บทที่ 110 : ประกาศจากผู้เขียน

สวัสดีครับ ผมขอถือโอกาสนี้ พูดคุยเกี่ยวกับการเขียนในอนาคตและคุยกับพวกคุณเกี่ยวกับเรื่องตัวละคร นี่จะเป็นครั้งเดียวนะ หลังจากนี้ผมคงไม่ตอบคำถามเกี่ยวกับตัวละครอีก เว้นแต่จะมีอะไรผิดพลาดร้ายแรง

ก่อนอื่น เกี่ยวกับนักแสดงหญิงในนิยายของผม

ขอชี้แจงก่อนว่า ผมไม่ได้เป็นแฟนคลับของใคร ไม่ว่าจะเป็นหยางมี่ หลิวอี้เฟย หรือเหวินหย่งซาน ผมไม่ได้มองพวกเธอผ่านฟิลเตอร์แฟนคลับ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดีกับใครด้วย

ผมแค่คนนอกวงการบันเทิงที่ผ่านมาเห็นอะไรผ่านๆ เท่านั้น อย่าติดป้ายให้ผมเลย ผมแค่อยากเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับการแสดง และพวกเธอในแบบที่ผมจินตนาการ

มาเริ่มที่หลิวอี้เฟยก่อน

สิ่งที่น่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับหลิวอี้เฟยในความคิดผมคือ ช่วงปี 2007 เธอหายไปจากวงการเกือบปีครึ่ง

ตอนนั้นเธอเป็นนักแสดงหญิงระดับแถวหน้า

เมื่อผมสร้างตัวละครนี้ขึ้นมา จุดเริ่มต้นของผมมาจากพฤติกรรมประหลาดนี้ของเธอ

ผมอยากเขียนว่าทำไมเธอถึงทำแบบนั้น

ที่หลิวอี้เฟยในหนังสือเล่มนี้เป็นแบบนั้น อย่างที่มีคนคอมเมนต์ว่าเหมือนเด็กมัธยมที่เก็บตัว เพราะผมคิดว่า ก่อนอายุ 18-19 ปี เธอน่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ

ในจินตนาการของผม ชีวิตเธอควรจะมีสามช่วง

ช่วงแรก ดักแด้

อายุ 15 เข้าสถาบันภาพยนตร์ปักกิ่ง เริ่มแสดง -- โด่งดัง -- จบตอนอายุ 18 ในสามปีนี้ เธอน่าจะอยู่ในโลกที่ถูกปิดกั้น ได้รับการปกป้องหรือควบคุมจนแทบจะตัดขาดจากโลกภายนอก ผมสรุปแบบนี้เพราะว่า ตอนนั้นเธอถ่ายหนังที่ไหน แม่ก็ตามไปที่นั้น ในสถานการณ์แบบนี้ หลิวอี้เฟยจะติดต่อกับโลกภายนอกได้ไหม?

ผมว่าไม่ได้

แล้วเธอจะไม่เหมือนเด็กมัธยมได้ยังไง? ผมคิดว่าตอนนั้นแม้เธอจะอายุ 18 แต่จิตใจคงเป็นแค่เด็ก 15!

ช่วงที่สอง การแตกดักแด้

ผมคิดว่าการหายไปปีกว่านั่น คือกระบวนการแตกดักแด้ของเธอ

เธอต้องเจออะไรบางอย่างแน่ๆ ถึงได้เลือกที่จะไม่ทำอะไรเลย แล้วในช่วงนั้น เธอก็ทำลายดักแด้ที่ห่อหุ้มเธอมาตั้งแต่เด็ก

จนได้เห็นความจริง และเติบโตขึ้น

ช่วงที่สาม การกลายเป็นผีเสื้อ

ในช่วงนี้ เธอค่อยๆ เปลี่ยนแปลงผ่านเวลาสิบกว่าปี จนกลายเป็นหลิวอี้เฟยที่ดูมีความรู้และสง่างามในสายตาพวกเราทุกวันนี้

แล้วในหนังสือ อะไรจะทำให้เธอแตกดักแด้? พี่นั่วจะมีบทบาทอะไร? ภายใต้อิทธิพลของเฉินนั่ว เธอจะเติบโตเป็นแบบไหน จะยังเป็นหลิวอี้เฟยในโลกความจริงหรือเปล่า?

นี่คือเรื่องราวของหลิวอี้เฟยที่ผมจะเขียนต่อไป

มาพูดถึงหยางมี่บ้าง

จุดเริ่มต้นในการเขียนถึงหยางมี่คือความขัดแย้งในตัวเธอ

หนังเรื่อง "ฮาร์บิน 1944" ที่เธอเล่นก่อนหน้านี้ ในเน็ตต่างพูดกันว่า เธอจ้างครูสอนการแสดง เรียกฉินเฮ่ามาแสดงคู่ ก็เพราะอยากแสดงหนังเรื่องนี้ให้ดี แสดงบทนี้ให้ดี

แน่นอน สุดท้ายเธอก็โดนล้อเลียนกันใหญ่

แต่ตอนนั้นผมกลับรู้สึกว่าน่าสนใจ เพราะจากการกระทำของหยางมี่ ผมเห็นว่าแม้เธอจะดังจากซีรีส์วัยรุ่นและกระแสความนิยม แต่สุดท้ายดูเหมือนอยากจะกลับไปเป็นนักแสดงที่เน้นฝีมือ ถึงขั้นยอมรับบทตัวร้าย?

เพื่ออะไร?

ผมเดาได้แค่ว่า ในใจเธอคงรักและหลงใหลการแสดงจริงๆ

นี่มันน่าสนใจมาก ในเมื่อในใจมีความยึดมั่นขนาดนี้ แล้วทำไมตอนแรกถึงไม่เดินต่อ? ทำไมถึงเปลี่ยนเส้นทางกลางคัน? เป็นเพราะเงินหรือ? หรือเพราะอย่างอื่น? อะไรที่อาจจะมีผลต่อเธอ? อะไรที่อาจจะเกิดขึ้น?

นี่คือเรื่องราวของหยางมี่ที่ผมอยากเขียน

มาพูดถึงแมน เหวินหย่งซาน

จุดเริ่มต้นของเหวินหย่งซานง่ายมาก คือความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเบบี้

อะไรที่ทำให้สองคนที่เคยสนิทกันเหมือนพี่น้อง สุดท้ายกลับกลายเป็นศัตรูกัน ไม่ไปมาหาสู่กัน?

ผมอยากเขียนในสิ่งที่ผมคิด เติมเต็มปริศนานี้ในโลกจริง

พูดถึงตัวละครหญิงใหม่ที่กำลังจะปรากฏตัวอีกนิด

ชื่อขอเก็บเป็นความลับก่อน

จุดเริ่มต้นในการเขียนถึงเธอมีแค่ประโยคเดียว: การฝ่าฟันโชคชะตาต้องมีเหตุผลสิ ใช่ไหม?

พูดเรื่องตัวละครแค่นี้ ขอแก้ต่างให้ตัวเองหน่อย

มีรีวิวหนึ่งบอกว่า ผมเขียนเหมือนนิยายรักวัยรุ่น ไม่เหมือนวงการบันเทิงจริงๆ

ก็ใช่

เพราะตอนเริ่มเขียนหนังสือเล่มนี้ ผมกล้าบ้าบิ่น อยากเทียบชั้นกับ "ยุคศิลปะ" แน่นอนว่าผมยังไม่มีดีพอจะเทียบกับเขา แต่ผมก็ไม่ได้ตั้งใจจะเขียนแบบอาหารจานด่วน

ดังนั้น ที่ผมเขียนถึงหลิวอี้เฟย หยางมี่ เหวินหย่งซานตอนอายุ 18... ผมคิดว่า มันก็ควรจะเป็นนิยายรักวัยรุ่นไม่ใช่เหรอ?

ถ้าผมโชคดีได้รับการสนับสนุนจากพวกคุณ ได้เขียนถึงตอนพวกเธออายุ 28 วางใจได้เลย ถ้าผมยังเขียนนิยายรักใสๆ แบบนี้อยู่ ผมยอมยืนหกสูงกินข้าว

มาพูดถึงปัญหาที่เฉินนั่วทั้งจีบทั้งรักษาศีลธรรม

ตอนนี้เขาก็เป็นคนหน้าด้านที่ทั้งจีบทั้งรักษาศีลธรรมจริงๆ นั่นแหละ อยากเป็นคนดีแต่ก็ควบคุมกางเกงตัวเองไม่ได้ แต่เอาเป็นว่า แลกกับการซื้อนิยาย ถ้าพวกคุณไม่ชอบ เขาก็เปลี่ยนได้... จะเปลี่ยนไปทางไหนก็ได้ ฮ่าๆ

พูดเรื่องตัวละครจบแล้ว

สุดท้ายขอย้ำอีกนิดว่า นี่ไม่ใช่หนังสือที่เขียนให้แฟนคลับอ่าน

ผมจะพยายามเขียนให้พวกเธอมีชีวิตชีวา แต่จะไม่ให้พระเอกวนเวียนอยู่รอบๆ พวกเธอ

นี่เป็นนิยายที่มีพระเอกเป็นศูนย์กลาง สิ่งที่ผู้เขียนอยากทำคือ ร่วมสัมผัสชีวิตของนักแสดงอัจฉริยะที่น่าเชื่อถือคนหนึ่งไปพร้อมกับทุกคน

รวมถึงการที่เขาเปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเธอ เรื่องราวจะค่อยๆ เล่า ขอให้พวกคุณค่อยๆ อ่าน

สุดท้าย ขอรบกวนซื้อนิยายได้ไหม?

หลังจากนี้ (บทที่ 121) ผมจะอัพเดทก่อน 8,000 ตัวอักษร (part1) แล้วตอนกลางวันจะอัพเดทอีก 8,000 ตัวอักษร (Part2)

ผมจะตั้งใจเขียน อาจจะเขียนไม่ดี แต่รับรองว่าจะไม่เขียนลวกๆ เพื่อเอาตัวอักษรมาหลอกเอาเงินพวกคุณ

ผมสัญญา

ขอบคุณครับ

ปล.

ผมอยากให้คนได้เห็นความคิดเห็นของผมเกี่ยวกับตัวละครในบทแสดงความในใจนี้ ผมอยากเห็นความคิดเห็นของพวกคุณ แม้ผมอาจจะไม่ได้ร่วมแสดงความคิดเห็น แต่ผมจะอ่านและคิดตามจริงๆ