EP.1 สุขสวัสดิ์วันเกิดโทนี่
EP.1 สุขสวัสดิ์วันเกิดโทนี่
[มุมมองบุคคลที่ 3]
มีคนเห็นผู้หญิงผมยาวสีน้ำตาลกำลังเดินอยู่ในทางเดินยาวที่มีประตูอยู่ทั้ง 2 ข้าง เมื่อเธอเดินไปถึงปลายทางเดิน เธอไปยืนอยู่หน้าประตูสีขาวบานใหญ่ซึ่งใหญ่กว่าบานที่เธอเดินผ่าน ประตูบานดังกล่าวมีสติกเกอร์คำเตือนและรูปภาพที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์ติดอยู่เต็มไปหมด
“โทนี่” หญิงสาวเรียกพร้อมเคาะประตู “โทนี่ที่รัก ถึงเวลาตื่นแล้ว”
เมื่อไม่มีเสียงตอบรับ หญิงสาวจึงถอนหายใจก่อนจะหมุนลูกบิดประตู เมื่อเธอเข้าไปในห้อง เธอก็ถอนหายใจยาวอีกครั้ง เพราะในห้องมีเด็กน้อยอายุประมาณ 4 ขวบนอนขดตัวอยู่บนเตียงโดยฝังตัวอยู่กับหนังสือ
เธออดไม่ได้ที่จะนวดหน้าผากเมื่อเห็นภาพนั้น ซึ่งเป็นภาพที่กลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว เธอจำได้เลยในครั้งแรกที่เธอเห็นมันเธอคิดว่าลูกของเธอเสียชีวิตไปแล้ว
เธอเดินไปที่เตียงขนาดใหญ่และเริ่มปัดหนังสือทั้งหมดออกไป ตอนนี้มีหนังสือเล่มใหญ่เพียงเล่มเดียววางทับหน้าเด็กชายขณะที่เขากรนเสียงดัง
หญิงคนนั้นเลื่อนหนังสือออกจากหน้าของเขาและเขย่าเด็กชายให้ตื่น “โทนี่ ตื่นได้แล้ว ได้เวลาล้างตัวแล้วลงมาทานอาหารเช้า”
เด็กน้อยสะดุ้งตื่นและขยี้ตา “อรุณสวัสดิ์ครับแม่ เดี๋ยวผมลงไปนะครับ”
แม่พยักหน้าแล้วกำลังจะออกไป แต่ขณะที่เธอกำลังจะออกไป เธอก็หันไปหาโทนี่ “อย่าลืมทำความสะอาดทุกอย่างด้วย”
เธอเห็นว่าโทนี่ยกนิ้วโป้งขึ้นขณะยืดตัว และในที่สุดเธอก็ออกไป โทนี่ถอนหายใจขณะที่เขานอนลงบนเตียงและมองไปบนเพดานด้านบน
'ผ่านมา 4 ปีแล้วนับตั้งแต่ฉันกลับชาติมาเกิดใหม่เป็นแอนโทนี่ สตาร์คในโลกบ้าๆนี้' เขาคิดกับตัวเองก่อนที่จะได้ยินเสียงประตูเปิดอีกครั้ง
“โอ้ และโทนี… สุขสัสดิ์วันเกิดนะ” แม่พูดด้วยรอยยิ้มกว้าง
“ขอบคุณครับแม่” โทนี่ยิ้มตอบขณะที่แม่ปิดประตู
แม้แต่ชื่อของพ่อแม่ใหม่ของฉันก็เหมือนกับชื่อของโทนี่ สตาร์คในเวอร์ชั่นดั้งเดิม ชื่อแม่ของฉันคือมาเรีย สตาร์ค ส่วนชื่อพ่อของฉันคือโฮเวิร์ด สตาร์ค
โทนี่ลุกขึ้นและเดินไปที่ห้องน้ำที่ใกล้ที่สุด เมื่อเขาเข้าไป เขาก็เห็นแม่บ้านในชุดยูนิฟอร์มปกติกำลังรอเขาอยู่พร้อมกับผ้าขนหนูในมือ
เมื่อเห็นพวกเขา เขาก็อดถอนหายใจไม่ได้ “พวกเธออยู่ที่นี่และรอให้ฉันเข้ามาทุกวันเลยเหรอ”
สาวใช้คนนึงซึ่งมีผมสีน้ำเงินปลายสีชมพูหัวเราะคิกคัก “แน่นอนว่าไม่ใช่หรอก คุณชายน้อย พวกเราเพิ่งจะทราบกิจวัตรตอนเช้าของคุณ”
โทนี่ยิ้มขณะที่เขากางแขนและหลับตาลง "มาเถอะ สาวใช้แสนสวย พาฉันไป!"
เขาได้ยินพวกเขาหัวเราะเยาะขณะที่พวกเขาถอดเสื้อผ้าของเขาออกก่อนที่จะพาเขาไปอาบน้ำ
ตอนแรกเขาค่อนข้างกังวลตอนอาบน้ำให้เขา แต่ผ่านไปสักพักเขาก็เริ่มชินกับมัน
"คุณเลซี่ ขอฟองหน่อย" โทนี่ถามสาวใช้ผมสีน้ำเงิน
“แน่นอนค่ะคุณชายน้อย” สาวใช้กล่าวก่อนจะวางมือลงบนน้ำ ฟองอากาศเริ่มไหลออกมาจากมือของเธอ
"คุณตื่นเต้นไหมคุณชายน้อย" สาวใช้ถามขณะที่ฟองเริ่มเต็มอ่าง
“เพื่ออะไร ? ถ้าเธอกำลังพูดถึงวันเกิดของฉัน ก็คงไม่หรอก เพราะนั่นหมายความว่าฉันจะต้องไปโรงเรียน”
สาวใช้เยาะเย้ยคำตอบของเขาอย่างขี้เล่น “เปล่าคะคุณชาย ฉันกำลังพูดถึงการได้รับอัตลักษณ์ของคุณ ตอนนี้คุณอายุ 4 ขวบแล้ว ซึ่งหมายความว่าอัตลักษณ์ของคุณจะเกิดขึ้นในช่วงนี้”
“โอ้ อย่างนั้นเหรอ เอ่อ ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรมาก” โทนี่ยักไหล่
แม่บ้านกำลังสระผมให้โทนี่ขณะที่กำลังเล่นกับฟองสบู่ หลังจากนั้น โทนี่ก็ถูกดึงตัวออกจากอ่างอาบน้ำและเช็ดตัวให้แห้ง จากนั้นเขาก็ถูกอุ้มกลับไปที่ห้องของเขาโดยห่มผ้าขนหนูอยู่
'คุณรู้ไหม ตอนแรกมันน่าเขินมาก แต่ตอนนี้ฉันชินแล้ว ฉันไม่คิดว่าฉันจะอยู่ได้โดยไม่มีมัน ฉันใช้ชีวิตเหมือนราชาในโลกใบนี้!' โทนี่คิดอย่างมีความสุข
เมื่อโทนี่ถูกนำตัวไปที่ห้องของเขา พวกเขาก็เริ่มแต่งตัวให้เขาด้วยชุดสูทตัวน้อยน่ารักพร้อมโบว์ผูกสีแดง และหวีผมไปด้านหลัง
'ก่อนที่ฉันจะเกิดใหม่ ฉันเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ยากจนและไร้เงิน ฉันต้องทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อเอาชีวิตรอด ตอนนี้ ฉันได้ลิ้มรสชาติของความร่ำรวยที่แท้จริงแล้ว และฉันไม่อยากเสียมันไป' โทนี่คิดกับตัวเองในขณะที่เขาสั่งให้คนรับใช้เอาหนังสือทั้งหมดของเขากลับคืนสู่ห้องสมุด
เมื่อเขาเดินลงบันได เขาก็พบพ่อของเขา โฮเวิร์ด สตาร์ค และแม่ของเขา มาเรีย สตาร์ค กำลังรอเขาอยู่ โดยมีเค้กขนาดใหญ่และป้ายที่ฉลองวันเกิดของเขาอยู่
โฮเวิร์ดยิ้มเยาะเมื่อเห็นโทนี่ “ดูสิว่าใครมาแล้ว ถ้าไม่ใช่เจ้าของวันเกิด”
“คุณพ่อที่รัก” โทนี่พูดด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ
ทุกคนนั่งลงและเริ่มกินอาหารมื้อใหญ่ โดยมีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของทุกคน
“โทนี่ บอกพ่อมาสิว่าลูกอยากได้อะไร” โฮเวิร์ดถามขณะที่เขากำลังทำความสะอาดปากด้วยผ้าเช็ดปาก
“คุณพ่อก็รู้ว่าผมต้องการอะไร คุณพ่อ” โทนี่ตอบ
“ลูกอยากไปสำรวจ สตาร์คอินดัสตรีส์ จริงๆขนาดนั้นเลยเหรอ” โฮเวิร์ดถอนหายใจ
“ผมพูดไปครั้งหนึ่งแล้วและจะพูดอีกครั้ง… ได้โปรด ได้โปรด ได้โปรด ได้โปรด ได้โปรด” โทนี่พูดซ้ำๆในขณะที่มืออยู่ในท่าภาวนา
“ทำไมลูกถึงอยากไปที่นั่นตั้งแต่แรก” โฮเวิร์ดถาม
“แน่นอน เพราะเครื่องปฏิกรณ์อาร์ค ทำไมเหรอฮ่ะ” โทนี่พูดด้วยดวงตาที่ตื่นเต้น
โฮเวิร์ดยิ้มเมื่อโทนี่รู้สึกตื่นเต้น “ได้เลย โทนี่ ลูกชนะแล้ว เราจะไปที่สตาร์คอินดัสตรีส์”
“เย้!” โทนี่ตะโกนและชกอากาศ
โฮเวิร์ดยิ้ม “แต่แค่การได้สำรวจสตาร์คอินดัสตรีส์เองก็ยังไม่ให้รู้สึกเหมือนเป็นของขวัญวันเกิดเลย ดังนั้นลูกจึงขออะไรอีกสักอย่างได้”
“จริงเหรอ ?” โทนี่ถามด้วยความประหลาดใจ
โฮเวิร์ดตอบด้วยการพยักหน้า
"ผมเองก็อยากมีห้องแล็ปส่วนตัวเหมือนกัน"
“เพื่ออะไร” โฮเวิร์ดถามด้วยความสับสน
"เพื่อทดลองกับสิ่งต่างๆ อย่างเห็นได้ชัด"
โฮเวิร์ดมีสีหน้าจริงจังขณะกล่าวว่า "พ่อจะไม่ปล่อยให้เด็กอายุ 4 ขวบอยู่ในห้องแล็บโดยไม่มีใครดูแลหรอกนะ"
"พ่อสามารถให้จาร์วิสดูแลผมได้หากพ่อต้องการ"
“ฉันไม่ได้ให้พ่อบ้านของพ่อมาคอยดูแลลูกตลอด 24 ชั่วโมงทุกวันหรอกนะ โทนี่ แค่เพื่อให้ลูกเล่นสนุกได้-”
“ลองเล่นดูสิ ใครบอกว่าผมจะเล่นๆล่ะ ฉันต้องเริ่มลงมือประดิษฐ์สิ่งประดิษฐ์เสียก่อนเพื่อที่ผมจะได้ลองผิดลองถูก ไม่เช่นนั้น ผมก็ไม่มีวันหวังว่าจะปรับปรุงหรือสร้างสรรค์ไอเดียที่อยู่ในหัวได้” โทนี่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
จาร์วิสซึ่งยืนอยู่ข้างหลังโฮเวิร์ดโดยเอามือไว้ข้างหลัง ยิ้มให้โทนี่ “กระผมไม่รังเกียจที่จะดูแลนายน้อยหรอกนะครับ จริงๆแล้ว ผมเชื่อว่าเขาน่าจะมีเหตุผลอยู่ เพราะถ้าจะเรียนรู้อะไรได้ก็ต้องยอมมือเลอะเทอะก่อน” เขากล่าวขณะกระพริบตาให้โทนี่
โฮเวิร์ดมองโทนี่ที่กำลังจ้องมองเขาด้วยความคาดหวัง จากนั้นจึงมองไปที่จาร์วิส “โอเค แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนั้น จาร์วิส เตรียมรับผลที่ตามมาได้เลย”
จาร์วิสเอามือปิดหัวใจของเขา “กระผมจะเฝ้าดูเขาเหมือนเหยี่ยวเลยครับ เพราะงั้นคุณท่านไม่ต้องกังวล”
โฮเวิร์ดพยักหน้าก่อนที่ทุกคนจะตัดเค้กและกินเค้กชิ้นนึง
“จาร์วิส ช่วยไปเตรียมรถทีสิ” ฮาวเวิร์ดสั่ง
จาร์วิสพยักหน้าแล้วเดินต่อไป จากนั้นโฮเวิร์ดก็หันไปหาโทนี่ “ลูกมีทุกอย่างที่ต้องการแล้วใช่ไหม โทนี่”
โทนี่พยักหน้าด้วยความตื่นเต้น
ฮาวเวิร์ดเช็ดปากอีกครั้งด้วยผ้าเช็ดปากขณะที่เขายืนขึ้น "เอาล่ะ งั้นไปกันเถอะ"
ไม่นาน มาเรียก็เดินตามและจับมือโทนี่ขณะที่เธอพาเขาไปที่ที่จาร์วิสจอดรถไว้
โปรดติดตามตอนต่อไป.
_______________
