บทที่ 13 หุบเขาหมอยา

บทที่ 13 หุบเขาหมอยา

การตัดสินใจของเย่ชิงเซวียนได้รับความเห็นชอบจากทุกคนแล้ว

ในตอนนี้สถานการณ์แบบนี้ แม้แต่การแบ่งกลุ่มไปหาความโชคดี

ยังไม่มีใครยอมไป

ถ้าเจอคนในชุดคลุมดำ ชีวิตก็อาจจะจบ ไม่ต้องพูดถึงความโชคดีอะไรทั้งนั้น

กลุ่มคนที่พักผ่อนเสร็จแล้ว ก็เดินทางต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ

พร้อมกับทิ้งสัญลักษณ์ลับของสำนักเสินเซียวเพื่อเชิญชวนคนอื่นมารวมกลุ่ม

คนในชุดคลุมดำยังคงบ้าคลั่งฆ่าฟันในเขตลับเก้าหายนะ

แต่ตามเวลาที่ผ่านไป พวกเขาก็เริ่มมีการสูญเสีย

พวกเขามีพลังแข็งแกร่ง แต่จำนวนยังคงน้อยเกินไป

ต้องรู้ว่าพลังของทุกฝ่ายในเขตลับเก้าหายนะรวมถึงผู้ที่ออกมาเป็นรายบุคคล

มีมากถึงหลายหมื่นคน

คนในชุดคลุมดำมีเพียงพันคน ถ้าอยากฆ่ามาก ก็ต้องกระจายกำลัง

ในตอนแรกยังได้ผลดี เพราะทุกคนยังไม่รวมตัวกัน แต่เมื่อทุกคนเริ่มรู้ตัวถึงอันตราย พวกเขาก็เริ่มรวมกลุ่มกัน ทำให้การฆ่าฟันทำได้ยากขึ้น

แน่นอนว่า คนในชุดคลุมดำก็มีมาตรการรับมือ นั่นคือการเพิ่มจำนวนทีม

เมื่อจำนวนมากขึ้น การต่อสู้หากเกิดขึ้น ก็จะโหดร้ายและสาหัสมาก

แต่ทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวข้องกับหลินเฟิง

เขาแค่ตามหาตำแหน่งของดอกบุปผา

หากเจอกับคนของฝ่ายอื่น เขาก็แค่หลบไป หากเจอคนในชุดคลุมดำ ก็ฆ่าไม่เหลือ

ตลอดทาง หลินเฟิงฆ่าคนในชุดคลุมดำไปได้แล้วมากกว่าสิบคน

หลังจากเดินต่อไปอีกสองวัน เขาก็มาถึงหน้าผาที่มีน้ำตกขนาดใหญ่

ยืนอยู่บนยอดน้ำตกมองลงไป

ความสูงจากจุดที่ยืนลงไปถึงน้ำต่ำกว่าหลายสิบเมตร

ด้านล่างมีบ่อน้ำลึกขนาดใหญ่

ข้างๆ บ่อน้ำลึกนั้นมีคนสองกลุ่ม

กลุ่มแรกคือคนในชุดคลุมดำที่คุ้นเคย ส่วนอีกกลุ่มเมื่อหลินเฟิงมองไปก็เห็นว่าเสื้อผ้าของพวกเขามีตัวอักษร "ยา" เป็นสัญลักษณ์ คนในกลุ่มนี้คือคนจากหุบเขาหมอยา

หุบเขาหมอยาคือหนึ่งในพลังที่พิเศษที่สุดในลี่โจว

พวกเขามีพลังไม่อ่อนแอ รองจากสำนักชั้นนำระดับสูงของเซี่ยตี้ เป็นหนึ่งในพลังขนาดใหญ่ แต่ไม่เคยเข้าร่วมฝ่ายใด

ไม่ว่าจะเป็นสำนักมารอู่จี๋ หรือสำนักเจ็ดสังหาร รวมถึงสำนักเสินเซียวและสำนักชิงหยุน ต่างก็สนิทสนมกับหุบเขาหมอยา

เพราะทุกคนล้วนเคยบาดเจ็บ และหุบเขาหมอยาเชี่ยวชาญในด้านนี้

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อไปขอหยูกับหุบเขาหมอยา พวกเขาจะพิจารณาจากพรสวรรค์และภูมิหลังของผู้ขอ ยาเหมือนการลงทุน

ซูหมู่ไป๋เคยใช้ยาจากหุบเขาหมอยามาก่อน แต่โชคร้ายที่เขาบาดเจ็บหนักจนร่างกายของเขาถูกทำลาย แม้ว่าจะรักษาหาย ก็ยังทำได้ไม่มากเพราะยาเพื่อรักษาร่างกายนั้นหายาก ดังนั้นหุบเขาหมอยาจึงไม่ให้ความช่วยเหลือ

ทิ้งคำพูดไว้ว่า หากอยากได้ยา ต้องมาในนามของสำนักเสินเซียว

แม้ซูหมู่ไป๋จะได้รับบาดเจ็บขณะปฏิบัติภารกิจจากสำนัก แต่ผู้นำระดับสูงของสำนักเสินเซียวต้องคำนึงถึงประโยชน์ของสำนักทั้งหมด ไม่ยอมให้สำนักต้องจ่ายในราคาที่มากเกินไปเพื่อช่วยเพียงแค่คนที่กลายเป็นขยะ

อาจเป็นเพราะเหตุผลนี้ บวกกับภายหลังหลัวหยุนเทียนขึ้นเป็นผู้นำสำนักเสินเซียว จึงยังคงให้ซูหมู่ไป๋เป็นหนึ่งในเจ็ดดาบของเสินเซียวและหัวหน้าผู้ดูแลยอดเขากู่ฉุน

มิฉะนั้นยอดเขากู่ฉุนคงจะถูกเปลี่ยนมือไปแล้ว

การขอยาก็ถูกปฏิเสธ ซูหมู่ไป๋ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เขาทราบถึงความโหดร้ายของโลกใบนี้ จึงไม่ได้โทษสำนัก แต่เริ่มออกค้นหายาที่จะรักษาร่างกายของตนเอง จนกระทั่งพบกับหลินเฟิงที่อยู่ในอ้อมแขน

นอกจากคนในชุดคลุมดำและหุบเขาหมอยาแล้ว

สิ่งที่ปรากฏในกลางบ่อน้ำลึกดึงดูดสายตาของหลินเฟิงอย่างมาก

มันคือลิงใหญ่!!!

หัวขนาดใหญ่ยกสูงขึ้นไปห่างจากผิวน้ำประมาณห้าหกเมตร ดวงตาของมันเปล่งประกายเย็นยะเยือกทำให้คนที่มองรู้สึกหนาวเหน็บ แม้ว่านั่นจะเป็นแค่ส่วนหนึ่งของร่างมันส่วนหนึ่ง อีกส่วนของมันยังซ่อนอยู่ในบ่อน้ำ

หลินเฟิงประมาณขนาดของมัน

มันมีขนาดยาวมากกว่า 30 เมตร

ในบ่อน้ำลึกที่มีลิงขนาดใหญ่ขนาดนี้หมายความว่าอะไร?

หมายความว่ามีสมบัติในบ่อน้ำนั้น

แต่ไม่รู้ว่าเป็นดอกบุปผาหรือไม่

ทั้งสองกลุ่มยังคงอยู่ไม่หนีจากที่นี้

คนในชุดคลุมดำก็หวังจะล่าอสูรแปลกเพื่อเอาน้ำมันในตัวมันและสมบัติที่มันปกป้อง

……………………………………………………………

หุบเขาหมอยาทิ้งความมั่นใจไว้ในรูปแบบการทำงานของพวกเขามาหลายปี

ไม่ว่าใครก็ตามที่อยู่ในชุดคลุมดำ ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายไหน ก็คงจะได้รับความช่วยเหลือจากหุบเขาหมอยาบ้าง

ทั้งลี่โจว มีเพียงคนจากหุบเขาหมอยาที่อัตราการตายขณะออกไปภายนอกต่ำที่สุด

รวมถึงพวกฝ่ายชั้นนำจากเซี่ยตี้ ทุกคนไม่อยากไปขัดแย้งกับหุบเขาหมอยา

เพราะไม่รู้ว่าในวันหนึ่งอาจจะต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขา

"ซูซูซู..."

งูยักษ์ออกเสียงเตือนอย่างไม่หยุดหย่อน

"ขึ้นไป!!!" ผู้นำคนในชุดคลุมดำตะโกนเสียงต่ำ

เงาร่างเก้าคนพุ่งออกไปในทันที

ตอนนี้งูยักษ์ก็รู้สึกถึงอันตราย พ่นลมหายใจเย็นออกมา

ลมเย็นแผ่ขยายออกไปอย่างรวดเร็ว ในอากาศเกิดผลึกน้ำแข็งขึ้นมากมาย

เมื่อคนในชุดคลุมดำสัมผัสกับลมเย็น ร่างกายจะช้าลงทันที

งูยักษ์คำรามเสียงดัง ร่างมันพุ่งออกจากผิวน้ำ

เผยให้เห็นร่างยักษ์ยาวถึงสามสิบเมตร พอส่ายหางหนึ่งทีไปยังคนในชุดคลุมดำ

การเคลื่อนไหวของคนในชุดคลุมดำได้รับผลกระทบจากลมเย็น

จึงไม่สามารถหลบหลีกได้อย่างคล่องแคล่ว แต่ส่วนใหญ่ยังพอหลบได้

ยกเว้นสองคนที่โดนหางของงูยักษ์ฟาดใส่

"ปัง ปัง!!!"

สองคนที่หลบไม่ทันถูกหางของงูยักษ์ฟาดกระเด็นไปกระแทกกับขอบบ่อน้ำ

พื้นดินแตกเป็นหลุมใหญ่สองหลุม

พลังที่รุนแรงทำให้อวัยวะภายในของพวกเขาฉีกขาดทันที

เลือดทะลักออกจากปากอย่างไม่หยุดหย่อน สภาพร่างกายหมดสภาพ

การโจมตีที่น่ากลัวเช่นนี้

"ช่วยพวกเขาด่วน!!!"

ซูเกอฉีหยุน รองผู้นำหุบเขาหมอยาตะโกนสั่ง

พวกเขาไม่สนใจว่าใครจะเป็นฝ่ายดีหรือฝ่ายร้าย หากมีค่าสำหรับการรักษา

พวกเขาก็จะลงมือช่วยเหลือ

คนในชุดคลุมดำมีพลังแข็งแกร่งในการฆ่าฟันในเขตลับเก้าหายนะ

ทำให้ทุกฝ่ายกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อ พวกเขาจึงดูมีค่า

คนจากหุบเขาหมอยาจึงรีบมาถึงหลุมที่สองคนในชุดคลุมดำตกลงไป

แล้วเริ่มการรักษา

ผู้นำของคนในชุดคลุมดำโกรธมาก

เพียงแค่การปะทะครั้งแรก เขาก็เสียไปแล้วสองคน หากยังเป็นแบบนี้

เขาจะทำอย่างไร?

"สัตว์ชั่ว! หามุมตาย!"

"จัดการ เร่งทำลาย!"

คนในชุดคลุมดำอีกหกคนได้ยินแล้ว ไม่เข้าใกล้งูยักษ์อีก

แต่กลับออกจากเขตลมเย็น แล้วไปยืนประจำตำแหน่งรอบบ่อน้ำลึก พร้อมทั้งยกมือขวาไปข้างปากแล้วกัดมันให้เลือดไหลออกมาจากนิ้วมือ ใช้เลือดเขียนอักษรในอากาศ

ตัวอักษร "ฆ่า" สีแดงปรากฏขึ้นในอากาศ

เมื่อทั้งเจ็ดตัวอักษร "ฆ่า" ถูกเขียนเสร็จแล้ว มันทำให้เกิดเกราะสีแดงล้อมรอบงูยักษ์

อาจจะเป็นเพราะมันรู้สึกถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา งูยักษ์ในเกราะเริ่มส่งเสียงคำรามไม่หยุด มันพยายามพุ่งชนเกราะสีแดงอย่างบ้าคลั่ง

"ปัง ปัง ปัง..."

เสียงการชนดังขึ้นตลอดเวลา

เกราะยังไม่แตก แต่ก็สั่นคลอน ดูเหมือนจะไม่สามารถทนได้นาน

เพราะพลังของงูยักษ์นั้นไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เพียงแค่หางเดียวก็ทำให้คนในชุดคลุมดำสองคนหมดสภาพไปแล้ว

ผู้นำคนในชุดคลุมดำยืนรักษาระบบป้องกัน ในขณะเดียวกันก็เตรียมที่จะโจมตีงูยักษ์ให้ถึงที่สุด

เห็นว่าเกราะใกล้จะพังแล้ว คนในชุดคลุมดำที่เหลือก็ไม่ยอมละทิ้งสิ่งใด

พวกเขากัดปลายลิ้นให้เลือดไหลออกมา แล้วพ่นเลือดไปยังอักษร "ฆ่า"

เกราะที่เริ่มหมองไปและใกล้แตกกลับฟื้นคืนความแข็งแกร่งอีกครั้ง

"ซูซูซู..."

งูยักษ์ยังคงคำรามไม่หยุด

ลมหายใจเย็นพ่นออกมาจากปาก มันทำให้อุณหภูมิในอากาศลดลงอย่างรวดเร็ว และในที่สุดเกราะก็ถูกแช่แข็ง

"ปัง!!!"

ทันใดนั้น เกราะที่ถูกแช่แข็งก็แตกออกเมื่อถูกงูยักษ์ชน

แต่ในขณะนั้นเอง แสงสีแดงก็พุ่งผ่านไป

และทันทีที่งูยักษ์คำรามเสียงเจ็บปวด

เมื่อควันคลายออก

พวกเขาเห็นร่างของงูยักษ์ลอยอยู่บนผิวน้ำ หัวมันมีรูใหญ่เต็มไปด้วยเลือดไหลออกมาท่วมบ่อน้ำ คนในชุดคลุมดำทุกคนต่างก็รู้สึกหมดแรง