บทที่ 800: ข้อตกลง (ตอนพิเศษ)

เป็นเวลาสามวันติดต่อกัน ที่ซึนาเดะสูญเสียเงินรวม 100 ล้านดอลลาร์ให้กับคาสิโนในลาสเวกัส ทำให้เธอมีชื่อเสียงในแง่ลบว่าเป็นเหยื่อที่ง่ายในพื้นที่นั้น

แม้จะมีนักพนันรายใหญ่จากตะวันกลางที่เข้ามาเสียเงินเป็นพันล้าน แต่ซึนาเดะนั้นแตกต่าง—เธอไม่ได้ชนะแม้แต่ครั้งเดียว

ใช่แล้ว ไม่ชนะเลยสักครั้ง ผลลัพธ์นี้ทำให้โทนี่ สตาร์คและเพพเพอร์ พอตต์ต้องส่ายหัวด้วยความไม่อยากเชื่อ

บนเครื่องบินกลับนิวยอร์ก หลังจากซึนาเดะเข้าห้องน้ำ โทนี่เข้าไปหาชาร์ลส์ พูดว่า "เพื่อน นายต้องทำให้เธอเลิกนะ ด้วยฝีมือแบบนี้ เงินเท่าไหร่ก็ไม่พอชดเชยขาดทุนของเธอหรอก"

"นี่แค่เธอเล่นเล็กๆ น้อยๆ ถ้าเธอไปเล่นในลีกใหญ่ ฉันกลัวว่าการขาดทุนจะต้องเพิ่มศูนย์อีกสองตัว"

ชาร์ลส์ยิ้มและส่ายหัว ตอบว่า "ฉันจัดการได้"

เมื่อเห็นว่าชาร์ลส์มั่นใจ โทนี่จึงไม่พูดเรื่องนี้ต่อ บางเรื่องไม่จำเป็นต้องอธิบายมากเกินไป

แต่เขาก็อดสงสัยไม่ได้ว่าแม้จะมีสองโลกคอยสนับสนุนเพื่อนของเขา การขาดทุนต่อเนื่องแบบนี้จะไม่นำไปสู่ความหายนะทางการเงินหรือไง?

...

ในขณะเดียวกัน-

ระหว่างทางไปนิวยอร์ก ทีมของโคลสันอยู่บนเครื่องบิน โดยฟิตซ์และวอร์ดกำลังเล่นเท็กซัสโฮลเด็ม แต่ละคนมีกองชิพอยู่ข้างๆ

วอร์ดมองไพ่ของเขาและหลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่ง พูดอย่างไร้อารมณ์ "คอล"

"ขอขึ้นอีกร้อย"

ฟิตซ์วางคุกกี้ลง มองไพ่ของตัวเอง และพูด "รู้ไหมทำไมผมถึงรู้ว่าผมชนะคุณได้?"

วอร์ดเย้ย "ด้วยการแพ้น่ะเหรอ?"

ฟิตซ์วางไพ่คว่ำหน้าลงและประกาศอย่างมั่นใจ "คุณมีพิรุธ อาการกระตุกที่ทำให้ผมรู้ว่าคุณกำลังบลัฟฟ์"

"ถ้าผมสังเกตคุณดีๆ..."

ในตอนนั้น สกายที่นั่งอยู่ในห้องพร้อมหูฟังแบบส่งผ่านกระดูก แทรกขึ้น "ขอโทษนะ รอแป๊บ"

จากนั้นเธอก็คว้าแว่นและพูด "รู้ไหม ถ้าฉันทำแบบนี้ ฉันไม่เพียงแต่เห็นไพ่ของวอร์ด แต่ยังเห็นคุณเปลือยด้วยนะ"

ฟิตซ์ชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดกับวอร์ด "ผมหมอบ คุณชนะ"

ฟิตซ์ลุกขึ้นและเดินออกไป

วอร์ดงุนงง พวกเขาไม่เล่นต่อแล้วเหรอ?

ในขณะเดียวกัน สกายสวมแว่น เปิดฟังก์ชันเอ็กซ์เรย์ และมองไปทางวอร์ด

"หึ หึ หึ~"

จากนั้นเธอก็ยิ้มเจ้าเล่ห์และส่ายหัว มองไปทางคิลเลอร์ บี

...

นิวยอร์ก-

ที่ฐานของชาร์ลส์-

จินนี่อยู่ในออฟฟิศของเธอ กำลังอ่านรายงานจากนินจาและสภาสูง ยืนอยู่ข้างหลังเธอคือชิซึกะและนารา ชิกามารุ

ขณะที่เธออ่านรายงานเกี่ยวกับลาสเวกัส จินนี่กัดฟันแน่น

"บ้าเอ๊ย! ฉันอยู่ที่นั่นก่อนนะ..."

เมื่อเห็นความหงุดหงิดของจินนี่ ชิซึกะยังคงสีหน้าเรียบเฉย หลีกเลี่ยงที่จะพูดอะไร

ในขณะที่ชิกามารุก้มหน้า จดจ่อกับลวดลายบนพื้นอย่างตั้งใจ

เห็นได้ชัดว่าพวกเขารวบรวมรายงานเหล่านี้และรู้เนื้อหาเป็นอย่างดี

รายงานระบุรายละเอียดว่าซึนาเดะและชาร์ลส์เช็คอินที่โรงแรมเบลลาจิโอ และเตียงของพวกเขาพังระหว่างการเข้าพัก

...

บนเครื่องบิน-

โคลสันเดินเข้ามาในห้องพักผ่อนและพบวอร์ด พูดว่า "เมื่อเครื่องบินลงที่สนามบินกลาง พาคิลเลอร์ บีไปสำรวจ ลองดูบรรยากาศของวงการแรปใต้ดิน"

"บางทีคุณอาจจัดให้เขาได้พบกับแรปเปอร์ที่มีชื่อเสียงในนิวยอร์กสักคน แต่ต้องแน่ใจว่าคิลเลอร์ บีไม่ได้รับนิสัยที่ไม่ดีจากพวกเขา"

วอร์ดมองโคลสัน "คุณไม่ทำเองเหรอ?"

"ด้วยบุคลิกของผม ผมอาจจับพวกเขาทั้งหมดทันทีที่พูดสวัสดี"

โคลสันพยักหน้า "ผมมีเรื่องต้องจัดการ และนอกจากนี้ ยังไม่มีคอนเสิร์ตในนิวยอร์กในอีกไม่กี่วันนี้"

"เข้าใจแล้ว"

ขณะที่วอร์ดลุกขึ้น โคลสันคิดครู่หนึ่งและเสริม "ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ผมจะขอให้คาบูโตะจัดการประชุมให้คุณ"

"บางทีนั่นอาจช่วยให้คุณก้าวหน้าและสอนสกาย"

วอร์ดหยุดชะงัก "ขอบคุณ"

โคลสันยิ้มขณะมองวอร์ดเดินจากไป

ไม่นาน เครื่องบินมาถึงสำนักงานใหญ่ชีลด์ ในนิวยอร์ก หลังจากลงจากเครื่อง โคลสันแยกทางกับทีมและมุ่งหน้าไปที่ออฟฟิศของนิค ฟิวรี่

ส่วนวอร์ดพาสกายและคิลเลอร์ บีไปเยี่ยมเคอร์ติส เจมส์ แจ็คสัน ที่สาม แรปเปอร์ชาวอเมริกันที่มีชื่อเสียง

โคลสันเคาะประตูออฟฟิศของฟิวรี่และเข้าไป

"ท่านครับ"

นิค ฟิวรี่มองโคลสันและยิ้ม "ดูเหมือนคุณจะฟิตเปรี๊ยะ การปล่อยให้คุณตั้งทีมในฝันเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องชัดเจน"

โคลสันยิ้มตอบ "ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนครับ"

ฟิวรี่พยักหน้า "เราเตรียมของที่หมู่บ้านโอโตะร้องขอแล้ว เก็บไว้ในโกดังชานเมือง"

"ส่วนเงินดอลล่าห์ เราเปิดบัญชีธนาคารในชื่อของคาบูโตะแล้ว ถ้าเขาต้องการเงินสดหรือสินทรัพย์สภาพคล่องอื่นๆ จะต้องใช้เวลาอีกสักหน่อย"

โคลสันพยักหน้าและหยิบโทรศัพท์ออกมา กดหมายเลขของคาบูโตะ

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง คาบูโตะก็รับสาย

"คาบูโตะ เราเตรียมทุกอย่างที่คุณขอแล้ว"

"ส่วนเรื่องเงิน เราโอนเงินเข้าบัญชีธนาคารในชื่อของคุณแล้ว แบบนี้ได้ไหม?"

คาบูโตะไม่กังวลเรื่องเงิน รู้ว่าชีลด์ไม่กล้าเล่นลูกไม้กับเงินจำนวนมากขนาดนี้

"แล้วข้อตกลงหยุดยิงล่ะ? คุณจะเป็นคนเซ็นหรือผู้อำนวยการของคุณจะมา?"

โคลสันถาม "ทางฝั่งคุณ โอโรจิมารุจะมาไหม?"

คาบูโตะหัวเราะ "แค่ข้อตกลงเท่านั้น ผมจะเซ็นในฐานะตัวแทน"

โคลสันมองฟิวรี่ ที่กำลังส่ายหัว

"ชีลด์จะมีผมเป็นตัวแทนในการเซ็น"

"เดี๋ยวผมจะส่งสถานที่นัดพบให้ แล้วเจอกันตอนบ่ายสองนะ"

หลังจากวางสาย โคลสันหันไปหาฟิวรี่ "โอโรจิมารุจะไม่มาเซ็นสัญญา เราควรแจ้งโคโนฮะไหม?"

เห็นได้ชัดว่าถ้าโอโรจิมารุมาเซ็นสัญญา ชีลด์คงปล่อยข้อมูลตำแหน่งของเขาให้โคโนฮะจับนินจาระดับ S ที่หนีออกจากหมู่บ้าน

แต่เมื่อโอโรจิมารุระมัดระวังและไม่มาร่วม ชีลด์จะดำเนินการตามแผนที่วางไว้

"เมื่อโอโรจิมารุไม่มา และเราไม่สามารถจัดการเขาได้ในครั้งเดียว เราจะดำเนินความร่วมมือตามปกติ"

โคลสันพยักหน้า จากนั้นถาม "เรื่องอักขระสาปไฟ ทีมในฝันของผมมีโอกาสได้ที่นั่งไหม?"

เห็นได้ชัดว่าโคลสันสนใจของของคาบูโตะ ถ้าทีมของเขาได้หนึ่งชิ้น มันจะเพิ่มพลังให้สมาชิกอย่างเมย์หรือวอร์ดอย่างมาก

แต่ฟิวรี่ส่ายหัว "โคลสัน ตอนที่ผมอนุมัติให้ใช้ซูเปอร์โซลเยอร์เซรุ่มให้กับคุณ ผมโดนต่อต้านหนักมาก"

"ถ้าผมจะให้ทีมของคุณได้รับการเสริมพลังอีก คนที่ได้รับมันจะไม่ได้อยู่ภายใต้คำสั่งของคุณอีกต่อไป"

"ผมมีแผนอื่นสำหรับเซรุ่มชุดนั้น"

เมื่อได้ยินว่าทีมของเขาจะไม่มีหวังสำหรับอักขระสาปไฟ โคลสันรู้ว่าเรื่องนี้จบแล้ว

"ผมเข้าใจครับท่าน"

"เมย์และวอร์ดต่างก็เก่ง ถ้าหน่วยงานมีการคัดเลือก ผมหวังว่าพวกเขาจะได้รับการพิจารณา"

พูดจบ โคลสันก็ออกจากออฟฟิศของนิค ฟิวรี่

FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]