บทที่ 135 (ตอนฟรี)ใครกล้า! ฆ่าให้หมด!

"อย่าทำร้ายลูกสาวข้า!" จื่อเหยาต้าฮ่องเต้เห็นมู่หรงอวิ๋นซางสู้ไม่ได้ จึงปลดปล่อยพลังขั้นเจิ้งเต๋าพุ่งเข้าไป

ในเวลาเดียวกัน เสือขาวลายทองก็คำรามกึกก้องสะเทือนฟ้า

"บ้าชิบ กล้าทำร้ายคนของนายท่าน อยากตายหรือไง!"

ในตอนนั้น ท่ามกลางกองทัพพันธมิตรเยว่หลุนและซิงฮุย

มีเงาร่างหลายคนพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว

ความเร็วของพวกเขาสูงมาก

เพียงชั่วพริบตาก็พุ่งมาถึง

หนึ่งในนั้นเผชิญหน้ากับจื่อเหยาต้าฮ่องเต้

ขณะที่ความวุ่นวายกำลังเกิดขึ้น มีผู้คนอย่างน้อยหนึ่งหมื่นคนถูกเหยียบตายและถูกชนตายในความโกลาหล

ฮ่องเต้แห่งเยว่หลุนและฮ่องเต้แห่งซิงฮุยต่างรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งร่าง ราวกับถูกสัตว์ร้ายโบราณจ้องมองอยู่ ขนทั้งตัวลุกชัน

"ใคร...ใครกัน!" ฮ่องเต้แห่งเยว่หลุนพยายามตะโกนถาม

ในตอนนั้น ดวงตางามของมู่หรงอวิ๋นซางเบิกกว้างขึ้นทันที น้ำตาใสระยิบกำลังหมุนวนในดวงตา

เขามาแล้ว! เป็นเขาที่มา!

หงสี่ม่านตาหดเล็กลง ฉวยโอกาสตอนที่ทุกคนกำลังตะลึง พุ่งไปที่ด้านหน้าของมู่หรงอวิ๋นซางและยื่นมือคว้า

"บังอาจ!" เสียงดังกึกก้องราวกับเทพเจ้าดังขึ้นอีกครั้ง

จากนั้นเมฆดำก็รวมตัวกันบนท้องฟ้า สายฟ้าฟาดลงมาจากฟากฟ้า

หงสี่ตาเบิกกว้าง ทุ่มพลังทั้งหมดสร้างโล่พลังปกป้องตัวเอง หวังจะต้านทานสายฟ้า

แต่น่าเสียดาย!

เหมือนตั๊กแตนขวางรถ!

เหมือนมดปีนต้นไม้!

ตูม!

สายฟ้าหนากว้างกว่าหนึ่งจั้ง กลืนกินร่างของหงสี่ในพริบตา

แม้แต่เสียงกรีดร้องก็ไม่ทันได้เปล่ง!

นักยุทธ์ขั้นเจิ้งเต๋าผู้ครอบครองอาณาจักร ได้หายไปจากโลกนี้อย่างถาวรแล้ว

ราวกับสวรรค์โกรธแค้น สายฟ้าทำลายล้างโลก

"อะไรกัน!" ฮ่องเต้แห่งเยว่หลุนและฮ่องเต้แห่งซิงฮุยร่างสั่นสะท้าน

พวกเขารู้ดีว่าหงสี่มีพลังแค่ไหน เพราะพวกเขาทั้งสองก็เคยพ่ายแพ้ในมือของหงสี่มาแล้ว

แต่ตอนนี้!

เขากลับถูกสายฟ้าทำลายล้าง

คนที่ลงมือคือใครกัน

ฮ่องเต้ทั้งสององค์สบตากัน ในสมองนึกถึงชื่อในตำนานหนึ่งชื่อ

"ถัง...ถังเจี้ยจื่อ!"

ขณะเสียงยังไม่ทันขาดหาย เมฆก็หมุนวน

รถศึกสีดำลอยลงมาอย่างสง่างาม

สองข้างรถม้า ทหารเลือดอสูร แผ่พลังน่าสะพรึงกลัว

แม้จะมีเพียงห้าร้อยคน

แต่กลับมีพลังราวกับทัพนับพันนับหมื่น ไม่มีใครต้านทานได้

จิตสังหารเป็นรูปธรรม โถมลงมาจากท้องฟ้า

สองราชอาณาจักร ทัพสองล้านคน

กลับไม่มีใครกล้าขยับ

พวกเขามีความรู้สึกว่า ถ้ากล้าขยับ

จะถูกจิตสังหารฉีกร่างในทันที

ถังจ้านชูดาบขึ้น

"ทหารอสูร!"

"ฆ่า ฆ่า ฆ่า!" ทหารอสูรห้าร้อยคนคำรามกึกก้องสะเทือนฟ้า คลื่นเสียงทะลุเมฆา ก่อให้เกิดทะเลเลือดถาโถมลงมาจากฟ้า

ม่านตาของฮ่องเต้แห่งเยว่หลุนหดเล็กลง

"เป็นทหารอสูรของตระกูลถัง!"

แม้ไม่เคยเห็นด้วยตา แต่ใครบ้างจะไม่รู้จักทหารอสูรของตระกูลถัง

ทหารเลือดอสูร รบไม่เคยแพ้

พื้นดินพันลี้ ทะเลเลือดเดือดพล่าน

สองราชอาณาจักร กองทัพระดับล้านคน

วุ่นวายอีกครั้ง

"ท่านเจี้ยจื่อมาแล้ว!"

"พวกเรารอดแล้ว!"

"ศัตรูชั่วช้า พวกเจ้าจบแล้ว!"

เหล่านักรบแห่งราชอาณาจักรจื่อเหยาได้เห็นการมาของเทพเจ้าอีกครั้ง ต่างตื่นเต้นจนหน้าแดง ร่างกายสั่นสะท้าน

ในตอนนี้!

บนรถศึก!

ค่อยๆ ปรากฏร่างหนึ่ง

ชุดขาวดั่งหิมะ สายตาเหนือผู้คน ราวกับเทพเจ้า

ถ้าไม่ใช่ถังเสวียน แล้วจะเป็นใคร!

เห็นถังเสวียนค่อยๆ เอ่ยปาก

"บอกมา! ใครให้พวกเจ้ากล้า! แตะต้องราชอาณาจักรจื่อเหยาของข้า!"

ถ้อยคำเย็นยะเยือก ความหนาวเหน็บแทงกระดูก

ฮ่องเต้แห่งเยว่หลุนและฮ่องเต้แห่งซิงฮุยที่เมื่อครู่ยังทะนงองอาจ

ตอนนี้เหมือนสุนัขชั่วที่ถูกตีด้วยไม้ ไม่กล้าส่งเสียง

ในหล้าฟ้าดิน!

เหลือเพียงเสียงของถังเสวียนเท่านั้น

"เมื่อไม่มีใครตอบ งั้นก็ฆ่าให้หมด!"

(จบบทที่ 135)