บทที่ 375 ความตายของ ซาเอมอน(ฟรี)

บทที่ 375 ความตายของ ซาเอมอน(ฟรี)

ในดินแดนลึกลับ ร่างยุทธ์สูงหมื่นเมตรของซูไห่ลอยขึ้น สง่างามดุจเทพเจ้าโบราณยืนอยู่กลางอากาศ มองลงมายังสรรพสิ่งด้วยสายตาดูแคลน

ทุกที่ที่ดวงตาอันเย็นชาของร่างยุทธ์มองผ่าน ไม่ว่าจะเป็นผู้เหนือธรรมชาติหรือจักรพรรดิ ต่างสะท้านในใจ เกิดแรงกระตุ้นที่อยากจะก้มหัวคุกเข่า

การต่อสู้ เป็นแรงกระตุ้นที่เกิดขึ้นเมื่อมีกำลังทัดเทียมกัน หรือมีความมั่นใจอย่างสมบูรณ์เท่านั้น

ตอนที่คิดว่าซูไห่ยังอยู่ในระดับจักรพรรดิ เหล่าเทพครึ่งองค์ในอดีตต่างเกิดความคิดที่จะฆ่า อยากจะฆ่าซูไห่เพื่อตัดไฟแต่ต้นลม

แต่เมื่อซูไห่ปล่อยร่างยุทธ์ออกมา พลังทั่วร่างแผ่ปกคลุมชั้นที่ห้าของดินแดนลึกลับ แรงกระตุ้นที่จะต่อสู้นั้นก็ไม่อาจเกิดขึ้นได้อีก

ไม่ไกลจากซูไห่ ซาเอมอนดวงตาวาววาม

ร่างยุทธ์มหึมาตรงหน้า ให้ความรู้สึกเพียงแค่แข็งแกร่ง ยิ่งใหญ่ ไม่อาจเอาชนะได้!

แม้จะเป็นผู้เหนือธรรมชาติเช่นกัน เขาก็เชื่อว่าถ้าลงมือ อาจจะตายได้ในชั่วพริบตา

หนี!

ในขณะที่ตระหนักถึงจุดนี้ ซาเอมอนก็ถอยหลังสองก้าวโดยไม่ลังเล พลังเทพทั่วร่างพลุ่งพล่าน พาร่างพุ่งขึ้นสู่เบื้องบน

การตัดสินใจหนีของเขาเด็ดขาดมาก ถึงขนาดไม่สนใจนักรบจากประเทศตัวเอง

ซาเอมอนตัดสินใจหลีกเลี่ยงการต่อสู้ และเริ่มลงมือทันทีที่ตัดสินใจ

เหตุการณ์เกิดขึ้นกะทันหันเกินไป ถึงขนาดที่หลายคนยังไม่ทันตั้งตัว

พอมองอีกที เขาก็ลอยขึ้นไปกลางอากาศแล้ว

มังกรทองยังคงวนเวียนอยู่เบื้องบน ซาเอมอนมองสิ่งมหึมาเหนือศีรษะ พลังเทพทั่วร่างพลุ่งพล่าน

เขามีท่าหนึ่ง สามารถทะลุผ่านการขวางกั้นของมังกรทองได้ แค่ขึ้นไปอีกนิดก็พอ

เบื้องล่าง เทพวานรและคนอื่นๆ มองร่างที่ลอยขึ้นสู่ที่สูง ในใจต่างรู้สึกหวั่นไหว

เด็กหนุ่มตรงหน้า ฆ่าฟิลส์ที่กลายเป็นผู้เหนือธรรมชาติไปแล้วในพริบตา

ความคิดที่จะต่อสู้กับเขา พวกเขาไม่อาจคิดได้เลยไม่ว่าอย่างไร

ถ้าซาเอมอนสามารถหนีไปได้สำเร็จ บางทีพวกเขาอาจจะหลีกเลี่ยงการต่อสู้ได้เช่นกัน

แค่ออกจากดินแดนลึกลับ ดาวสีน้ำเงินกว้างใหญ่ การหลบหนีเขาก็ไม่ใช่เรื่องยาก

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ทุกคนต่างแอบเตรียมตัว

แต่ในเวลานี้ ซูไห่ก็มองขึ้นไปเบื้องบนแล้ว

เห็นโมโมกิ ซาเอมอนพยายามจะหนี ในดวงตาซูไห่ปรากฏแววเยาะหยัน

นี่ละคือสิ่งที่เรียกว่าผู้เหนือธรรมชาติ ก็แค่พวกแมลงที่หาผลประโยชน์และหลีกเลี่ยงอันตรายเท่านั้น

เขาถึงกับขี้เกียจที่จะมองอีกครั้ง

เบื้องบน ร่างยุทธ์เงยหน้าขึ้นทันที แขนมหึมายกขึ้นอย่างทรงพลัง มือข้างหนึ่งทำท่าฝ่ามือชี้ขึ้นบน

วินาถัดมา มังกรเขียวและวิถีฮุ่นตุนก็หมุนเวียนอย่างรวดเร็ว

พลังวิญญาณอันไร้ขีดจำกัดพุ่งทะยานออกมา

พลังวิญญาณภายใต้การเสริมพลังของแมลงเทพมลทิน รวมตัวเป็นเกราะ กระจายเป็นทะเล

ทะเลพลังวิญญาณอันเดือดพล่านแผ่กระจายออกไปอย่างฉับพลันในพื้นที่กว้างใหญ่เหนือชั้นที่ห้า

กลางอากาศ ซาเอมอนรู้สึกเครียดจนถึงขีดสุด

เขาจ้องมองเบื้องบนอย่างแน่วแน่ ดาบคุซานางิในมือรวมตัวเป็นรูปร่างอีกครั้ง

แค่เข้าใกล้มังกรทอง เขาก็จะสามารถฉีกพื้นที่ว่าง ทะลุผ่านพื้นที่หลายร้อยเมตรตรงหน้า ไปถึงเหนือมังกรทองได้

ใกล้แล้ว ใกล้เข้าไปอีก!

ซาเอมอนแอบสะสมพลังดาบ ยกมือขึ้นจะฟัน

แต่ในตอนนั้นเอง ความรู้สึกเหนียวหนืดก็พลันแผ่มา

ในพริบตา ซาเอมอนรู้สึกเหมือนตัวเองจมอยู่ในทะเล การเคลื่อนไหวกลายเป็นเชื่องช้าอย่างที่สุด

การยกมือที่ควรจะเสร็จในชั่วพริบตา กลับกลายเป็นช้าลงหลายส่วนโดยไม่รู้ตัว

เหมือนว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในดินแดนลึกลับที่ว่างเปล่า แต่อยู่ในทะเลของเหลวข้นหนึด ทุกการเคลื่อนไหวต้องถูกจำกัดอย่างมาก

และในระหว่างการดิ้นรนสั้นๆ นี้ เขาก็พบว่ามังกรทองเบื้องหน้า กำลังอ้าปากน่ากลัวมาทางนี้

"ฮี้ส——"

เสียงแหลมแสบแก้วหู ตรงหน้าซาเอมอนมีรอยแยกปรากฏขึ้นโดยไม่มีสัญญาณเตือน

สีหน้าเขาเปลี่ยนไป อยากจะหลบโดยสัญชาตญาณ แต่เบื้องหลังกลับมีมือที่มองไม่เห็นผลักเขาเข้าไปอย่างแรง

ภาพตรงหน้าเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เขาพบว่าตัวเองเข้าสู่ความว่างเปล่า

ตรงหน้า มีรอยแยกอีกรอยปรากฏขึ้น

รอยแยกนี้เหมือนมีแรงดึงดูด ดูดเขาเข้าไป

ภาพเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง ซาเอมอนปรับความคิดอย่างรวดเร็วที่สุด เตรียมรับมือกับอันตรายที่อาจเกิดขึ้น

แต่เมื่อเขาเห็นภาพตรงหน้าชัดเจน สีหน้าก็ซีดขาวในทันที

ตอนนี้ตำแหน่งที่เขาอยู่ ไม่ได้อยู่กลางอากาศอีกต่อไป แต่อยู่ใกล้จุดเริ่มต้นที่เพิ่งหนีมา

ใบหน้าคุ้นเคยตรงหน้า กำลังจ้องเขาด้วยสายตาเยาะหยัน

ตอนนี้ เขาอยู่ห่างจากใบหน้านั้นไม่ถึงห้าสิบเมตร!

"หัวหน้าสำนักดาบคุซานางิ ที่แท้ก็เป็นแค่ของที่รู้จักแต่หนีสินะ?" ซูไห่มอง ซาเอมอนที่ถูกมังกรทองส่งมาตรงหน้า ในดวงตามีรอยยิ้มที่ไม่เหมือนยิ้ม

วันนี้ พวกนี้ ไม่มีใครหนีรอดไปได้สักคน

ความแตกต่างอยู่ที่ว่าใครจะตายก่อนเท่านั้น

ซาเอมอนเลือกที่จะหนี ลงมือก่อน ดังนั้นเขาจึงเป็นคนแรก

เมื่อเห็นความมุ่งฆ่าที่ไม่ปิดบังบนร่างซูไห่ สีหน้า ซาเอมอนเปลี่ยนแปลงไปมาไม่หยุด

เขายังอยากจะหนี แต่เมื่อนึกถึงประสบการณ์เมื่อครู่ ความคิดนี้ก็วางลงโดยอัตโนมัติ

"ในยามที่ความอันตรายจากความว่างเปล่าอยู่ตรงหน้า ท่านจะฆ่าฟันกันเองจริงๆ หรือ?" เขาพยายามสงบใจ ในฐานะผู้เหนือธรรมชาติ มองตาซูไห่อย่างเท่าเทียม

ได้ยินคำพูดนี้ ซูไห่แทบจะหัวเราะออกมา

ตอนที่พวกเจ้าตัดสินใจจะฆ่าข้า ไม่ได้คิดถึงความอันตรายจากความว่างเปล่าเลยสินะ

"การรุกรานของความว่างเปล่าทำให้คนลำบากใจ แต่ถ้าไม่ฆ่าเจ้า ข้าจะลำบากใจยิ่งกว่า"

ซูไห่ดูเหมือนกลุ้มใจ แต่การเคลื่อนไหวไม่มีการหยุดชะงักแม้แต่น้อย เขารวบรวมพลัง พลังวิถีแปดทิศหมุนเวียนรวมตัว ค่อยๆ เดินเข้าหา ซาเอมอน

การผูกมัดทางศีลธรรมน่ากลัวนัก แต่มีข้อแม้ว่า เจ้าต้องผูกมัดคนได้ก่อน

เมื่อรู้สึกถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวบนปลายหอก สีหน้า ซาเอมอนก็ซีดขาวลงอีกหลายส่วน

เขาคิดอย่างรวดเร็ว พูดอีกว่า: "การฆ่าฟันอย่างเดียวไม่มีความหมาย อีกอย่าง ถ้าท่านฆ่าข้าจริงๆ ไม่กลัวจะก่อสงครามระหว่างสองประเทศหรือ?"

นักรบของทุกประเทศ ล้วนเป็นทรัพยากรล้ำค่าสำหรับประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เหนือธรรมชาติ

อยากมีชีวิตรอดเหลือเกิน เขาพูดประเด็นที่นักรบทุกคนบนดาวสีน้ำเงินต้องระมัดระวังออกมาโดยสัญชาตญาณ

แต่กลับมองข้ามสถานะของประเทศเทนโชไปเอง

ซูไห่มองเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่เหมือนยิ้ม ถามอย่างเย้ยหยันว่า: "สงครามระหว่างสองประเทศแบบไหนกัน?"

คำถามนี้ดูเหมือนไร้สาระ แต่กลับทำให้ซาเอมอนงงไปทันที

ใช่ สงครามระหว่างสองประเทศแบบไหนกัน?

ประเทศเทนโชและประเทศเยียนมีกำลังต่างกันลิบลับ ก่อนที่ตัวเองจะขึ้นระดับ ประเทศของตนมีผู้เหนือธรรมชาติเพียงคนเดียวคือเทพไฟเท่านั้น

แต่ประเทศเยียนมีผู้เหนือธรรมชาติตั้งสามองค์

แถมถ้าตัวเองตายที่นี่ และคนตรงหน้าถ้าเดินออกไป ก็จะเป็นสี่...ไม่ใช่ รวมมังกรทองด้วยก็เป็นผู้เหนือธรรมชาติถึงห้า!

ด้วยเงื่อนไขนี้ เขาถึงกับจินตนาการภาพสงครามระหว่างสองประเทศไม่ออก

ชั่วขณะหนึ่ง บรรยากาศกลายเป็นอึดอัดขึ้นมา

"ฮ่าๆ ยังจะสงครามระหว่างสองประเทศอีก กล้าพูดออกมาได้!"

"ขำตาย เจ้าก็กล้าทำสงครามกับประเทศเยียนด้วยหรือ"

"พลังระดับนี้ของเทพอสูรต่อไปทุกประเทศบนดาวสีน้ำเงินคงต้องคุกเข่า"

"กลัวตายถึงขนาดนี้ ไอ้นี่มันความอัปยศของผู้เหนือธรรมชาติจริงๆ"

ภายนอก บนแพลตฟอร์มถ่ายทอดสดของประเทศเทพ

ข้อความแสดงความคิดเห็นคึกคักถึงขีดสุด ผู้คนต่างขำกับความดิ้นรนของ ซาเอมอน

และในเวลานี้ ที่ศาลเจ้าของประเทศเทนโช

เทพไฟคางุสึจิมองหน้าจอที่เกิดจากเปลวไฟรวมตัวตรงหน้า

บนนั้นคือซูไห่ที่ค่อยๆ เดินไปข้างหน้า และซาเอมอนที่ถอยหลังโดยสัญชาตญาณ

เมื่อได้ยินเรื่องสงครามระหว่างสองประเทศ หางตาเทพไฟคางุสึจิกระตุกอย่างแรง

เอาอะไรมาทำสงครามระหว่างสองประเทศ!

ข้าจะเอาอะไรไปทำสงครามกับประเทศเยียน เจ้าอย่ามาหาเรื่องให้ข้าสิ!

ตอนนี้เทพไฟคางุสึจิ อยากจะมุดเข้าไปในดินแดนลึกลับ ตบหน้าซาเอมอนสักสองที

แม้ว่าการสูญเสียผู้เหนือธรรมชาติที่เพิ่งบรรลุได้อย่างยากลำบากไปเปล่าๆ จะเป็นความสูญเสียครั้งใหญ่ของประเทศ สำหรับประเทศเทนโชแล้วยิ่งเป็นหายนะที่ตกลงมาจากสวรรค์

แต่ก็ต้องดูสถานการณ์ด้วย

เทพไฟเข้าใจดีถึงความแตกต่างของกำลังระหว่างตนกับประเทศเยียน

ประเทศเยียนมีผู้เหนือธรรมชาติถึงสามองค์ ไม่ใช่สิ่งที่ประเทศเทนโชจะเทียบได้

และหลังจากที่ซูไห่บรรลุเป็นผู้เหนือธรรมชาติ ความแตกต่างนี้ก็ยิ่งมากขึ้น

เด็กหนุ่มจากประเทศเยียนคนนี้ พลังแข็งแกร่งผิดปกติแน่นอน ตามการคาดการณ์ของเขา อาจจะไม่แพ้ผู้เหนือธรรมชาติที่แข็งแกร่งที่สุดบนดาวสีน้ำเงินเลย

คนแบบนี้ ถึงจะฆ่านักรบทั้งหมดของประเทศเทนโช ตัวเองจะทำอะไรได้?

กำลังคิดอยู่ในใจ เสียงจากในภาพก็ดังมาอีก

"ถ้าเจ้าคิดว่าฆ่าเจ้าแล้ว จะทำให้ผู้เหนือธรรมชาติของประเทศเทนโชแก้แค้นให้เจ้า เช่นนั้นข้าก็จะไปเยือนประเทศเทนโชทันทีที่ออกไป"

ในภาพ ซูไห่ยกหอกขึ้น รอยยิ้มหายไป เผยความมุ่งฆ่าออกมาหมดสิ้น

ภายใต้การล็อกเป้าของพลังอันน่าสะพรึงกลัว ซาเอมอนแม้แต่จะถอยหลังก็กลายเป็นความฝัน ได้แต่ตาเบิกโพลงมองหอกพุ่งออกจากมือนั้น แทงทะลุอกและท้อง

เหมือนกับฟิลส์ เพียงชั่วพริบตา ชีวิตของซาเอมอนก็ดับสิ้น ร่างกายแห้งเหี่ยวกลายเป็นศพ

ตั้งแต่ต้นจนจบ แม้แต่เสียงร้องก็ยังไม่ทันได้เปล่งออกมา

แม้จะเป็นผู้เหนือธรรมชาติเหมือนกัน แต่ความตายกลับมาโดยไร้คลื่น

ในดินแดนลึกลับ บาซาบอส เทพวานร และคนอื่นๆ รู้สึกขนลุกซู่ ความหวาดกลัวแทรกเข้าถึงก้นบึ้งหัวใจ

เมื่อได้เห็นผู้เหนือธรรมชาติอีกคนตายไปโดยไม่มีการดิ้นรนต่อสู้ ความหวาดกลัวไร้ที่สิ้นสุดก็พุ่งขึ้นสู่หัวใจ

นี่มันอสูรอะไรกันแน่?

ในห้องถ่ายทอดสด ข้อความแสดงความคิดเห็นระเบิดออกมาอีกครั้ง

แต่ในตอนนี้ เทพไฟกลับอ่านไม่เข้าตาสักบรรทัด

เขาได้ยินคำพูดสุดท้ายของซูไห่อย่างชัดเจน ที่จะมาที่ประเทศเทนโช มาพบผู้เหนือธรรมชาติอย่างเขา!

คิดถึงจุดนี้ หัวใจเขาก็เต้นเร็วขึ้นอย่างรุนแรง สีหน้ายิ่งหม่นหมองถึงที่สุด

เขารู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ฆ่าซาเอมอนด้วยมือตัวเองก่อนเข้าดินแดนลึกลับ

นำความหายนะมาสู่ประเทศเทนโชและตัวเองโดยไม่มีสาเหตุ การมีอยู่ของ ซาเอมอน เหมือนทำให้ตัวเองโดนลูกหลงทั้งๆ ที่นอนอยู่เฉยๆ...

ถ้าไอ้หมอนี่วิ่งมาที่ประเทศเทนโชจริงๆ ตัวเองจะรับมืออย่างไร?

แม้จะเป็นแค่บทสนทนาง่ายๆ เทพไฟก็เริ่มคิดถึงปัญหานี้อย่างจริงจัง

ในห้องถ่ายทอดสด หลังจาก ซาเอมอนตาย ข้อความแสดงความคิดเห็นก็ระเบิดออกมาอีกครั้ง

"นี่มันจริงหรือเปล่าเนี่ย!"

"อย่างน้อยก็เป็นผู้เหนือธรรมชาตินะ ตายง่ายเกินไปแล้ว!"

"ทำไมเขาไม่ต่อต้านเลย?"

"พลังของเทพอสูร อยู่เหนือผู้เหนือธรรมชาติแล้วใช่ไหม?"

"การฆ่าผู้เหนือธรรมชาติหนึ่งองค์ มันง่ายขนาดนี้จริงๆ หรือ?"

การตายของ ซาเอมอนที่ไม่มีการต่อต้านเลย ก่อให้เกิดความสงสัยในหมู่ผู้ชมมากมาย

ยังไงก็เป็นผู้เหนือธรรมชาติ ทำไมถึงตายง่ายขนาดนี้?

ไม่ว่าจะมองอย่างไร ก็ไม่ควรจะเป็นแบบนี้

จุดนี้ไม่เพียงแต่ผู้ชมทั่วไป แม้แต่ผู้เหนือธรรมชาติจากประเทศต่างๆ ก็มีความสงสัยเช่นเดียวกัน

ที่ประเทศหมอก

ผู้เหนือธรรมชาติหลายคนมอง ซาเอมอนที่ตายในภาพ ศพร่วงลงมาเหมือนขยะ ในดวงตาเต็มไปด้วยความอยากรู้

"ทำไมเขาไม่ต่อต้าน?"

"พลังชีวิตของผู้เหนือธรรมชาติ ถูกดูดหมดในเวลาสั้นๆ แบบนี้ นี่มันอาวุธอะไรกัน?"

"พลังของไอ้หมอนี่ แข็งแกร่งถึงระดับไหนกันแน่?"

"ฆ่าผู้เหนือธรรมชาติได้ง่ายขนาดนี้ คงไม่ใช่ว่าอยู่เหนือผู้เหนือธรรมชาติจริงๆ หรอกนะ?"

นำโดยเทพแห่งความตายจากแม่น้ำสติกซ์ ผู้เหนือธรรมชาติหลายองค์ในตอนนี้ดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ทุกอย่างที่ซูไห่แสดงออกมา ช่างน่าตกใจเหลือเกิน

อย่างน้อยก็เป็นผู้ที่บรรลุเป็นผู้เหนือธรรมชาติ ฟิลส์ถูกฆ่าในทันที ยังพอจะบอกได้ว่าตัวเองไม่ทันระวังตัว แต่ ซาเอมอนน่าจะดิ้นรนบ้างสิ?

แต่ผลที่ได้ตอนนี้ ก็ถูกฆ่าในทันทีเช่นกัน

ถ้านี่ไม่ใช่เพราะซาเอมอนผู้เหนือธรรมชาติคนนี้มีปัญหากับพลัง…

ถ้าไม่ใช่เพราะพลังของ ซาเอมอนมีปัญหา ความเป็นไปได้มากที่สุดก็คือ พลังของซูไห่เองที่แข็งแกร่งถึงระดับที่ไม่อาจจินตนาการได้

คนแบบนี้ถ้าออกจากดินแดนลึกลับไป ต่อไปบนดาวสีน้ำเงินใครจะต้านทานได้?

"น่าจะเป็นเพราะพลังของซาเอมอนเองที่ไม่ได้เรื่อง" เทพแห่งความตายจากแม่น้ำสติกซ์ครุ่นคิดครู่หนึ่ง พูดการคาดเดาของตน

แอชลีย์พยักหน้าพูด: "กึ่งเทพในอดีต ก็เคยถูกคำสาปจากความว่างเปล่า พอบรรลุขึ้นมาอาจจะมีข้อบกพร่องก็ได้"

มากกว่าจะเชื่อว่าพลังของซูไห่น่าสะพรึงกลัว พวกเขาเลือกที่จะเชื่อว่าเป็นปัญหาของตัว ซาเอมอนเอง

ไม่อย่างนั้น ก็จะน่ากลัวเกินไป

"คลื่นพลังงานใหญ่มหาศาล ข้อมูลที่วัดได้เกินระดับพลังงานปกติของผู้เหนือธรรมชาติ!"

ที่ทางเข้าดินแดนลึกลับ เสียงตื่นเต้นของผู้ช่วยดังขึ้น

ลูกบาศก์ยังคงตรวจจับคลื่นพลังงานในดินแดนลึกลับ

เห็นข้อมูลพลังงานบนตัวซูไห่ กำลังทำงานด้วยตัวเลขที่น่าตกใจ

ตัวเลขนี้ เมื่อเทียบกับผู้เหนือธรรมชาติทั่วไป เกินกว่าสิบเท่า

ผู้เหนือธรรมชาติจากประเทศเทพอ่านข้อมูลไม่ออก แต่มองเห็นก้อนพลังงานมหึมาที่ทำให้อ้าปากค้าง

เขาเพียงแค่มองหน้าจอแวบเดียว ก็ถามอย่างระมัดระวัง: "พลังของเขา แข็งแกร่งแค่ไหนกันแน่?"

ด้านข้อมูลดูไม่ออก แต่พลังนั้นบรรยายได้

ได้ยินคำถามของเขา เบิร์กซันพูดด้วยน้ำเสียงซับซ้อน: "คงเทียบเท่าเจ้าสิบคนได้มั้ง"

พอพูดออกมา ดาดฟ้าก็เงียบไปชั่วขณะ

ในดินแดนลึกลับ หลังจากฆ่า ซาเอมอนอย่างง่ายดาย ซูไห่ก้มมองปลายหอก

ที่ตำแหน่งปลายหอก ลายสีแดงเข้มขึ้นอีกหลายส่วน

แต่ลายที่สี่กลับเติบโตช้ามาก

เดิมเขาคิดว่าดูดพลังชีวิตของผู้เหนือธรรมชาติแล้ว ตัวต่อคริสตัลจะวิวัฒน์ลายที่สี่ออกมาอย่างรวดเร็ว

แต่ดูตอนนี้ ลายที่สามขึ้นไปเป็นเส้นแบ่งแล้ว

ดูดพลังชีวิตของผู้เหนือธรรมชาติสององค์ติดต่อกัน ก็เติบโตแค่นิดเดียว

สิ่งเดียวที่เปลี่ยนแปลง กลับเป็นสามลายแรกที่มีอยู่แล้ว สีเข้มขึ้นเรื่อยๆ เช่นเดียวกัน พลังเสริมก็ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

ถ้าตอนนี้ใส่พลังวิถียุทธ์เข้าไป การเพิ่มพลังคงจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้นี่ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด

หลังจากยืนยันว่าตัวต่อคริสตัลไม่ได้เติบโตเร็วขนาดนั้น ซูไห่ก็หันไปมองเทพแห่งความตายในทะเลทราย

เมื่อพลังชีวิตของผู้เหนือธรรมชาติหนึ่งคนไม่พอ ก็ฆ่าให้มากขึ้นสิ!

ในทันทีที่รู้สึกถึงสายตาของซูไห่ เทพแห่งความตายในทะเลทรายก็ระแวดระวังขึ้นมาทันที

ในเวลาเดียวกัน สีหน้าของบาซาบอสและเทพวานรก็เปลี่ยนแปลงไม่หยุด

เด็กหนุ่มตรงหน้า ไม่ได้คิดจะปล่อยพวกเขาไปเลย

จะสู้จนตายดี หรือจะรอความตายแบบนี้?

พวกเขารู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของซูไห่ ในการต่อสู้หนึ่งต่อหนึ่ง ตัวเองแน่นอนไม่ใช่คู่ต่อสู้

แต่นี่ไม่ได้หมายความว่า ซูไห่จะไร้เทียมทาน

เป็นผู้เหนือธรรมชาติเหมือนกัน อย่างมากเขาก็แค่มีพลังแข็งแกร่งกว่าพวกตนหลายเท่า ฟิลส์ตายเพราะความประมาท

ซาเอมอนคือไม่ได้คิดจะต่อต้านเลย

แต่ตอนนี้ พวกเขาไม่สามารถเป็นแบบนี้ต่อไปได้แล้ว!

สองคนสบตากัน มองไปทางเทพแห่งความตายในทะเลทรายที่อยู่ไกลออกไป

"ข้าสามารถให้เจ้าก่อน..."