงได้ยินก็สงสัย แต่ก็เดินตามไป

ครึ่งธูปผ่านไป เยวี่ยหลิงเอี้ยนกลับพาเขาไปยังคลังสมบัติของเผ่าจิ้งจอก!

ทันใดนั้น

ชิ่นหมิงตะลึงกับสมบัติมากมายตรงหน้าที่ทำให้ตาพร่า

ไม่เพียงเขา แม้แต่หนูกินสวรรค์ข้างกายก็ตาโตเบิกกว้าง น้ำลายแทบไหล

ผ่านไปครู่หนึ่ง

เขาจึงหันไปถามเยวี่ยหลิงเอี้ยน: "ท่านเยวี่ยหลิง นี่..."

"สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นของขวัญที่เหล่ามารนำมาในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ท่านชิ่นหมิงดูสิว่ามีอะไรที่ต้องการไหม?"

"หากเห็นอะไรถูกใจ เชิญเลือกไปได้เลย"

นี่มันเศรษฐีนี่นา!

ตอนนี้ชิ่นหมิงคิดได้เพียงเท่านี้

หนูกินสวรรค์ได้ยินแล้วกำมือแน่นด้วยความตื่นเต้น พูดว่า: "ข้าเอาทั้งหมด!"

ชิ่นหมิงได้ยินแล้วเส้นเลือดดำผุดขึ้นที่หน้าผาก ยกมือตบหัวมันทีหนึ่ง ดุว่า: "เขาเพียงแค่มีน้ำใจกับเจ้า เจ้ากลับไม่รู้จักเกรงใจเลยสักนิด?"

"เอ่อ ฮ่าๆ! ใช่ๆ!" หนูกินสวรรค์เกาหัวแยกเขี้ยวยิ้ม "ข้าแค่พูดเล่นๆ เท่านั้นเอง"

"ฮึ่ม! พอที ไปหาสมุนไพรพวกนี้ให้ข้า: หญ้ากิ่งเย็น น้ำค้างใบลม เห็ดเลือดวิเศษ ดอกไม้ม่วงวิเศษ..." ชิ่นหมิงรีบให้รายการวัตถุดิบสำหรับปรุงยาแก่มัน

รวมแล้วมีนับร้อยชนิด

หนูกินสวรรค์มองรายการในมือ แล้วมองชิ่นหมิง "นายท่าน ท่านก็ไม่ได้เกรงใจเหมือนกันนะ..."

"จะมัวพูดอะไรอยู่? รีบไปสิ! หรือว่าอยากโดนตี? ดูท่าทางข้าให้เจ้าทำงานในไร่น้อยไปแล้ว" ชิ่นหมิงจ้องมันเขม็ง

หนูกินสวรรค์หดหัว รีบพุ่งเข้าไปในกองสมบัติค้นหาทันที

เยวี่ยหลิงเอี้ยนเห็นแล้วไม่มีปฏิกิริยาอะไร มีเพียงจิ้งจอกน้อยเงินที่อยู่ข้างๆ เอามือปิดปากหัวเราะคิกคัก

เมื่ออีกฝ่ายมอบสมบัติให้ ชิ่นหมิงย่อมไม่เกรงใจ

โอกาสแบบนี้ ชาตินี้คงมีแค่ครั้งเดียว

ผ่านหมู่บ้านนี้ไป ก็คงไม่มีร้านแบบนี้อีก

สมบัติที่เผ่ามารเก็บสะสมไว้ ไม่อาจเทียบกับของมนุษย์ได้เลย แตกต่างกันมาก

ไม่นานนัก

หนูกินสวรรค์ถือถุงเก็บของสองใบที่บรรจุจนเต็ม "ฮี่ๆ! นายท่าน ของที่ท่านต้องการข้าหามาหมดแล้ว แต่มีวัตถุดิบบางอย่างที่ไม่มีในคลังสมบัติ"

ชิ่นหมิงรับถุงมาเปิดดู พยักหน้าเบาๆ "อืม พวกนี้ก็พอแล้ว"

จากนั้นเขาก็กล่าวขอบคุณเยวี่ยหลิงเอี้ยน: "ต้องขอบคุณความกรุณาของท่านเยวี่ยหลิง"

"ข้าจะจดจำไว้ชั่วชีวิต!"

"ไม่เป็นไร เป็นเพียงของนอกกาย" เยวี่ยหลิงเอี้ยนโบกมือพูด

แต่วัตถุดิบวิเศษเหล่านี้สำหรับชิ่นหมิงแล้วมีประโยชน์มาก

เฉพาะวัตถุดิบรองกว่าสามร้อยชนิดสำหรับปรุงยาลูกแก้ววิญญาณที่หนูกินสวรรค์เก็บมาเมื่อครู่ ก็ได้มากว่าร้อยชนิดแล้ว และส่วนใหญ่เป็นของวิเศษขั้นสาม

ส่วนวัตถุดิบสำหรับปรุงยาหัวใจน้ำแข็งหยกขาวที่ใช้ข้ามด่านหัวใจมาร ก็เกือบครบแล้ว เหลือเพียงไม่กี่อย่างเท่านั้น

ชิ่นหมิงไม่คิดว่าการมาเยือนเผ่ามารครั้งนี้ จะได้ของมากมายเกินคาด

ทำให้เขาอดถอนหายใจไม่ได้ โชคดีที่ได้รู้จักผู้มีอิทธิพลอย่างเยวี่ยหลิงเอี้ยน!

"อ้อใช่ ท่านเยวี่ยหลิงยังมีเรื่องอะไรจะบอกข้าอีกหรือ?"

"หรือว่ามีเรื่องที่ต้องการให้ข้าช่วย?"

ชิ่นหมิงคิดว่าเยวี่ยหลิงเอี้ยนที่ให้ของมากมายเช่นนี้ คงต้องการความช่วยเหลือจากเขา

อาจต้องการทำเหมือนในถ้ำน้ำแข็งอีกครั้ง รีดพลังจากเขา

แต่ต่อมา เยวี่ยหลิงเอี้ยนกลับสร้างม่านกั้นขึ้น

จากนั้นพูดกับชิ่นหมิงด้วยน้ำเสียงจริงจัง: "ท่านชิ่นหมิง ในเร็วๆ นี้โลกเวทมนตร์ของมนุษย์อาจเกิดความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ท่านต้องระวังตัว"

ชิ่นหมิงได้ยินแล้วใจหายวาบ "เกิดอะไรขึ้นหรือท่านเยวี่ยหลิง?"

"เรื่องนี้...เป็นเทพมารกู่ซานแห่งเผ่าลิงยักษ์ภูเขาที่บอกข้ามา"

"มารในต้าหลี่ได้บุกเข้าดินแดนต้าโจวและเริ่มสงคราม ในไม่ช้าจะยึดครองและกลืนกินต้าโจว หลังจากนั้นเป้าหมายต่อไปก็คงเป็นต้าจิ้น"

"หา? ยึดครอง? ต้าโจวไม่ใช่มีสำนักเสวียนชิงดูแลอยู่หรือ? อีกทั้งยังมีหานเย่าซ่างเหรินขั้นวิญญาณแท้ตอนต้นคุ้มครอง ชายแก่ผู้นี้มีชีวิตอยู่มากว่าสองพันปี วิชาและกลยุทธ์ไม่ธรรมดา จะถูกยึดครองในเวลาอันสั้นได้อย่างไร?"

ชิ่นหมิงใจเต้นแรง ข่าวนี้สร้างความตกใจไม่น้อย

เยวี่ยหลิงเอี้ยนอธิบาย: "แน่นอนว่าสำนักอินหมัวไม่มีทางทำได้ แม้จะมีผู้เฒ่ามารสองคนในขั้นวิญญาณแท้ ก็ไม่มีทางยึดครองต้าโจวในเวลาอันสั้นได้"

"แต่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับโลกเบื้องบนของมารในต้าหลี่ เป็น 'มหาภัยเทพมาร' ที่เกิดขึ้นทุกหลายพันปี"

"มหาภัยเทพมาร?"

"ถูกต้อง มารในต้าหลี่สืบทอดมาจากโลกเบื้องบนที่เรียกว่า 'โลกเซวี่ยหวาน' ว่ากันว่าโลกนั้นถูกควบคุมโดยสำนักมารเลือดที่ทรงพลังมาก"

"และดินแดนต้าหลี่เป็นเพียงที่เลี้ยงดูของสำนักมารเลือด พวกเขาจะเก็บเกี่ยวเลือดเนื้อและวิญญาณจากโลกเบื้องล่างตามกำหนดเวลา เพื่อเป็นทรัพยากรในการฝึกวิชามาร"

"เมื่อถึงโอกาสพันปี เมื่อพลังระหว่างมิติอ่อนลง นั่นคือเวลาที่สำนักมารเลือดจะส่งเทพมารลงมาในโลกมนุษย์"

"ข้าได้ยินจากเทพมารกู่ซานว่า การลงมาครั้งนี้ดูเหมือนจะเร็วกว่าปกติมาก และมารในต้าหลี่ดูมีจุดประสงค์บางอย่าง ดูเร่งรีบผิดปกติ"

ชิ่นหมิงได้ยินแล้วถามว่า: "สำนักมารเลือดที่ควบคุมโลกเซวี่ยหวาน?"

"หากเป็นโลกมารที่ทรงพลังขนาดนั้น ถ้าพวกเขาบุกลงมา โลกเวทมนตร์ทั้งสามแห่งคงต้านทานไม่ไหวสิ?"

เขาครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วนึกขึ้นได้บางอย่าง!

จึงพูดกับเยวี่ยหลิงเอี้ยนว่า: "การที่สำนักมารเลือดรีบร้อนลงมา คงไม่เกี่ยวกับพื้นที่ลับที่พบในเขาเทพเซียนหรอกนะ?"

"โอ้? เรื่องนี้หรือ? ไม่ทราบว่าพื้นที่ลับที่ท่านพูดถึงคือที่ใด?"

"พื้นที่ลับของสำนักชิงหยวนโบราณ"

เมื่อคำพูดของชิ่นหมิงจบลง เยวี่ยหลิงเอี้ยนก็ชะงักไป

[ขอบคุณสหาย "ผู้คนผ่านทาง" สำหรับการสนับสนุน 300 เหรียญ

ขอบคุณสหาย "เซียวเหลียงอี้" สำหรับการสนับสนุน 100 เหรียญ

ขอบคุณสหายทุกท่านสำหรับคะแนนโหวตต่างๆ ขอบคุณ]

(จบบทที่ 380)