บทที่ 267 อย่าขยับ! ให้ฉันกอดเธอสักครู่
“ดังนั้น…” “เธอไปพิชิตหุบเหวเซเมีย เพียงเพื่อสิ่งนี้เหรอ?” หลินเยว่เอ่ยขึ้นเบา ๆ ขณะบีบขวดแก้วลวดลายงดงามในมือ เธอมองเด็กหนุ่มตรงหน้าอย่างแน่วแน่ ของเหลวภายในขวดเปล่งแสงสีสันสดใส สะท้อนใบหน้าซีดเซียวของหญิงสาวที่เพิ่งฟื้นจากบาดแผลหนักให้ดูงดงามน่าหลงใหลยิ่งขึ้น “อืม” ฉินชวนมองใบหน้าของหลินเยว่ ซึ่ง...
