บทที่ 225 นามของมันคือ "จรัสแสง"
เมื่อจ้องมองไปยังดวงอาทิตย์แรกเกิดที่โลกนี้ไม่เคยเห็นมากว่าหลายพันปี ดวงตาแห่งสนธยาที่อยู่กึ่งกลางหน้าผากของอสูรแมงมุมสั่นสะท้านด้วยความตื่นตระหนก ดวงตาของมันเบิกโพลงด้วยความหวาดหวั่น "ไม่! เจ้า... เจ้าต้องตาย!" ในตอนนี้เอง อสูรแมงมุมตระหนักว่า ตั้งแต่มันออกคำสั่งให้สามจ้าวอสูรบุกโจมตีต้นไม้ศักดิ์ส...
