บทที่ 165 หมาป่า!
หิมะตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ราวกับจะท่วมโลกทั้งใบ! พร้อมลมหนาวเป็นระลอก แม้เป่ยเฟิงจะหลบในโพรงไม้ก็ยังรู้สึกหนาวเหน็บ เป่ยเฟิงเปิดเป้ หยิบเสื้อขนเป็ดหนาๆ มาใส่ จึงรู้สึกดีขึ้น "อากาศบ้านี่ เดินทางไม่ได้แล้ว" เป่ยเฟิงปล่อยจิต หยิบคัมภีร์พุทธจากแหวนมิติ จุดกองไฟเริ่มอ่าน นี่เป็นพลังเดียวที่ไม่ถูกผนึก แต่ในแ...
