บทที่ 19 จิ้งจอกล่าเหยื่อขั้นที่สาม!
ในป่าทึบ มีร่างสองร่างกำลังเดินอย่างช้าๆ ทั้งสองคือเจิ้งหลิ่งหงและจี้อู่ฉาง!
"ศิษย์น้อง ระวังหน่อยนะ ที่นี่มีสัตว์อสูรอาศัยอยู่มากมาย"
เจิ้งหลิ่งหงเอ่ยพลางยิ้ม แต่พลังจิตของเขากลับสอดส่องรอบด้านอย่างระมัดระวัง!
จี้อู่ฉางพยักหน้า ศิษย์พี่รองผู้นี้เป็นคนดีจริงๆ ไม่ว่าจะชาติก่อนหรือชาตินี้ ก็ดีต่อตนเสมอ
จี้อู่ฉางรู้ดีว่า ศิษย์พี่รองแอบชอบศิษย์พี่สามไท่ยวี่เจี๋ย แต่กระทั่งตายในชาติก่อนก็ไม่เคยบอกความในใจ!
ภายหลังไท่ยวี่เจี๋ยกลับติดตามเสี่ยวฟาน กลายเป็นแฟนคลับตัวยง จบชีวิตยังน่าเศร้ากว่าศิษย์พี่ใหญ่
ครั้งหนึ่งเสี่ยวฟานเผชิญอันตรายถึงชีวิต ต้องการคนถ่วงเวลาเพื่อให้เขาใช้วิชาลับ ไท่ยวี่เจี๋ยถูกผลักออกไป
ผลคือถูกฟันจนเละ วิญญาณดับสิ้น
เพราะเหตุการณ์นี้กระทบกระเทือนจิตใจ ศิษย์พี่รองจึงตัดสินใจไปผจญภัยในพื้นที่ลับ หวังเพิ่มพลัง ต้องการแก้แค้นเสี่ยวฟาน
แต่สุดท้ายกลับตายในพื้นที่ลับ ทุกอย่างจบลงเพียงเท่านั้น!
จี้อู่ฉางนึกถึงเรื่องเหล่านี้แล้วอดถอนหายใจไม่ได้ รู้สึกเสียดายแทนศิษย์พี่รอง
เพื่อหญิงที่ไม่รักตน เสียชีวิตไปอย่างไร้ค่า น่าเวทนานัก!
ดังนั้นจี้อู่ฉางจึงตัดสินใจช่วยศิษย์พี่รองให้พ้นจากชะตากรรมนี้
ส่วนศิษย์พี่ใหญ่กับศิษย์พี่สาม ขอให้จากไปเสียแต่เนิ่นๆ จะได้ไม่เป็นภัยต่อผู้อื่น!
หากมีโอกาส จี้อู่ฉางจะจัดการทั้งสองด้วยตัวเอง!
ความทุกข์ทรมานในชาติก่อนของตนก็เกี่ยวพันกับคนทั้งสองไม่น้อย!
ทันใดนั้น เสียงซู่ซ่าดังมาแต่ไกล ทำให้จี้อู่ฉางและเจิ้งหลิ่งหงต่างระแวดระวังขึ้นมาทันที
"ศิษย์พี่รอง น่าจะเป็นจิ้งจอกล่าเหยื่อ!"
แม้จี้อู่ฉางจะยังไม่เห็นตัว แต่จากประสบการณ์ในชาติก่อน เขามั่นใจแปดส่วนว่าต้องเป็นจิ้งจอกล่าเหยื่อแน่นอน!
"จิ้งจอกล่าเหยื่อ" เป็นสัตว์อสูรที่มีหางสองหาง!
สัตว์อสูรชนิดนี้มีขนาดไม่ใหญ่ โดยทั่วไปอยู่ในขั้นที่หนึ่ง อย่างมากก็ขั้นที่สาม เทียบเท่าผู้ฝึกขอบเขตพระราชวังม่วง!
ขนของพวกมันนุ่มมาก เป็นที่นิยมในหมู่ผู้ฝึกบำเพ็ญ!
จิ้งจอกล่าเหยื่อชอบรวมตัวเป็นฝูง คล้ายฝูงหมาป่า
อีกทั้งพวกมันมีกรงเล็บคมกริบ สามารถฉีกคอได้อย่างง่ายดาย
รวมกับความเร็วสูง จึงนับเป็นสัตว์อสูรขั้นต่ำที่อันตรายมาก!
พอจี้อู่ฉางพูดจบ ห่างออกไปหลายร้อยเมตร ก็โผล่หัวเล็กๆ ออกมา นั่นคือจิ้งจอกล่าเหยื่อ!
หลังจากหัวแรกปรากฏ หัวน้อยๆ ก็ทยอยโผล่ออกมาทีละตัว รวมเป็นหลายสิบตัว!
สีหน้าเจิ้งหลิ่งหงเคร่งขรึมขึ้นมาทันที เอ่ยว่า "ศิษย์น้อง เดี๋ยวตอนต่อสู้ เจ้าอยู่ข้างหลังข้า!"
จี้อู่ฉางยิ้มน้อยๆ ก่อนตอบ "ศิษย์พี่รองไม่ต้องห่วง จัดการพวกตัวเล็กๆ พวกนี้ ข้าทำได้!"
พูดจบ จี้อู่ฉางก็ควักกระบี่ยาวออกมา
กระบี่เล่มนี้เป็นของขวัญที่เมิ่งไฉ่หงมอบให้ตอนรับเป็นศิษย์ บอกว่าเคยใช้ตอนยังสาว เป็นอาวุธวิเศษขั้นต่ำ!
ในทวีปเทียนเฉิน อาวุธแบ่งเป็นหกระดับ ได้แก่ อาวุธล้ำค่า อาวุธวิเศษ อาวุธเทพ อาวุธศักดิ์สิทธิ์ อาวุธเซียน และอาวุธจักรพรรดิ!
จี้อู่ฉางมีเพียงพลังขอบเขตฝึกลมปราณ การที่เมิ่งไฉ่หงมอบอาวุธวิเศษขั้นต่ำให้ แสดงว่าเห็นความสำคัญมาก
ต้องรู้ว่า หลายคนแม้แต่อาวุธล้ำค่าก็ยังไม่มี
เจิ้งหลิ่งหงและคนอื่นๆ ก็ใช้อาวุธวิเศษ เพียงแต่ระดับสูงกว่าของจี้อู่ฉาง เป็นอาวุธวิเศษขั้นกลาง!
ทั้งสองคนถือกระบี่ยาวยืนอยู่กับที่
จิ้งจอกล่าเหยื่อหลายสิบตัวจ้องมองทั้งสองครู่หนึ่ง ค่อยๆ กระจายตัวเป็นรูปครึ่งวงกลม โอบล้อมเข้ามา
นี่เป็นกลยุทธ์ที่พวกมันใช้เป็นประจำ โจมตีพร้อมกันจากทุกทิศทาง!
จี้อู่ฉางจ้องมองจิ้งจอกเหล่านี้ด้วยสายตาเฉียบคม แม้แต่ละตัวจะหนักแค่สิบชั่งเศษ แต่ทั้งความเร็วและพละกำลังไม่ธรรมดา
"ศิษย์พี่รอง จิ้งจอกสีแดงเพลิงตรงกลางคือหัวหน้าฝูง เดี๋ยวพี่ช่วยจัดการตัวนั้นเป็นพิเศษ!"
จี้อู่ฉางมีประสบการณ์มาก จึงบอกตัวหัวหน้าได้ทันที
แค่สังหารหัวหน้าฝูง จิ้งจอกที่เหลือก็จะแตกฝูงหนีกระเจิง!
เจิ้งหลิ่งหงอึ้งไปเล็กน้อย เขาเองก็กำลังมองหาหัวหน้าฝูง แต่ตัดสินใจไม่ได้ เพราะมีหลายตัวที่พลังแกร่งพอๆ กัน
แต่ตัวที่จี้อู่ฉางชี้กลับไม่ใช่ตัวที่พลังแกร่งที่สุด ทำให้เจิ้งหลิ่งหงแปลกใจไม่น้อย
แต่เจิ้งหลิ่งหงเชื่อในคำพูดของจี้อู่ฉาง ศิษย์น้องผู้นี้ไม่ใช่คนพูดพล่อยๆ!
"ศิษย์น้องระวังตัวด้วย ข้าจะจัดการมันให้เร็วที่สุด!"
เจิ้งหลิ่งหงบอกจี้อู่ฉาง ก่อนสีหน้าจะจริงจังขึ้น
ทันใดนั้น จิ้งจอกก็เคลื่อนไหว จิ้งจอกหลายสิบตัวพุ่งเข้าหาทั้งสองจากทุกทิศทาง ชูกรงเล็บคมกริบ กระโจนขึ้นจะตะปบ
หากถูกกรงเล็บข่วน แม้จี้อู่ฉางจะฝึกจนมีผิวทองแล้ว คงเลือดสาดไม่ต่างกัน กรงเล็บพวกนี้คมยิ่งกว่าดาบกระบี่ธรรมดาหลายเท่า!
"ฆ่า!"
จี้อู่ฉางกับเจิ้งหลิ่งหงตะโกนพร้อมกัน
เจิ้งหลิ่งหงควงกระบี่ฟันลง กระบี่พลันแยกเป็นเงากระบี่หลายสาย ฟันถูกจิ้งจอกหลายตัว
จิ้งจอกหลายตัวร้องด้วยความเจ็บปวด ถูกเจิ้งหลิ่งหงฟันขาดเป็นสองท่อน เลือดพลันกระเซ็นกระจาย!
จี้อู่ฉางสีหน้าสงบนิ่ง เท้าใช้วิชาก้าวมังกรแปดทิศ เคลื่อนไหวไม่หยุด
กระบี่ในมือพลิ้วไหว แสงกระบี่สีเขียวพุ่งแทงเข้าลำคอจิ้งจอกที่กระโดดเข้ามา
เลือดสาดกระเซ็น จิ้งจอกล้มลงทันที เลือดกระจายไปทั่ว!
จี้อู่ฉางขยับไม่หยุด ถอยหลังหลบการโจมตีคอจากจิ้งจอกสองตัว!
มือซ้ายกำหมัด ต่อยเข้าที่ท้องจิ้งจอกตัวหนึ่ง ซัดมันกระเด็นไปไกลหลายสิบจั้ง! ตายคาที่!
จี้อู่ฉางเกือบลืมไปว่า ขนจิ้งจอกนั้นมีค่ามาก
หากนำขนมาทำเป็นผ้าคลุม จะเป็นเครื่องกันหนาวที่ดีเยี่ยม
พอคิดถึงตรงนี้ ดวงตาจี้อู่ฉางก็เป็นประกายร้อนแรงยิ่งขึ้น นิ้วชี้มือซ้ายมีแสงกระบี่พลิ้วไหว จึงแทงเข้าตาจิ้งจอกตัวหนึ่ง
พลังกระบี่ทะลุผ่านดวงตาทำลายสมอง แต่ขนยังคงสมบูรณ์
ทันใดนั้น มีแรงปะทะพุ่งมาจากด้านหลังจี้อู่ฉาง ราวกับมีตาอยู่ข้างหลัง ร่างกายหยุดนิ่งทันที มือขวาถือกระบี่แทงไปด้านหลัง ปักเข้าปากจิ้งจอกพอดี
จี้อู่ฉางสะบัดมือขวา กระบี่ก็ทำลายอวัยวะภายในจิ้งจอกจนแหลกละเอียด
ขณะนี้เจิ้งหลิ่งหง สังหารจิ้งจอกไปแล้วกว่าสิบตัว เข้าถึงตัวจิ้งจอกสีแดงเพลิงที่จี้อู่ฉางบอก
ตอนที่เจิ้งหลิ่งหงกำลังจะลงมือ จิ้งจอกสีแดงเพลิงตัวนั้นพลันปล่อยพลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้เจิ้งหลิ่งหงตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี
นี่ไม่ใช่จิ้งจอกขั้นที่สองธรรมดา แต่เป็นจิ้งจอกขั้นที่สาม
คิดได้ดังนั้น เจิ้งหลิ่งหงก็รู้สึกขนหัวลุกวูบ!
จิ้งจอกขั้นที่สาม นั่นเทียบเท่าผู้ฝึกขอบเขตพระราชวังม่วง
พื้นที่ที่พวกเขาอยู่ตอนนี้ เป็นเพียงเขตรอบนอกของเขาหลัง
ทำไมถึงมีจิ้งจอกขั้นที่สามปรากฏตัว?
เจิ้งหลิ่งหงคิดไม่ตก!
(จบบท)
